Σε πείσμα της εκτίμησης ότι η φτώχεια παγκοσμίως βρίσκεται σε υποχώρηση, η τελευταία έκθεση που συνέταξε ο Φίλιπ Αλστον με την ιδιότητα του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ για την ακραία φτώχεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα δείχνει ότι τα πράγματα μάλλον πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τα περισσότερα κράτη δεν μπορούν να πετύχουν τον στόχο του ΟΗΕ για εξάλειψη της ακραίας φτώχειας έως το 2030, ενώ η πανδημία του νέου κορωνοϊού αναμένεται να οδηγήσει στη φτώχεια ακόμη περισσότερους ανθρώπους. Για τον Αλστον, η επιμονή στη χρήση του ορισμού της Παγκόσμιας Τράπεζας για την ακραία φτώχεια, δηλαδή ημερήσιο εισόδημα πιο κάτω από 1,9 δολάρια σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης του 2011, διαμορφώνει την πλασματική εικόνα ότι η παγκόσμια φτώχεια έχει υποχωρήσει και δεν λαμβάνει υπόψη την πραγματικότητα της ζωής πολλών ανθρώπων, ιδίως αυτών που δεν περιλαμβάνονται εύκολα στις επίσημες στρατηγικές όπως οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Επιπλέον εάν φύγουμε από τον ορισμό της ακραίας φτώχειας, θα διαπιστώσουμε ότι 3,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι, σχεδόν ο μισός πληθυσμός του πλανήτη, επιβιώνουν με λιγότερα από 5,5 δολάρια την ημέρα, αριθμός που δεν έχει υποχωρήσει από το 1990. Ολα αυτά καταδεικνύουν την αποτυχία της τρέχουσας στρατηγικής για την καταπολέμηση της παγκόσμιας φτώχειας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή