Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Τέτοια μέρα πέρυσι, οι Ελληνίδες και οι Ελληνες με την ψήφο τους διαμήνυσαν βροντερά ότι εμπιστεύονται τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την τολμηρή πρόταση-όραμα για τον δημοκρατικό και προοδευτικό εκσυγχρονισμό της χώρας, δίχως αποκλεισμούς και διαιρέσεις. Επειτα από μια δεκαετία οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής οπισθοδρόμησης, αλλά και παταγώδους διάψευσης οδυνηρών μύθων και τυφλού διχασμού, πολίτες από όλο το ιδεολογικό φάσμα, με αξιοσημείωτα πολλούς από τον επί χρόνια απέχοντα από τις κάλπες μεσαίο χώρο, στράφηκαν μαζικά προς τη Νέα Δημοκρατία. Τους έπεισε το προσκλητήριο του προέδρου της προς τις ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις να συνδιαμορφώσουν την ανασυγκρότηση της χώρας σε όλα τα πεδία, αφήνοντας επιτέλους πίσω παθογένειες, αγκυλώσεις, λαϊκιστικά πειράματα και νοοτροπίες που έφεραν την Ελλάδα κοντά στο χείλος του γκρεμού.
Δώδεκα μήνες μετά, «κάνοντας ταμείο» και κοιτάζοντας τη μεγάλη εικόνα, μόνο κακόπιστοι μπορούν να παραβλέψουν ότι η διακυβέρνηση Μητσοτάκη - από τις πρώτες κιόλας μέρες της - άρχισε να υλοποιεί συγκροτημένα βασικές πτυχές του προεκλογικού της προγράμματος σε όλους τους τομείς. Να εφαρμόζει μάλιστα γρηγορότερα απ' ό,τι υποσχέθηκε εισοδηματικές ελαφρύνσεις σχεδόν για το σύνολο των πολιτών, να λύνει «γόρδιους δεσμούς» μηνών και χρόνων, με αντίκτυπο στην καθημερινότητα της κοινωνίας, βελτιώνοντας τη θέση της χώρας στους πίνακες των διεθνών αξιολογητών και να επαναφέρει τη χαμένη της αξιοπιστία.
Στο πρώτο εξάμηνο της θητείας της έκανε πολύ περισσότερα από όσα έκαναν άλλες κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον βίο τους. Η απαρίθμησή τους θα γέμιζε σελίδες της φιλοξενούσας εφημερίδας. Το δεύτερο εξάμηνο, όμως, είναι εκείνο που κατέδειξε τι σημαίνει αλλαγή υποδείγματος στη διακυβέρνηση. Σπάνια και όχι μόνο στην εγχώρια ιστορία, πρωθυπουργοί και νεόκοπες κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν ταυτοχρόνως τόσο καινοφανή γεγονότα με τέτοιας έκτασης και βάθους επιπτώσεις, όπως η πανδημία και η απόπειρα κατάλυσης των συνόρων. Δύο παράλληλοι «πόλεμοι» σε καιρό ειρήνης. Σαν έτοιμη από καιρό αντεπεξήλθε επιτυχώς στις δύο μείζονες κρίσεις, κάτι που αναγνωρίστηκε παγκοσμίως, δικαιώνοντας την επιλογή αναδιοργάνωσης της διακυβέρνησης της χώρας με το επιτελικό κράτος στην κορυφή της.
Η συμπλήρωση ενός έτους από την ανάδειξή της, βρίσκει την κυβέρνηση - χωρίς κομπασμούς - να προσπαθεί με σχέδιο, σε διαρκή επαφή με την κοινωνία - εργαζόμενους και επιχειρήσεις - σε δυναμική διαβούλευση με τους εταίρους της, μεθοδικά με ομαδική δουλειά να προσπαθεί να θεραπεύσει τις πληγές από την αναγκαστική παύση της οικονομικής δραστηριότητας, να οχυρώνεται έναντι ενδεχόμενου δεύτερου κύματος της πανδημίας, χωρίς ωστόσο να παρεκκλίνει από τον στόχο της για τον οποίο την εμπιστεύθηκαν οι πολίτες. Ασφαλώς κατά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης και λάθη υπήρξαν και αστοχίες, κακοί υπολογισμοί ή ατυχείς επιλογές. Σημασία έχει ότι αναγνωρίστηκαν και διορθώθηκαν. Μόνο η ακινησία σε προστατεύει από τα λάθη.
Το βέβαιο είναι πως τώρα που κατακτήθηκε το κεφάλαιο αξιοπιστίας ως προς τις διαχειριστικές ικανότητές της, η κυβέρνηση δεν πρέπει να επαναπαυθεί στις «δάφνες» της. Στην πολιτική, όπως και στην οικονομία, το κεφάλαιο πρέπει να επενδύεται αν θέλουμε να επιστρέψει πίσω κερδοφόρο. Και το σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο εμπιστοσύνης που διαθέτει σήμερα η κυβέρνηση πρέπει να επενδυθεί με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, διαφάνεια και λογοδοσία στις μεταρρυθμίσεις εκείνες που θα εξασφαλίσουν βιώσιμη ευημερία για όλους και όχι μόνο για ορισμένους. Με σεβασμό στο κράτος δικαίου και ενίσχυση των θεσμικών αντίβαρων.
Το πολύμηνο κλείδωμα της παγκόσμιας οικονομίας προκαλεί αχαρτογράφητες αναδιατάξεις στην παραγωγή, στην εργασία, στην κατανάλωση, επιταχύνει την ψηφιοποίηση του πλανήτη. Διευρύνει τις ρηγματώσεις που επέφερε η παγκοσμιοποίηση στις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες του αναπτυγμένου κόσμου. Πολλαπλασιάζει την αβεβαιότητα και την αγωνία εκείνων που διαπιστώνουν ότι μένουν πίσω. Με το βλέμμα στο μέλλον και όχι στο μίζερο παρελθόν, η κυβέρνηση δεν αρκείται - όπως έχει αποδείξει - να εντοπίζει αδυναμίες αλλά σπεύδει να δώσει τις βέλτιστες λύσεις σε νέα και παλιά προβλήματα. Επιλέγει με αισιοδοξία και κινούμενη από την ηθική της ευθύνης να τραβήξει μπροστά πιστεύοντας ακράδαντα ότι η πρόοδος της χώρας είναι εθνικό πρόταγμα. Κρίνεται κάθε μέρα, θα κριθεί συνολικά στο τέλος της τετραετίας με την προσδοκία τα πεπραγμένα της να δικαιώσουν όσους την εμπιστεύτηκαν και να τους πολλαπλασιάσουν.
Ο Ακης Σκέρτσος είναι υφυπουργός στον Πρωθυπουργό
