Ελευθερία και Διαδίκτυο

Μετά τις δύο απανωτές «ήττες» στις οποίες υποχρέωσε τον Τραμπ το Ανώτατο Δικαστήριο – στις υποθέσεις των διακρίσεων στην εργασία βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού και της άδειας παραμονής παιδιών μεταναστών «χωρίς χαρτιά» που γεννήθηκαν στις ΗΠΑ (dreamers) -, ήρθε η σειρά του προέδρου Μακρόν να δει μια σημαντική πρωτοβουλία του να καταρρίπτεται από το Συνταγματικό Δικαστήριο. Πρόκειται για τον λεγόμενο «νόμο κατά του μίσους», με τον οποίο επιχειρήθηκε να τεθούν περιορισμοί και απαγορεύσεις στη δυνατότητα έκφρασης, μέσω του Διαδικτύου, απόψεων που προωθούν τη βία, τον ρατσισμό, την παιδική πορνογραφία. Αντίθετα με τον Τραμπ, ο σκοπός ήταν έντιμος, καθώς προσπαθούσε να καλύψει μια κοινωνική ανάγκη και όχι να ανατρέψει κατακτήσεις. Αλλά μια δικαστική ήττα είναι πάντα ήττα με πολιτικό περιεχόμενο για τους κυβερνώντες, είτε παραβιάζουν ενσυνείδητα ελευθερίες, όπως στην αμερικανική περίπτωση, είτε γιατί λαθεύουν στην ισορροπία μεταξύ δικαιωμάτων, όπως στη γαλλική περίπτωση.