Την περίοδο μετά το 2008 αρκετοί από τους φωτογενείς οικονομολόγους προέβλεψαν τη μεγαλύτερη κρίση του… παρελθόντος. Τα ενυπόθηκα δάνεια είχαν χαθεί από τα ραντάρ τους και η μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων δεν έφτασε ποτέ. Οταν κατέρρευσε η Lehman Brothers και η Ευρώπη έπρεπε να επανεφεύρει την αλληλεγγύη της, ήταν ήδη αργά. Ηταν, όμως, και η στιγμή που οι γκουρού ανέσυραν από το στοκ τον ευρωσκεπτικισμό τους, τη δυσφορία για τον τούρμπο καπιταλισμό και τους πίνακες που ποτέ δεν διαβάσαμε σωστά. Οι αναδρομικές προβλέψεις, ωστόσο, ορισμένες φορές δεν απέχουν από τη γνωστή ατάκα «εγώ τα έλεγα, αλλά εσείς δεν μ’ ακούγατε».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ