Το μυθιστόρημα «Μάρτυς μου ο Θεός» (εκδ. Μεταίχμιο), το λέμε εξαρχής, είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον, ολοκληρωμένο, περιεκτικό, σπαρταριστό, παράλληλα δραματικό, εν τέλει χιουμοριστικό έργο, που έλκει την καταγωγή του από Τσιφόρο και Ψαθά, μπορεί και απ’ τη «Φανταστική περιπέτεια», του Αλέξανδρου Κοτζιά. Διότι, πράγματι, ο ήρωας με το μελό όνομα Χρυσοβαλάντης, πρώην λιθογράφος, άνεργος, θρήσκος, μισογύνης, ξενοφοβικός, ρατσιστής, αντιδραστικός και πάνω απ’ όλα πατριώτης, κατέχει μιαν αλήθεια, όπως όλοι οι ψυχωσικοί, η οποία είναι μόνο δική του και καμία σχέση δεν έχει με την καθημερινότητα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ