Αλληλεγγύη η λέξη των τελευταίων ημερών. Μένω μόνη, οι πολύ κοντινοί μου άνθρωποι, φίλοι, οικογένεια, δεν μένουν κοντά μου, αλλά δεν έχω πραγματική ανάγκη κάποιας βοήθειας. Ομως νιώθω τυχερή, ευλογημένη πραγματικά, που με σκέφτονται οι γείτονές μου και σε κάθε ευκαιρία μού στέλνουν με το ασανσέρ ό,τι μαγειρέψουν, φαΐ, γλυκό. Τι υπέροχο συναίσθημα, απερίγραπτο, όταν χτυπάει το τηλέφωνο και ακούω «άνοιξε την πόρτα σου, ανεβαίνει το ασανσέρ». Ανταποδίδω βεβαίως στέλνοντας κι εγώ με τη σειρά μου ό,τι μπορώ. Επίσης, στέλνω στα πιτσιρίκια της πολυκατοικίας βιβλία που βρίσκονται πάντα στο σπίτι, για περίπτωση γενεθλίων γνωστών μου παιδιών. Εχθές έστειλα την ομπρέλα μου στον γείτονα του δεύτερου ορόφου για να βγει έξω.