Τη Δευτέρα, 24 Φεβρουαρίου, με τις χρηματιστηριακές αγορές κοντά σε υψηλά επίπεδα, ο κόσμος ξαφνικά βυθίστηκε σε οικονομική κρίση ως αποτέλεσμα της πανδημίας του COVID-19. Και από τότε, οι διεθνείς ηγέτες έχουν κάνει το χειρότερο για να επιδεινώσουν μια ήδη κακή κατάσταση. Στις 6 Μαρτίου, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία ξεκίνησαν έναν πόλεμο τιμών πετρελαίου, ο οποίος έπληξε περαιτέρω τις παγκόσμιες αγορές. Και το διάγγελμα του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στις 11 Μαρτίου, στο οποίο ανακοίνωσε την αναστολή των περισσότερων ταξιδιών από την Ευρώπη προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, έφερε την κρίση σε εντελώς νέα ύψη και προκάλεσε βουτιά στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Ο συνδυασμός της επιβράδυνσης της ανάπτυξης από τον κορωνοϊό και του παγκόσμιου οικονομικού πανικού σημαίνει ότι η παγκόσμια ύφεση φέτος είναι σχεδόν βέβαιη. Αλλά η ύφεση μπορεί σύντομα να είναι η μικρότερη από τις ανησυχίες μας.
Η αντιμετώπιση ενός παγκόσμιου οικονομικού πανικού απαιτεί δύο πράγματα: τη διεθνή πολιτική συνεργασία και τεράστια ποσά της ρευστότητας από το κράτος. Αν και η επίλυση της κρίσης του 2008 έμοιαζε χαώδης εκείνη την εποχή, εκ των υστέρων φαίνεται σχεδόν ιδανική.
Δυστυχώς, ωστόσο, ο κόσμος σήμερα φαίνεται ότι δεν είναι σε θέση να επαναλάβει την επιτυχημένη πολιτική αντίδραση του 2008. Κατ’ αρχάς, οι πολιτικές προϋποθέσεις. Ο ίδιος ο Τραμπ στερείται αξιοπιστίας και έχει υπονομεύσει σοβαρά την εμπιστοσύνη της αγοράς στον πρόεδρο της Fed Τζερόμ Πάουελ. Ο υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν, εν τω μεταξύ, διατηρεί πολύ χαμηλό προφίλ. Επίσης οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι νέοι στη δουλειά τους.
Από οικονομικής άποψης, επίσης, ο κόσμος μπορεί να είναι λιγότερο ικανός να αντιμετωπίσει μια κρίση απ’ ό,τι ήταν το 2008. Αν και ο παγκόσμιος χρηματοπιστωτικός τομέας φαίνεται να είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι πριν από 12 χρόνια, το παγκόσμιο χρέος (σε σχέση με το ΑΕΠ) είναι πάρα πολύ ψηλό.
Περιττό να πούμε ότι η πανδημία του COVID-19 είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία από το 2008. Μέχρι στιγμής, οι ηγέτες του κόσμου έχουν δείξει ότι αυτή τη φορά δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν. Αν αυτό δεν αλλάξει πολύ γρήγορα, υπάρχουν λόγοι να περιμένουμε μια μακρά και σοβαρή παγκόσμια ύφεση, με βαθιές επιπτώσεις τόσο για τις αναπτυγμένες όσο και για τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Ο Αντερς Ασλουντ είναι συνεργάτης του Atlantic Council στην Ουάσιγκτον
