Είναι γεγονός ότι το 2020 δεν ξεκίνησε καλά για τον Ερντογάν και την κυβέρνησή του. Η σημαντική ήττα του στο Ιντλίμπ της Συρίας με τους δεκάδες τούρκους στρατιώτες νεκρούς και τα «χαμένα» εδάφη, η διπλωματική του απομόνωση στο ζήτημα της συμφωνίας για τις Θαλάσσιες Ζώνες με τη Λιβύη, η αδυναμία του να σταθεροποιήσει την τουρκική οικονομία – ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ επιβραδύνθηκε στο 0,2% το 2019 από 2,4% το 2018 – και φυσικά η αποτυχία του να αποσταθεροποιήσει τη χώρα μας χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης δεκάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες είναι τα γεγονότα που τον έχουν φέρει σε δεινή θέση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ