Ας πούμε ότι πειθαρχεί κανείς στις αυστηρές συστάσεις του Θοδωρή Δρίτσα και ακούει ολόκληρο το απόσπασμα του τηλεοπτικού του σχολιασμού. Ας πούμε ότι ξεπερνάει τον εαυτό του και τις δυνάμεις του και ακούει το απόσπασμα ξανά και ξανά. Τι θα ακούσει κάθε φορά; Τον Θοδωρή Δρίτσα να λέει πως βιασμοί παιδιών στη Μόρια γίνονται μια φορά το εξάμηνο. Τα υπόλοιπα είναι θέμα ερμηνείας. Τι κατάλαβαν όλοι όσοι άκουσαν τον Δρίτσα; Πως ένας βιασμός το εξάμηνο δεν είναι και μεγάλη υπόθεση. Τι θα έπρεπε όμως να καταλάβουν όλοι όσοι άκουσαν τον Δρίτσα, σύμφωνα με τον ίδιο τον Δρίτσα; Πως «στη δική μας κυβερνητική θητεία, τέτοια αρνητικά φαινόμενα στα κέντρα φιλοξενίας των μεταναστών  φροντίζαμε να τα προλαμβάνουμε, να τα αντιμετωπίζουμε και να τα αποτρέπουμε και όχι να τα διογκώνουμε και να τα αξιοποιούμε προπαγανδιστικά».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή