Ηταν περασμένες 10 το βράδυ, Κυριακή 19 Νοεμβρίου 1995, όταν χτύπησε το τηλέφωνο του γραφείου. Η φωνή από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής έσταζε απόγνωση. «Γιώργο, έπιασαν τον γιο μου στο Πολυτεχνείο. Δεν ξέρω τι να κάνω. Πώς έμπλεξε έτσι;». Ηταν ο Νίκος, οικονομικός μετανάστης στη Γερμανία. Αναγνώστης της εφημερίδας που μου τηλεφωνούσε συχνά για να ανταλλάσσουμε απόψεις και να μου λέει όσα συμβαίνουν στη χώρα τού Γκαίτε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή