O μοραβικής καταγωγής οικονομολόγος και κοινωνιολόγος, που το 1919 διετέλεσε για μικρό χρονικό διάστημα και υπουργός Οικονομικών της αυστριακής κυβέρνησης, αποσυνέδεσε την οικονομική ανάπτυξη από την αύξηση των παραγωγικών συντελεστών και την απέδωσε στις καινοτομίες. Κατά την άποψή του, η εισαγωγή καινοτομιών επιτρέπει στους επιχειρηματίες να δημιουργούν βραχυπρόθεσμα μονοπωλιακές καταστάσεις. Στη συνέχεια, όμως, η είσοδος νέων ανταγωνιστών εξαφανίζει τα μεγάλα κέρδη.
Ο Σουμπέτερ πίστευε ότι η διαδικασία αυτή, την οποία ονόμασε δημιουργική καταστροφή, θα οδηγούσε στο τέλος του καπιταλισμού. Πίστευε βέβαια ότι θα γίνει και ο καλύτερος εραστής της Βιέννης. Μάλλον διαψεύστηκε και στα δύο. Η επίδρασή του όμως στην οικονομική σκέψη ήταν μεγάλη. Και στην ιδέα του ότι η καινοτομία αποτελεί τον κινητήρα της οικονομικής αλλαγής βασίστηκε η περίφημη Στρατηγική της Λισαβόνας, που καθόρισε την πολιτική της ΕΕ την πρώτη δεκαετία του αιώνα μας.


![Δημόσιο Χρέος: Γιατί «κατεβάζει» την παραγωγικότητα στην Ελλάδα [γραφήματα]](https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2025/12/debt-600x352.jpg)




