Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Τον περασμένο Μάιο και σε προεκλογικό χρόνο ο πρώην πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας ανακοίνωσε έκτακτο (και «κοινωνικό» αποκαλούμενο) μέρισμα. Πολλοί είπαν ότι είναι προεκλογική στρακαστρούκα, αλλά αυτό «έπιασε» τόπο μεταξύ των φτωχοποιημένων και υπερφορολογημένων πολιτών. Κυρίως όμως έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο εκλογικό ποσοστό (31,5%) που συγκέντρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα, εν όψει Χριστουγέννων, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης ανακοινώνει την εκ νέου χορήγηση «κοινωνικού» μερίσματος. Πολιτική που είχε καταδικάσει ως αντιπολίτευση. Θα πρόκειται για το τρίτο μέρισμα εντός 12μήνου το οποίο προέρχεται από το φοροξεφλούδισμα των πολιτών. Σε τέτοιον βαθμό δε που αυτή η ακραία φορολογική πολιτική «αποδίδει» πλεόνασμα 6,8 δισ. για τους τόκους (στους δανειστές εξωτερικού), συν 3-3,5 δισ. ετησίως υπερπλεόνασμα που αναδιανέμεται αναλόγως των κομματικών αναγκών. Φέτος, επί παραδείγματι, από «ένα κοινωνικό μέρισμα ανά... πρωθυπουργό». Σχεδόν 1,8 δισ. τον περασμένο Δεκέμβριο του 2018, περισσότερα 1,2 δισ. τον περασμένο Μάιο, πάνω από 360 εκατ. τα προσεχή Χριστούγεννα, χωρίς να υπολογίζονται οι φοροελαφρύνσεις του 1,2 δισ. που ανακοίνωσε η νέα κυβέρνηση πριν από δύο μήνες.
Τα εν λόγω ποσά δείχνουν ότι ακόμα και για τον ακραίο στόχο για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ (6,6 δισ. ευρώ) οι φόροι που μπήκαν είναι πολλοί. Και αντί να γίνει αναπτυξιακή ελάφρυνση, οι κυβερνήσεις, συνεχόμενα, καταφεύγουν στα «δωράκια». Τα οποία τα έχουν ανάγκη οι πολίτες έστω και εκτάκτως. Πρωτίστως βέβαια λόγω της προηγηθείσας φοροεπιδρομής. Το μέρισμα με λίγα λόγια είναι το «κατάπλασμα» στη φορολογική πληγή.
Το εάν πρόκειται για λαϊκιστές ή για μεταλαϊκιστές αυτό περιορίζεται στην πολιτική ιδιόλεκτο των κομμάτων. Τελικά, οι φόροι επιβάλλονται και ο κυβερνήτης άλλοτε ενδύεται τον «πατερούλη» και άλλες φορές τον «Αγιοβασίλη» και δίνει δωράκια... Πλέον «κοινωνικό» μέρισμα θα δίνεται και στις επιχειρήσεις. Ισως για να δώσουν το δώρο Χριστουγέννων στους εργαζομένους τους...
Η οικονομία για να αναπνεύσει θέλει μείωση των επιβαρύνσεων. Και για να είναι παραγωγικές αυτές οι ελαφρύνσεις και προκειμένου να είναι αποδοτικές, κοινωνικά και πολιτικά, θα πρέπει να αφορούν το σύνολο των πολιτών.
Τα προαναφερθέντα ποσά δείχνουν ότι η χώρα μπορεί να καταργήσει έναν τέτοιο ακραίο και αντιπαθή φόρο, τον ΕΝΦΙΑ. Παράλληλα με την αναγκαία αναδιαμόρφωση των δημοτικών φόρων. Το Δημόσιο από τον φόρο στα ακίνητα δεν εισπράττει πάνω από 2,3 δισ. ευρώ ετησίως (από σχεδόν 2,9 δισ. που επιβάλλει) και εάν διατηρηθεί σαν φόρος μεγάλης περιουσίας η απώλεια θα είναι κατώτερη του 1,5 δισ. Διπλάσια από αυτά μοίρασαν μόλις φέτος οι δύο πρωθυπουργοί... Επίσης ο ΕΝΦΙΑ είναι περιττός παραγωγικά και αντιλαϊκός φόρος, καθώς βαρύνει το 85% των πολιτών και το σύνολο των επιχειρήσεων. Πλήττει τον πυρήνα της ιδιοκτησίας και καταστρέφει το αίσθημα ασφάλειας μεταξύ διοίκησης και διοικουμένων.
Τα έσοδα επιτρέπουν, η οικονομία χρειάζεται, η κοινωνία έχει ανάγκη από τομές στη φορολογία και στις επενδύσεις. Αλλά το πολιτικό σύστημα κρύβεται πίσω από φτηνές κινήσεις λαϊκισμού ή μεταλαϊκισμού (λαϊκισμός τού επιχειρείν...).
Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ σε συνδυασμό με:
- τη χορήγηση Voucher απασχόλησης ύψους π.χ. 500 ευρώ για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής ανεργίας (κανείς εργαζόμενος στην οικογένεια) και
- τη μείωση στο ελάχιστο όλων των εισφορών που δεν πηγαίνουν στην ασφάλιση και βαρύνουν την εργασία (αλληλόχρεοι λογαριασμοί υπέρ Εργατικής Εστίας, Εργατικής Κατοικίας, ΔΛΟΕΜ κ.ά.) θα προσέφεραν την ελάχιστη κανονικότητα στην οικονομία και στην κοινωνία. Και για αυτές τις δράσεις τα χρήματα υπάρχουν. Απλώς και αυτά δίνονται μόνο υπό την προϋπόθεση ότι δεν... εργάζεσαι (Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης κ.ά.).
Ο Χρήστος Μέγας είναι δημοσιογράφος, γραμματέας του Τομέα Εργασίας του ΚΙΝΑΛ.
