Ο γερμανός πολιτικός φιλόσοφος Καρλ Σμιτ είχε διατυπώσει κάποτε έναν εξαιρετικά διαυγή ορισμό της κυριαρχίας: «Κυρίαρχος είναι αυτός που αποφασίζει για την εξαίρεση». Εννοούσε ότι ο πυρήνας της έκφρασης της κυριαρχίας δεν είναι η τήρηση της νομιμότητας αλλά η δυνατότητα αναστολής ακόμη και αυτής της νομιμότητας. Τα προηγούμενα χρόνια οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι βρέθηκαν αρκετά κοντά σε μια τέτοια κατάσταση, όταν είδαν μια βίαιη επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, μαζικές απώλειες θέσεων εργασίας και συρρίκνωση των αποδοχών τους, παράλληλα με μια αναστολή του μεγαλύτερου μέρους της εργατικής νομοθεσίας. Και όλα αυτά παρότι ήταν απόλυτα σαφές ότι δεν είχαν ευθύνη ούτε για τις πολιτικές ούτε για τις επιχειρηματικές αποφάσεις που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ