Το μεγάλο λάθος

Από μόνο του γεννά πλήθος αποριών. Το «γιατί» οι Δώνης και Νταμπίζας, διότι προφανώς επρόκειτο περί κοινής απόφασης, δεν στήριξαν το πλάνο της περασμένης σεζόν. Αυτό που τους έδωσε πόντους στον πρώτο γύρο, έστω κι αν κάπου η συνταγή χάλασε στο δεύτερο μισό της περιόδου. Ο λόγος για τους νεαρούς παίκτες που κάπου έχασαν τούτη τη χρονιά τον δρόμο τους. Ασφαλώς και είπε αρκετά ο Νταμπίζας πριν από λίγες ημέρες, σίγουρα ο κάθε παίκτης οφείλει να δείχνει μόνος την αξία του και να αξιοποιεί τις ευκαιρίες που παίρνει, ωστόσο αυτό είναι διαφορετικό σε σύγκριση με την πολιτική κάθε κλαμπ. Από την αρχή του σχεδιασμού που έγινε το περασμένο καλοκαίρι, η απόφαση ήταν να εμπλουτιστεί το ρόστερ και να γίνει το βήμα παρακάτω. Ορθό. Το λάθος ήταν ή φαίνεται πως ήταν, ότι αυτό συνέβη σε βάρος της περυσινής καλής προσπάθειας. Ξεχάστηκαν οι νεαροί και όσα πέτυχαν. Την προηγούμενη σεζόν οι αρμόδιοι επέλεξαν να πορευτούν και να εμπιστευθούν άγουρα παιδιά, με προοπτικές μεγάλες. Οταν έγινε αυτό ο κόσμος ήταν κοντά, ουδείς έδειξε απαρέσκεια, οι πάντες στήριξαν μια συνειδητή επιλογή. Τώρα, το τιμόνι πήγε ανάποδα. Ξανά ξένοι και το χειρότερο απ’ όλα; Αμφιβόλου ποιότητας ή για να μην είναι κάποιος πολύ αυστηρός, με εμφανή δυσκολία προσαρμογής όχι μόνο στα αγωνιστικά δεδομένα, αλλά και σε όσα χρειάζεται ο Παναθηναϊκός. Γιατί όταν μια ομάδα με το κύρος του Τριφυλλιού έχει πέσει στα πολύ δύσκολα, όταν βρίσκεται στο σημείο ναδίρ και παλεύει να σηκωθεί, το πρώτο που έχει ανάγκη είναι άτομα με συναίσθηση της ευθύνης. Υπήρχαν πέρυσι στα ενδότερα και τα παραδέχθηκαν οι πάντες για την αυξημένη προσπάθεια που έκαναν.