Τι είναι το σύγχρονο κράτος; Ενας ορισμός θα έλεγε πως είναι οι ανεξάρτητες Αρχές του. Είναι η ικανότητά του να εκχωρεί εξουσία σε ελεγκτικούς μηχανισμούς που θα ελέγχουν χωρίς παρεμβάσεις ακόμη και το ίδιο. Ακόμη περισσότερο, για ένα κράτος με τάσεις συγκεντρωτισμού, όπως είναι το ελληνικό, οι ανεξάρτητες Αρχές είναι ένα είδος βιτρίνας. Είναι τα πειστήρια του εκσυγχρονισμού των δομών του και μια απόδειξη πως μπορεί πράγματι να μεταρρυθμιστεί. Τι συμβαίνει όμως πίσω από τη βιτρίνα; Τι γίνεται πέρα από την επικράτεια ανεξάρτητων Αρχών, όπως ο Συνήγορος του Πολίτη ή η Επιτροπή Ανταγωνισμού; Το κράτος εκσυγχρονίζεται ή παραμένει ένα σχεδόν αρχαϊκό κατασκεύασμα, υποχείριο πάντοτε της εκτελεστικής εξουσίας και υπό στενό, αν όχι ασφυκτικό, έλεγχο από το κυβερνών κόμμα; Την απάντηση δίνουν τα πρόσωπα που ανακυκλώνονται από τα κόμματα στους φορείς και τους οργανισμούς του Δημοσίου. Η διαδρομή από τα κομματικά ψηφοδέλτια σε θέσεις της διοίκησης εξακολουθεί να γίνεται αδιάλειπτα. Η βιτρίνα μπορεί να λάμπει. Αλλά το κράτος, το βαθύ κράτος, παραμένει από πολλές απόψεις ένα κράτος αποτυχημένων πολιτευτών. Εξακολουθεί να διοικείται από ένα προσωπικό που τοποθετήθηκε όπου τοποθετήθηκε επειδή δεν βρήκε στην κάλπη την ψήφο του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ