Θα είναι σίγουρα παράδοξη η συγκατοίκηση μιας πρωταγωνίστριας της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου με δύο «αναθεωρητές» των ιστορικών γεγονότων (Αδωνις Γεωργιάδης και Κωνσταντίνος Μπογδάνος) και της συμβολής του Νοέμβρη του ’73 στην πτώση της δικτατορίας, αλλά έχει ξανασημειωθεί. Οταν ο επίσης μπαρουτοκαπνισμένος αγωνιστής του φοιτητικού κινήματος Χρύσανθος Λαζαρίδης επέλεξε να στεγαστεί στη δεξιά πολυκατοικία, πολύ κοντά στον Αντώνη Σαμαρά, και να γράψει για την αριστερή ηγεμονία στις Ιδέες με αφορμή τη δική του συμμετοχή στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και την αντιδικτατορική πάλη. Η ανακοίνωση όμως της Τόνιας Μοροπούλου, επίσης εμβληματικού προσώπου της Εξέγερσης, πως θα είναι υποψήφια για τα Δωδεκάνησα στις εθνικές εκλογές με τη Νέα Δημοκρατία ξένισε πολλούς. Αλλά όχι και όλους. Το φλερτ με το Κέντρο που επιχειρεί ο Μητσοτάκης συν τη ρευστοποίηση του πολιτικού σκηνικού δίνουν τον χώρο για τέτοιες μεταγραφές. Εδώ δίπλα στον Κυριάκο είναι ο κάποτε και διατελέσας γραμματέας της ΚΝΕ Τάκης Θεοδωρικάκος, σε αυτά θα κολλήσουμε; Και η εξαιρετικά οξυδερκής, όπως λένε όσοι την ξέρουν καλά, Μοροπούλου βέβαια πέρασε από την ΚΝΕ, αλλά έφυγε νωρίς, επιλέγοντας τον μεταπολιτευτικό ρεαλισμό στη (σπουδαία) ακαδημαϊκή, επιστημονική και συνδικαλιστική πορεία της. Και για να είμαστε δίκαιοι, χωρίς να επικαλείται ποτέ τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στο Πολυτεχνείο και στην αποκατάσταση της δημοκρατίας. Ως νεολαία της ΚΝΕ ήταν στο τριήμερο της Εξέγερσης και εκεί καταγράφηκε, μεταξύ άλλων, ως μία από τις φωνές του ιστορικού πομπού. «Η Τόνια Μοροπούλου, που ήταν επίσης εκφωνήτρια, θυμάται την αμηχανία που είχε προκαλέσει στην αρχή «η ψυχρή εκφώνηση των ονείρων», των φοιτητικών προτάσεων που αναμεταδίδονταν από τον σταθμό και μιλούσαν για εκσυγχρονισμό και για αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων μετά την εγκαθίδρυση της κοινωνικής δημοκρατίας» αναφέρει το εξαίρετο βιβλίο «Τα παιδιά της δικτατορίας» του Κωστή Κορνέτη. «Τα ιστορικά γεγονότα είναι αδιαπραγμάτευτα, το Πολυτεχνείο, όπως το ζήσαμε, το καταθέσαμε και το μαρτυρούμε. Δεν νομίζω ότι οποιαδήποτε μπορεί να αλλάξει την Ιστορία. Προσωπικά, είμαι ένας από τους μάρτυρες αυτής της Ιστορίας, θα συνεχίσω να είμαι». Υποστήριξε παράλληλα ότι «στο Πολυτεχνείο, παρότι οι περισσότεροι είχαμε τα οράματα και τις ιδέες της Αριστεράς, δεν σκεφτήκαμε ποτέ ότι θα το κάνουμε μόνοι μας. Το κάναμε και με ανθρώπους του Κέντρου και της Δεξιάς, με πάνδημο τρόπο… αυτός ο τρόπος είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο» είπε η ίδια πρόσφατα Στο Κόκκινο απαντώντας στις αντιρρήσεις παλιών της συντρόφων και συνοδοιπόρων.

Τι την έκανε όμως τώρα να πάει στη ΝΔ; «Η συνείδηση της ανάγκης για την οικονομική επανάκαμψη και τις μεταρρυθμίσεις που ευαγγελίζεται η ΝΔ και που εγώ θεωρώ πως αποτελούν τη μόνη βιώσιμη λύση για το κοινωνικό κράτος» είπε στον Παύλο Τσίμα στον Σκάι. Λέει επίσης παντού πως την έπεισε ο ίδιος ο Κυριάκος. Η αλήθεια είναι πως η υποψηφιότητά της προσθέτει στη ΝΔ, δεν αφαιρεί. Γεννημένη στη Ρόδο, εξού και υποψήφια στα Δωδεκάνησα, καθηγήτρια του ΕΜΠ, με θητεία στο ΤΕΕ, θητεία στα διοικητικά του ΕΜΠ, με κόντρα με τους νεότερους ριζοσπαστικοποιημένους φοιτητές για κινητοποιήσεις, με 43 χρόνια διαδρομή, έχει αποσπάσει πολλά βραβεία και τιμές, όπως ο Μεγαλόσταυρος του Μεγάλου Ταξιάρχη του Παναγίου Τάφου, ενώ έχει προταθεί για το διεθνές βραβείο Giuseppe Sciacca που θα της απονεμηθεί τον Νοέμβριο του 2019 στο Βατικανό – για να δούμε, με κυβέρνηση τη ΝΔ άραγε τότε; Τα τελευταία χρόνια, η Μοροπούλου βέβαια μπήκε στο κάδρο της δημοσιότητας και για άλλο λόγο, τον οποίο εμμέσως μόλις ανέφερα. Είναι η επικεφαλής της ομάδας του ΕΜΠ που ανέλαβε τον Οκτώβριο του 2016 και παρέδωσε στις 22 Μαρτίου του 2017 το έργο συντήρησης και αποκατάστασης του Κουβουκλίου του Πανάγιου Τάφου. Κάτι που για την ίδια «υπήρξε μια πολύ μεγάλη τεχνολογική, πολιτική, πολιτιστική και θρησκευτική πρόκληση». Η πρόσκληση μάλιστα έγινε από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο Γ’ και με τη συναίνεση των τριών χριστιανικών κοινοτήτων, δηλαδή του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, του Τάγματος των Φραγκισκανών στην Αγία Γη και του Πατριαρχείου των Αρμενίων. Μάλιστα, η ίδια ξενάγησε τον Αλέξη Τσίπρα στον Πανάγιο Τάφο στα Ιεροσόλυμα, τον Δεκέμβριο του 2016 – τότε πολλοί θεώρησαν πως κινείται κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ λόγω της χημείας της με τον Πρωθυπουργό. Τότε που ο επίσης υποψήφιος με τη ΝΔ και ευφυής δημοσιογράφος Αντώνης Πανούτσος έγραφε στο Liberal πως «εδώ και ενάμιση μήνα ο Αγιος Τάφος στην Ιερουσαλήμ πάει να γίνει η Αμφίπολις του ΣΥΡΙΖΑ. Με τον Χριστό να κάνει τον Μέγα Αλέξανδρο και την καθηγήτρια του ΕΜΠ Τόνια Μοροπούλου να γίνεται η Κατερίνα Περιστέρη της Αριστεράς».

Πώς τα έφερε όμως η ζωή, ε; Να συστεγάζονται υπό την ευρεία κεραμοσκεπή της κεντροδεξιάς παράταξης Πανούτσος και Μοροπούλου και, το ακόμη πιο αξιοσημείωτο, για τους ίδιους λόγους. Δηλαδή την ανάπτυξη και την ανάταξη της χώρας, που υπό αυτή την ανάγνωση θα επέλθουν με πολιτική αλλαγή.