Η αντιπολίτευση έχει άγχος. Φοβάται να πει έστω μισή θετική κουβέντα για κυβερνητική πολιτική, ακόμα κι αν συμφωνεί σε κάποια σημεία μαζί της. Κυριαρχεί «ο θάνατός σου η ζωή μου». Πράγμα που σημαίνει πως θεωρεί ότι ο βίος της κυβέρνησης εξαρτάται από τη δική της, την αντιπολιτευτική επιείκεια. Παλαιότερα το ονόμαζαν «δομική αντιπολίτευση». Είναι βέβαια παρωχημένο σύστημα αφού ο κόσμος είναι απολύτως εξοικειωμένος μαζί του, δεδομένου ότι αποτελεί και το δικό του και μάλιστα το πιο οικείο ιεραρχικό σύστημα. Ο λαός εκθειάζει ή απορρίπτει, χωρίς ενδιάμεσες κριτικές ζώνες. Και αφού ο λαός δεν εκπλήσσεται απ’ τη μέθοδο, ούτε πείθεται, ούτε έλκεται. Είναι έγκλειστος στο δικό του ιδιοσύστημα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ