Η κτηματογράφηση της χώρας εισέρχεται στην πιο δύσκολη, ίσως, φάση της, καθώς το επόμενο διάστημα θα δηλωθούν οι εκτός σχεδίου ιδιοκτησίες στη μεγαλύτερη έκταση της χώρας μέχρι σήμερα. Θα μπορούσα να πω, αν δεν είχαν μεσολαβήσει τα τελευταία 20 χρόνια, ότι είναι ευτυχής συγκυρία να κτηματογραφείται, τώρα που υπάρχουν τα εργαλεία και η εμπειρία, η πλειονότητα της περιφέρειας της χώρας. Αλλά φοβάμαι ότι η πορεία αυτή, που έχει στόχο να τελειώσουμε, επιτέλους, το μεγαλύτερο μεγάλο έργο μέσα στα επόμενα τρία-τέσσερα χρόνια, δεν θα είναι ανέφελη για τους πολίτες.
Οι μηχανικοί και το ΤΕΕ έχουμε κάνει οτιδήποτε δυνατό για να είμαστε έτοιμοι, να διευκολύνουμε τους πολίτες και να βοηθήσουμε την πολιτεία. Τα τοπογραφικά διαγράμματα υποβάλλονται από το καλοκαίρι ηλεκτρονικά, οι μηχανικοί εργάζονται ηλεκτρονικά, έχουν εξοπλισμό για την τοπογραφική αποτύπωση των περιουσιών, βρίσκονται δίπλα στους πολίτες. Αλλά πιθανόν αυτό να μην αρκεί…
Δυστυχώς στη χώρα μας ακολουθήσαμε μια στρατηγική κτηματογράφησης με την οποία γίνεται προσπάθεια να λυθούν μέσω του Κτηματολογίου ιδιοκτησιακά θέματα εκατονταετιών μέσα από δηλώσεις και αντιρρήσεις. Το Κτηματολόγιο όμως δεν αλλάζει τους νόμους. Και δεν αλλάζει τα περιουσιακά δικαιώματα, αλλά τα καταγράφει.
Τώρα που έχουμε μπροστά μας δηλώσεις σε περιοχές αγροτικές, δασικές και άλλες, εκτός σχεδίου, υπάρχει ο κίνδυνος πολλοί ιδιώτες να μην κάνουν τις απαραίτητες δηλώσεις. Είτε γιατί δεν έχουν ενημερωθεί σωστά – ο διαγωνισμός του έργου της ενημέρωσης των πολιτών μόλις δημοσιεύτηκε – είτε γιατί δεν θέλουν να αναλάβουν τα βάρη μιας αναξιοποίητης περιουσίας.
Θα αναδειχθούν και πάλι χιλιάδες περιπτώσεις όπου ιδιώτες ή το Δημόσιο διεκδικούν τις ίδιες εκτάσεις, λόγω της δασικής μορφής που έχουν ή είχαν κάποτε αυτές οι ιδιοκτησίες. Δεν μιλάμε για δάσος οπωσδήποτε, αλλά για δεκάδες διαφορετικά καθεστώτα ανά τη χώρα που αφορούν το πώς μια έκταση έχει περιέλθει ή διεκδικείται από το Δημόσιο. Και αυτό αφορά πολλά ακίνητα με θολό παρελθόν, επί Τουρκοκρατίας ακόμη, καθώς το Δημόσιο χρησιμοποίησε επί σχεδόν έναν αιώνα τη δασική νομοθεσία για να κατοχυρώσει τα δικαιώματά του. Και από αυτό άλλωστε ξέρουμε όλοι ότι δημιουργήθηκαν εστίες διαφθοράς και πλουτισμού από διάφορους για πολλές δεκαετίες.
Αλλά αφορά και πολλά άλλα ακίνητα τα οποία ενέταξε σε σχέδια πόλης και στη συνέχεια έδωσε άδειες (οικοδομής, λειτουργίας και άλλες) επί σειρά ετών. Και τώρα καλούνται ο δασάρχης, οι κτηματικές υπηρεσίες και άλλοι, και τα δηλώνουν ως δημόσια έκταση. Πιστεύω ότι είναι πραγματικά παράλογο να διεκδικεί το Δημόσιο εκτάσεις ως δασικές, τις οποίες ήδη ενέταξε στον σχεδιασμό ως αστικές και έχει εκδώσει διοικητικές πράξεις αδειοδότησης.
Η μόνη λύση θα ήταν η έγκαιρη απεμπλοκή του ιδιοκτησιακού μιας έκτασης από τη μορφή που έχει ή είχε. Και αυτό χρειάζεται και συνταγματική αναθεώρηση και εκτελεστικό νόμο. Δυστυχώς δεν συζητείται όμως. Για μια ακόμη φορά θα περάσουν χρόνια σε αντιρρήσεις και δικαστικές διαμάχες. Το ΤΕΕ αναλαμβάνει πρωτοβουλία να ανοίξει τον διάλογο και διοργανώνει συζήτηση στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο στις 19 Δεκεμβρίου. Για να πιέσουμε και να δούμε αν πραγματικά υπάρχει βούληση να λυθούν όσα ταλαιπωρούν την πολιτεία και τους πολίτες επί δεκαετίες.
Ο Γιώργος Στασινός είναι πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας