Την εξωτερική πολιτική της χώρας χαράσσει ο Πρωθυπουργός, τονίζει ο υφυπουργός Εξωτερικών – με αρμοδιότητα τα εκκλησιαστικά – Μάρκος Μπόλαρης, ενώ συμπληρώνει σε σχέση με την κυβερνητική κρίση και τη σύγκρουση Κοτζιά – Καμμένου πως στην πολιτική και στη ζωή υπάρχουν και απρόβλεπτα και πως η δημοκρατία έχει τις δικλίδες της. Σε σχέση με την κρίση μεταξύ Φαναρίου και Ρωσικής Εκκλησίας, εξάλλου, αναφέρει ότι είναι μια ένταση η οποία αφορά θέματα διοικητικά, όχι δογματικά, και πως θα ξεπεραστεί.

Ποιος χαράσσει σήμερα την εξωτερική πολιτική της χώρας; Δεν συνιστά, αλήθεια, μείζονα κυβερνητική κρίση η παραίτηση Κοτζιά;

Η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι η εξωτερική πολιτική που χαράσσει η ηγεσία της κυβέρνησης, από τον Πρωθυπουργό, μέχρι τώρα σε συνεργασία με τον απελθόντα υπουργό Εξωτερικών, τον Νίκο Κοτζιά. Η πολιτική αυτή δεν αλλάζει, η χώρα συνεχίζει την πολυδιάστατη πολιτική της όπως αυτή αποτυπώθηκε με τις εξαιρετικές πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί τα τελευταία τριάμισι χρόνια στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με τις τριμερείς Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου, Ελλάδας – Κύπρου – Ιορδανίας, με τις πρωτοβουλίες στη Βαλκανική, με τις συνέργειες με όλες τις χώρες της Βαλκανικής που συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Με την τετραμερή των χωρών στα βόρεια σύνορά μας. Αυτή η πολιτική συνεχίζεται με την καθοδήγηση του Πρωθυπουργού που σήμερα έχει και τα καθήκοντα του υπουργού Εξωτερικών. Αλλωστε την τελική ευθύνη για τη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης την είχε και την έχει ο Πρωθυπουργός.

Στην πολιτική και στη ζωή υπάρχουν και απρόβλεπτα, υπάρχουν και κρίσεις μικρότερες ή μεγαλύτερες, η ζωή όμως συνεχίζεται. Η δημοκρατία έχει τις δικλίδες, η κυβέρνηση συνεχίζει, τα προβλήματα και οι προτεραιότητες και τα συμφέροντα της χώρας είναι αυτά που προέχουν και είναι αυτά που καλείται η εκλεγμένη κυβέρνηση να υπηρετήσει με την καθοδήγηση του Πρωθυπουργού, που τώρα έχει και τις υπουργικές ευθύνες για την εξωτερική πολιτική.

Ανήκετε σε αυτούς που πιστεύουν πως η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου εξάντλησε τα όριά της και άρα προφανώς μετερχόμαστε ένα διαζύγιο;

Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έλαβε από τον ελληνικό λαό την εντολή να φέρει εις πέρας το δύσκολο έργο της εξόδου της χώρας από τη μνημονιακή επιτήρηση, έλαβε την εντολή να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πολιτικών ύφεσης που επιβλήθηκαν στη χώρα, να ξαναφέρει ελπίδα και προοπτική στην οικονομία, στην ανάπτυξη και στον ελληνικό λαό, να δημιουργήσει ξανά θέσεις εργασίας για τα νέα παιδιά. Είναι κυβέρνηση που πέτυχε, καθημερινά πετυχαίνει και έχει στόχο να εξαντλήσει την τετραετία, υλοποιώντας τις εντολές που έχει από τον ελληνικό λαό.

Είχατε διατυπώσει ενστάσεις για τη συμφωνία Πρεσπών. Τώρα, από το χαρτοφυλάκιό σας πώς την υποστηρίζετε; Βλέπετε επίσης να περνάει τελικά; Υπάρχει νέα πλειοψηφία που να τη δρομολογεί;

Οι βόρειοι γείτονές μας με τους οποίους συνυπάρχουμε από τα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και τους αιώνες της οθωμανικής κατάκτησης μέχρι σήμερα είναι Σλάβοι στην καταγωγή και ομιλούν ένα σλαβικό γλωσσικό ιδίωμα. Αυτό άλλωστε αποτυπώνεται και στη συμφωνία των Πρεσπών. Είναι σαφής η διάκριση η οποία γίνεται ανάμεσα στην αρχαία ελληνική ιστορία και πολιτισμό και τις αβάσιμες διεκδικήσεις και αιτιάσεις των προηγούμενων δεκαετιών. Γι’ αυτόν τον λόγο έχω διατυπώσει την άποψη πως ο ακριβοδίκαιος όρος θα ήταν, αφού μένουν οι καλοί μας γείτονες σε έναν χώρο της ευρύτερης ιστορικής Μακεδονίας, Σλαβομακεδονία. Η κυβέρνηση όμως κλήθηκε να διαχειριστεί μια κακοφορμισμένη υπόθεση πολλών δεκαετιών, δηλαδή να κάνει ένα damage control. Να διαχειριστεί συνέπειες μιας πολιτικής αδράνειας και καθυστερήσεων, η οποία επιδείνωνε τη θέση της χώρας. Εχουμε λοιπόν μια μονογραφή μιας συμφωνίας, και αυτή τη συμφωνία θα πρέπει να τη δούμε προσεγγίζοντας και βλέποντας τα εθνικά μας προβλήματα σε οπτική 360 μοιρών. Θα πρέπει καθώς συζητούμε για τα Σκόπια να έχουμε υπ’ όψιν ότι το «Μπαρμπαρός» είναι μέσα στα ύδατα της ΑΟΖ της Κύπρου και υπάρχει η πρόκληση από την τουρκική επιθετικότητα, έχουμε τις καθημερινές παραβιάσεις στο Αιγαίο, υπάρχει επίσης ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Βαλκάνια, στον Εύξεινο Πόντο. Η κάθε κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να υπερασπίζεται στο σύνολό τους τα συμφέροντα της χώρας και του λαού της. Με προοπτική το μέλλον, χωρίς να αφίσταται από τα εθνικά συμφέροντα και στρατηγικές. Σε αυτό το πλαίσιο προσεγγίζουμε τη συμφωνία.

Εχω την τιμή να μου ανατεθεί από τον Πρωθυπουργό το χαρτοφυλάκιο που ασχολείται με την εκκλησιαστική / θρησκευτική, πολιτιστική και περιβαλλοντολογική διπλωματία και τη διπλωματία που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πρόκειται στην ουσία για την εικόνα που σχηματίζει και προβάλλει η Ελλάδα στο διεθνές τοπίο, εκτός από τα κεντρικά ζητήματα που χειρίζονται ο υπουργός και ο αναπληρωτής υπουργός.

Εχετε άριστη γνώση των εκκλησιαστικών ζητημάτων, τα οποία και χειρίζεστε σήμερα από το ΥΠΕΞ διπλωματικώς. Τι σημαίνει, αλήθεια, η κρίση μεταξύ Φαναρίου και Ρωσικής Εκκλησίας;

Η Ορθόδοξη Εκκλησία καθώς έχει συμπληρώσει τη 2η χιλιετία της ιστορικής της διαδρομής έχει ένα σύνταγμα ιερών κανόνων, που έχουν προσδιοριστεί από τις οικουμενικές συνόδους της και από άλλες συνόδους, που προσδιορίζει τον τρόπο λειτουργίας της Εκκλησίας. Είναι σαφές ότι κατά καιρούς η Εκκλησία έχει περάσει κρίσεις και από την ύπαρξη αιρέσεων, σχίσματα και διασπάσεις. Η πορεία της όμως συνεχίζεται. Εχουμε πάλι μια ένταση, μια ένταση η οποία αφορά θέματα διοικητικά, όχι δογματικά. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι άμα ισχυριστούμε με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, με καταλλαγή, με διάκριση, την υπόθεση, σεβόμενοι τους κανόνες των οικουμενικών συνόδων, θα έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Είναι σαφές ότι κάθε φορά στα ζητήματα που αφορούν τα εκκλησιολογικά, υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες που έχουν σχέση με τη γεωπολιτική και τη γεωστρατηγική, με εθνοφυλετισμούς και άλλα. Τα λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας, αν όμως σεβαστούμε τη θεσμική λειτουργία της Εκκλησίας όπως την ορίζουν οι άγιοι πατέρες των οικουμενικών συνόδων, το αποτέλεσμα θα είναι θετικό. Θα ξεπεράσουμε και αυτήν τη δυσκολία, χωρίς διασπάσεις, παρά τη σημερινή ένταση.