Κύριε Διευθυντά,

Ο «ήρωας του Αιγαίου» Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο εμβληματικός κυβερνήτης του περιπολικού σκάφους του Λιμενικού Σώματος 602, που στην κορύφωση της ανθρωπιστικής προσφυγικής κρίσης διέσωσε με το πλήρωμά του πάνω από 5.000 συνανθρώπους μας στο πέραμα μεταξύ Λέσβου και μικρασιατικών παραλίων, «έφυγε» αδόκητα από τη ζωή, την περασμένη εβδομάδα, προδομένος από ανακοπή της «μεγάλης» καρδιάς του. Ο «φύλακας άγγελος» των προσφύγων ήταν μόλις 44 χρονών.

Αν η τραγική εικόνα του άψυχου κορμιού του τρίχρονου Σύριου Αϊλάν Κούρντι, που ξέβρασε η θάλασσα σε κάποια παραλία της Αλικαρνασσού, έγινε το σύμβολο του δράματος των προσφύγων, στοιχειώνοντας τη συνείδηση ολόκληρου του πλανήτη, η ευγενική μορφή του Ελληνα υποπλοιάρχου Κυριάκου Παπαδόπουλου, ο οποίος έγινε ευρύτερα γνωστός από το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους της Δάφνης Ματζιαράκη, 4,1 μίλια, ενσάρκωσε και προσωποποίησε τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη που οφείλει και πρέπει να επιδείξει η διεθνής κοινότητα, και ο κάθε άνθρωπος χωριστά, στη διαχείριση της μεγαλύτερης μαζικής μετακίνησης πληθυσμού στην πρόσφατη Ιστορία, μιας από τις σοβαρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις που έχουν αντιμετωπίσει η Ελλάδα και η Ευρώπη μεταπολεμικά.

Είμαστε περήφανοι για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πληρωμάτων του Λιμενικού Σώματος να μη χαθεί ούτε μία ζωή μέσα στη θάλασσα σε αυτήν την τραγωδία, που ας μην ξεχνάμε πως ακόμα διαδραματίζεται στην Ελλάδα μας, είχε πει, δίνοντας φωνή και πρόσωπο στην αίσθηση καθήκοντος, την αυταπάρνηση και την ανθρωπιά των ανδρών και γυναικών του Λιμενικού που παλεύουν καθημερινά με τα κύματα, αναδεικνύοντας το ήθος και την παράδοση της ελληνικής ναυτοσύνης, για τη διάσωση χιλιάδων απελπισμένων συνανθρώπων μας που επιχειρούν να διαπλεύσουν, συχνά μέσα σε ιδιαίτερα επικίνδυνες συνθήκες, το Αιγαίο για να φτάσουν στην ασφάλεια της Ευρώπης, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο για τους ίδιους και τα παιδιά τους.

Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ως στέλεχος του Λιμενικού Σώματος, έπραξε, ασφαλώς, το καθήκον του, επιτελώντας τη διατεταγμένη αποστολή του για την προστασία των θαλασσίων συνόρων και της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.

Πέραν όμως από το αυτονόητο του καθήκοντος, ως απλός καθημερινός άνθρωπος, με περίσσευμα ανθρωπιάς και ψυχής και ακλόνητο σεβασμό στην αξία της ανθρώπινης ζωής, έκανε αυτό που του υπαγόρευε η συνείδηση και η καρδιά του, προσδίδοντας με τον λόγο και τις πράξεις του την ανθρώπινη διάσταση στην καθημερινή αγωνία του να μη χαθεί ούτε μία ζωή. Κι αυτό δεν είναι πάντοτε δεδομένο, ούτε αυτονόητο. Καθώς και η δική του οικογένεια, με καταγωγή από τη Νικομήδεια, έζησε το μαρτύριο και τα βάσανα της προσφυγιάς, βίωνε και ο ίδιος με ένταση και ενσυναίσθηση το δράμα των προσφύγων. Μετρούσε, καθημερινά, στις θάλασσες του Αιγαίου, τη μικρή απόσταση που χωρίζει τη ζωή με τον θάνατο, θέτοντας ο ίδιος τα ατελεύτητα όρια της ανθρωπιάς και αναδεικνύοντας, πέραν του καθήκοντος, το ήθος της φιλανθρωπίας και της αλληλεγγύης, το μέτρο και το ουσιαστικό περιεχόμενο του ανθρωπισμού και ένα πρότυπο ανιδιοτελούς προσφοράς που σέβεται την ανθρώπινη ζωή από όπου και αν αυτή προέρχεται χωρίς διακρίσεις.

Με υψηλό αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος, ανιδιοτελής και ακούραστος, μα πάνω από όλα Ανθρωπος με έμφυτο χάρισμα ψυχής, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος έδωσε με το παράδειγμά του μία εικόνα της Ελλάδας που παραμένει, διαχρονικά, πιστή στις ανθρωπιστικές και ανθρωποκεντρικές αξίες του πολιτισμού της, με έμφαση στην ιερή αξία και μεγάλη σημασία της κάθε μίας ανθρώπινης ζωής, πέραν της πολιτικής των αριθμών και των μοντέλων διαχείρισης κρίσεων. Ηταν αυτή, ακριβώς, η ανεπιτήδευτη ανθρωπιά του, η ειλικρινής συμπόνια και η επαυξημένη αίσθηση ευθύνης που τον ανήγαγε στη συνείδηση όλων από έναν καθημερινό άνθρωπο σε έναν σύγχρονο ήρωα, σε ένα σύμβολο ανθρωπισμού, που εκτός από χιλιάδες ανθρώπινες ζωές δικαίωσε και διέσωσε τα ανθρωπιστικά ιδεώδη που οφείλει να έχει η Ευρώπη.

Του αποδόθηκαν πολλές τιμές εν ζωή, με κορύφωση τη βράβευση του ίδιου και άλλων δέκα συναδέλφων του για εξαίρετες πράξεις υψηλής ανθρωπιστικής αξίας από την Ακαδημία Αθηνών και την Ελληνική Πολιτεία, αλλά και μετά τον θάνατό του, καθολική είναι η τιμή και η συμμετοχή στην οδύνη για την απώλειά του από όλο τον Ελληνισμό.

Ως μέγιστη, όμως, τιμή προς αυτόν παραμένει η ευγνωμοσύνη των χιλιάδων ανθρώπων που διέσωσε, η αναγνώριση του έργου του και η αυταπάρνηση των συναδέλφων του που συνεχίζουν τον αγώνα τους στο Αιγαίο, η μνήμη των φίλων του και η ευγνωμοσύνη μιας Ελλάδας και μιας Ευρώπης που τόσο μεγάλη ανάγκη έχουν από το έργο, την παρακαταθήκη και τα θετικά πρότυπα ανθρώπων που πάλεψαν και παλεύουν κόντρα στα κύματα των καιρών για τη σωτηρία όλων μας.

Ολα αυτά ας είναι και η δύναμη που χρειάζεται αυτές τις δύσκολες ώρες και η οικογένειά του για να αντιμετωπίσει την ανείπωτη οδύνη της απώλειάς του, που έχει συγκλονίσει και την Ελλάδα και την Κύπρο.

Στην περίπτωσή του Κυριάκου Παπαδόπουλου, το ουδείς αναντικατάστατος δεν ισχύει.

Αθάνατος!

Κυριάκος Κενεβέζος

Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας

Η διάσπαση της Ακαδημίας

Κύριε Διευθυντά,  

Η πρόταση για διάσπαση της Ακαδημίας Αθηνών σε δύο Ακαδημίες, και συγκεκριμένα στη δημιουργία αυτόνομης Ακαδημίας θετικών επιστημών, στερείται τεκμηριωμένης επιχειρηματολογίας που να καταδεικνύει την απαίτηση ενός τέτοιου εγχειρήματος. Η σχετική πρόταση του κυρίου Πετράκου ΔΕΝ δίνει στον αναγνώστη να κατανοήσει τι είναι αυτό που εμποδίζει την Ακαδημία Αθηνών με τη σημερινή της δομή και οργάνωση να εκπληρώνει το έργο της. Αντίθετα, αν διαχωριστεί σε δύο σώματα, πολύ πιθανό να απαιτηθεί να διαχωριστεί εκ νέου σε περισσότερα, με το σκεπτικό πως υπάρχουν έδρες με διαφορετικό πλαίσιο γνώσεων και ειδικοτήτων.

Η Ακαδημία Αθηνών, ως πνευματικό ίδρυμα με στόχο την καλλιέργεια και προαγωγή των επιστημών, των γραμμάτων, των καλών τεχνών, καθώς και την επιστημονική έρευνα και μελέτη, με τον σημερινό τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας ανταποκρίνεται διαχρονικά στις εθνικές απαιτήσεις και ως ανώτατο ακαδημαϊκό ίδρυμα προβάλλει διεθνώς και τα εθνικά μας δίκαια.

Οιοσδήποτε επομένως διαχωρισμός μόνο προβλήματα θα δημιουργούσε, θα ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΝΕ την Ακαδημία και θα καθιστούσε τη λήψη αποφάσεων ώς και την υποβολή εισηγήσεων και προτάσεων πολύπλοκες και δύσκολες διαδικασίες.

Βασίλης Τσούφης

Αντιπτέραρχος ε.α.

Ενοικιαστές και Airbnb

Κύριε Διευθυντά,

Τα τελευταία δύο χρόνια από τις περιοχές που είναι κοντά στο κέντρο της Αθήνας εκδιώκονται καθημερινά οι ενοικιαστές από τα σπίτια χωρίς να υπάρχουν ενοικιαστήρια στις περιοχές αυτές για να ενοικιάσουν νέα ακίνητα και να βρουν νέα στέγη.

– Γιατί θα πρέπει να αγοράζονται όλα τα ακίνητα στις περιοχές γύρω απ’ το κέντρο, π.χ. Κουκάκι, Πετράλωνα, Παγκράτι κ.ά., από κινεζικές εταιρείες και να εκδιώκονται οι Ελληνες από τα σπίτια;

– Γιατί δεν υπάρχει κανένα ενοικιαστήριο στις περιοχές αυτές;

– Γιατί θα πρέπουν να μπουν όλοι οι ξένοι σ’ αυτές τις περιοχές και να φύγουν οι Ελληνες;

– Γιατί οι τιμές των ενοικίων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη ενώ οι μισθοί των υπαλλήλων κινούνται ακόμη σε χαμηλά επίπεδα;

– Γιατί πλήρωνα όλα αυτά τα χρόνια κανονικά όλες τις φορολογικές μου και άλλες υποχρεώσεις – για να μην μπορώ να βρω σήμερα ένα σπίτι να ενοικιάσω κοντά στον χώρο εργασίας μου, ενώ οι άλλοι, π.χ. ιδιοκτήτες ακινήτων, να καταστρατηγούν τις υποχρεώσεις τους στην Εφορία, να εκβιάζουν τους ενοικιαστές και να βρίσκονται σήμερα σε πλεονεκτική θέση μέσω της πλατφόρμας Airbnb;

– Ποιος επιτρέπει στο άναρχο φαινόμενο της ενοικίασης ακινήτων μέσω Airbnb να επεκτείνεται χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τους  ενοικιαστές και οι οποίοι πλέον αποτελούν ένα μεγάλο ποσοστό σ’ αυτές τις περιοχές;

– Γιατί το κέντρο της Αθήνας και οι όμορες περιοχές της Αθήνας θα πρέπει να μετατραπούν σε άτυπα ξενοδοχεία;

– Γιατί θα πρέπει ξένες εταιρείες να έχουν στην ιδιοκτησία τους τόσο μεγάλο ποσοστό ακινήτων σε καλές περιοχές της Αθήνας;

– Γιατί άπληστοι ιδιοκτήτες να εκτοπίζουν μακροχρόνιους μισθωτές για να εισπράξουν ευκαιριακά από την τουριστική ροή και οι βραχυπρόθεσμες μισθώσεις να ωθούν σε τεράστια ύψη τις τιμές των ενοικίων;

Εχω πληρώσει όλες τις φορολογικές μου υποχρεώσεις όλα αυτά τα χρόνια νομίμως και απαιτώ τον ίδιο σεβασμό απ’ όλους αυτούς που βρίσκονται σε μεγάλες θέσεις ευθύνης. Οφείλουν να βοηθήσουν όλους εμάς που, αν και νομίμως ανταποκρινόμενοι στις υποχρεώσεις μας, δεν μπορούμε σήμερα να βρούμε ένα σπίτι να νοικιάσουμε.

Ηδη η Ισπανία έχει λάβει μέτρα, π.χ. μείωση του αριθμού των ακινήτων που μπορούν να αγοράζουν οι κινεζικές εταιρείες σε ποσοστό 10%, 20% των ακινήτων προς πώληση, χρήση της πλατφόρμας Αirbnb για διαμερίσματα ισογείου ή 1ου ορόφου κ.ά.

Με εκτίμηση

Δήμητρα Δάμη

Παγκράτι