Ο Αντώνης Κοτσακάς δεν προκρίνει και δεν βλέπει μια στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στη σοσιαλδημοκρατία, αλλά ποντάρει σε κοινωνικές συμμαχίες για να καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκροτήσει ένα προοδευτικό μέτωπο. Λίγες ώρες μετά την πρωτιά στις κάλπες της Κουμουνδούρου, ο πασοκογενής πρώην υπουργός μίλησε στα «ΝΕΑ» για το αποτέλεσμα και το μήνυμα της κομματικής κάλπης.

Πρώτος στη νέα Πολιτική Γραμματεία. Η «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε;

Εχω στον δημόσιο λόγο μου καταστήσει σαφές εδώ και αρκετά χρόνια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορεί, και δεν πρέπει να γίνει ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορεί, γιατί είναι τελείως διαφορετικές οι κοινωνικοοικονομικές, πολιτισμικές και γεωπολιτικές συνθήκες. Και δεν πρέπει, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Συνεπώς, η συζήτηση περί «πασοκοποίησης» που ενδεχομένως είχε κάποιο νόημα προ δέκα ετών, σήμερα γίνεται εν κενώ.

Τι μήνυμα εκπέμπει αυτό το αποτέλεσμα;

Προσωπικά επιθυμώ το περιεχόμενο της πολιτικής να καθορίζει τα πρόσωπα και όχι τα πρόσωπα την πολιτική. Στην προκειμένη περίπτωση, στην Πολιτική Γραμματεία εκφράζονται όλα τα ρεύματα σκέψης που υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ και η εξέλιξη θα δείξει αν το μείγμα είναι επιτυχές.

Το φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία υποδηλώνει μια πολιτική στροφή ή γίνεται για εκλογικούς λόγους;

Ο ΣΥΡΙΖΑ επ’ ουδενί δεν πρέπει να μετατοπιστεί δεξιότερα ή αριστερότερα στον πολιτικό άξονα. Θα είναι λάθος εάν επιχειρήσει να ταυτιστεί με τη σοσιαλδημοκρατία. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη αναδεικνύουν με επείγοντα τρόπο την ανάγκη για τη διαμόρφωση ενός προοδευτικού – αριστερού κοινωνικού πόλου. Δεν υπάρχει κανένα φλερτ με τη σοσιαλδημοκρατία. Αυτό που υπάρχει είναι η ανάγκη ανάσχεσης της επελαύνουσας Ακροδεξιάς στον ευρωπαϊκό χώρο. Κι αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί και πρέπει να κάνουν κάποια κόμματα, είναι υπόθεση όλων των δημοκρατικών, προοδευτικών και αριστερών πολιτών. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συμβάλει ως βασικός πυλώνας σε αυτή την προσπάθεια. Είναι άλλο πράγμα οι πολιτικές συμμαχίες και άλλο οι κοινωνικές συμμαχίες.

Ο Βασίλης Κεγκέρογλου έσπευσε να επικρίνει την πρωτιά του «υπαρχηγού τού Ακη Τσοχατζόπουλου»…

Οποιος δεν μπορεί να παραγάγει πολιτικές θέσεις, επιδίδεται στην παραπολιτική. Οι πολίτες του Νομού Ηρακλείου όπου εκλέγεται ο κ. Κεγκέρογλου τον γνωρίζουν καλά. Πιστεύω ότι πολλοί γνωρίζουν κι εμένα. Είναι η πολλοστή φορά τα τελευταία δέκα χρόνια που ο κ. Κεγκέρογλου μου επιτίθεται προσωπικά. Φαίνεται ότι η ευγένειά μου εκλαμβάνεται ως αδυναμία. Ώς εδώ. Αν ο κ. Κεγκέρογλου πιστεύει ότι το μισό ΠΑΣΟΚ που το 1996 στήριξε τον Ακη Τσοχατζόπουλο είναι ενοχικό, είναι δικό του θέμα. Είναι φανερό όμως ότι ο λαός δεν συμμερίζεται την άποψή του. Και σε κάθε περίπτωση ο καθένας μας προσδιορίζεται και από αυτά που κάνει, και από αυτά που λέει.

Η «μάχη των δύο κόσμων» βρίσκει ακροατήριο;

Οι ανάγκες της ζωής, τα αποτελέσματα της λιτότητας, οι κίνδυνοι από τον νεοφιλελευθερισμό και την επιβολή τής αγοράς παντού οδηγούν τους πολίτες, αργά αλλά σταθερά, να πάρουν θέση. Και στη χώρα μας, ευτυχώς, υπάρχει ακόμη μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία, ανεξάρτητα από τη στάση των πολιτικών ηγεσιών του μεσαίου χώρου.

Εκτιμάτε, όντως, ότι το πολιτικό σκηνικό θα καθοριστεί από νέα δίπολα;

Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε με τους όρους περασμένων δεκαετιών. Η τεχνολογία και η επιστήμη επιφέρουν κοσμογονικές ανατροπές. Στον δυτικό κόσμο τείνει να διαμορφωθεί μια νέα διαιρετική τομή ανάμεσα στο παραγωγικό κεφάλαιο και το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Ηδη οι εκτυπωτές τριών διαστάσεων είναι πραγματικότητα που αλλάζει εντελώς την παραγωγική διαδικασία. Η ρομποτική έχει μπει σε εφαρμογή με άμεσο κίνδυνο πλήρους κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων σε παγκόσμια κλίμακα. Η διαμάχη του μέλλοντος θα γίνει σε τέτοια πεδία. Είναι η ώρα, λοιπόν, η παγκόσμια προοδευτική σκέψη να προχωρήσει σε νέες επεξεργασίες ιδεολογικού και πολιτικού χαρακτήρα. Ηδη στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ιδίως μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ και Χίλαρι Κλίντον, αλλά και μεταξύ Μακρόν και Λεπέν, αναδείχθηκε η σύγκρουση παραγωγικού κεφαλαίου και χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

Το «προοδευτικό μέτωπο» πώς μπορεί να λειτουργήσει με συνοδοιπόρο τον Πάνο Καμμένο;

Είπα και νωρίτερα ότι άλλο πράγμα οι πολιτικές συμμαχίες και άλλο οι κοινωνικές. Η συνεργασία με τον κ. Καμμένο είναι πολιτική, κάτω από τις ανάγκες της περιόδου που διανύουμε. Ο ελληνικός λαός στις τελευταίες εκλογές δεν έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ αυτοδυναμία. Προκειμένου να κυβερνηθεί η χώρα για να μην επέλθει καταστροφή, έγινε πολιτική συμμαχία στη βάση προγραμματικής συμφωνίας που είχε δύο στόχους: την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια και την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διαπλοκής. Αν είχαμε κάνει άλλη πολιτική συμμαχία, φοβάμαι – και το κρίνω έστω εκ των υστέρων – ότι η κυβέρνηση θα είχε καταρρεύσει σε σύντομο χρονικό διάστημα, με απρόβλεπτες συνέπειες για τη χώρα και την κοινωνία.

Ο Παύλος Πολάκης δείχνει τα επόμενα βήματα, προαγγέλλοντας προφυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων;

Αυτό αφορά αποκλειστικά και μόνο την ελληνική Δικαιοσύνη και κανείς δεν μπορεί να προδικάζει αποφάσεις.

Η πρωτιά στο κομματικό όργανο ανοίγει τον δρόμο και για τη συμμετοχή σας στα ψηφοδέλτια;

Γνωρίζουν πολλοί και έχω καταστήσει σαφές ότι δεν αποτελεί επιδίωξή μου η ανάληψη ευθυνών και θεσμικών ρόλων, που σε τελική ανάλυση δεν συνάδουν και με την ηλικία μου.