Πλήρης ημερών έφυγε προχθές από τη ζωή ο Τεξ Γουίντερ και στον τάφο του εκτός από τα 96 χρόνια του πήρε επίσης έντεκα τίτλους του ΝΒΑ και ένα μεγάλο μυστικό.

Το μυστικό της τριγωνικής επίθεσης!

Οι ποδοσφαιρικές και οι μπασκετικές ιστορίες ακολουθούν παράλληλους δρόμους και αυτό εκτός από τον αείμνηστο μέντορα του Φιλ Τζάκσον στους Μπουλς (έξι πρωταθλήματα) και στους Λέικερς (πέντε) το γνώριζε εξίσου καλά και ο συχωρεμένος ο Ρίνους Μίχελς.

Ο Μίχελς δεν ανακάλυψε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, αλλά το διδάχθηκε σε πρωτόλεια μορφή από τον προπονητή του Τζακ Ρέινολντς και το εξέλιξε τόσο πολύ ώστε να το καταστήσει θυρεό των επιτυχιών του Αγιαξ και της Εθνικής Ολλανδίας.

Ακριβώς την ίδια εποχή, στα τέλη της δεκαετίας του ’40, ο Γουίντερ μυήθηκε στην αρχέγονη μορφή της τριγωνικής επίθεσης από τον προπονητή του στο κολέγιο του Σάουθερν Καλιφόρνια, Σαμ Μπάρι και έμελλε αυτές οι δυο παλιές, αλλά ανακαινισμένες τακτικές να επηρεάσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό το γίγνεσθαι των δυο σπορ!

Τι σόι πράγμα είναι η τριγωνική επίθεση που κληροδότησε ο Γουίντερ; «Η τακτική που εάν την παίξουμε σωστά θα θριαμβεύσουμε, αλλά εάν δεν μας πετύχει, θα καταστραφούμε», όπως είχε πει ο αμερικανός γκαρντ Λιν Γκριρ, το 2008, όταν επιχείρησε να την εφαρμόσει στον Ολυμπιακό ο τότε προπονητής του Παναγιώτης Γιαννάκης, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του ’80 την είχε χρησιμοποιήσει ο Μιχάλης Κυρίτσης στον Παναθηναϊκό.

Η περιβόητη triangle offence πάνω στην οποία στήριξε ο Φιλ Τζάκσον το επιθετικό παιχνίδι του στους Μπουλς και στους Λέικερς, με αιχμές του δόρατος τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Κόμπε Μπράιαντ, εδράζεται σε πέντε βασικούς άξονες: σωστές αποστάσεις, συγχρονισμός κινήσεων στα εκάστοτε τρίγωνα, συνεχής κίνηση, ποικιλομορφία (επτά διαφορετικοί τρόποι) στην εισαγωγή του play και δυνατότητα των παικτών να υποστηρίξουν όλες τις θέσεις.