Ο ιστορικός του μέλλοντος θα έχει να μελετήσει πολλές άνευ προηγουμένου κινήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της προεδρίας Τραμπ. Μία από αυτές θα είναι σίγουρα το ανώνυμο άρθρο κυβερνητικού αξιωματούχου που δημοσιεύθηκε χθες στους «New York Times» και περιγράφει ένα «κίνημα αντίστασης» στελεχών της κυβέρνησης απέναντι στις «αμοραλιστικές» επιλογές του Τραμπ. Ενα «κίνημα» που έχει στόχο να προστατεύσει τη χώρα, όπως γράφει ο ανώνυμος αρθρογράφος, από τις χειρότερες παρορμήσεις του προέδρου. Μια περίεργη πολιορκία στον Λευκό Οίκο εκ των έσω.

Περιγράφει «ψιθύρους» που ξεκίνησαν από πολύ νωρίς μετά την ορκωμοσία Τραμπ, στο υπουργικό συμβούλιο, προκειμένου να ληφθούν μέτρα για την απομάκρυνσή του από την προεδρία με την επίκληση της 25ης Τροπολογίας, προσθέτει όμως ότι τελικά αποφασίσθηκε να μη γίνει αυτό, ώστε να αποφευχθεί μια συνταγματική κρίση. «Γι’ αυτό πολλοί διορισμένοι από τον Τραμπ αξιωματούχοι δεσμευθήκαμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προστατεύσουμε τους δημοκρατικούς μας θεσμούς, την ίδια ώρα που προσπαθούμε να αποτρέψουμε τις πιο λανθασμένες παρορμήσεις του έως ότου δεν είναι πια πρόεδρος. Η ρίζα του προβλήματος», προσθέτει, «είναι η ανηθικότητα του προέδρου. Οποιος εργάζεται μαζί του γνωρίζει πως δεν έχει κάποιες αξίες πάνω στις οποίες να βασίζει τις αποφάσεις του».

Το άρθρο προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, την οργή του Ντόναλντ Τραμπ που έκανε λόγο για «έναν δειλό που πρέπει να παραιτηθεί» και επιτέθηκε άλλη μια φορά στους «New York Times», ενώ έκανε μια μονολεκτική ανάρτηση στο Twitter: «Προδοσία;». Ομως τα όσα αναφέρονται στο άρθρο μαζί με τα αποσπάσματα από το βιβλίο του δημοσιογράφου Μπομπ Γούντγουορντ σχετικά με όσα διαμείβονται στον Λευκό Οίκο, ενισχύσουν τις κατηγορίες πως ο Τραμπ έχει προβλήματα συμπεριφοράς και κατανόησης και δείχνει ακατάλληλος για πρόεδρος. «Στις συναντήσεις που έχει μαζί μας βγαίνει διαρκώς εκτός θέματος, ξανά και ξανά βρίζει τους ίδιους ανθρώπους, ενώ η παρορμητικότητά του καταλήγει σε γρήγορες και κάποιες επικίνδυνες αποφάσεις που παίρνει χωρίς να γνωρίζει όλα τα στοιχεία. Αυτές οι αποφάσεις εμείς φροντίζουμε να μην υλοποιούνται».

Ο αρθρογράφος, βέβαια, αναφέρει πως έχει στόχο να καθησυχάσει τους Αμερικανούς ότι υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι γύρω από τον Τραμπ, «ενήλικοι» όπως λέει χαρακτηριστικά σε αντιπαράθεση με την παιδαριώδη συμπεριφορά του ανθρώπου που κάθεται στο Οβάλ Γραφείο. Μάλιστα, κάνει λόγο και για τις επιτυχημένες αποφάσεις της κυβέρνησης, όπως οι «ιστορικές φορολογικές μεταρρυθμίσεις και η ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων», για να δείξει ότι ο ρεπουμπλικανικός μηχανισμός ελέγχει τον απρόβλεπτο πρόεδρο και προωθεί την ατζέντα που κρίνεται ορθή. «Δεν είμαστε το βαθύ κράτος», αναφέρει θέλοντας να προλάβει επικρίσεις, «είμαστε το σταθερό κράτος. Ανησυχούμε όχι τόσο για το τι έχει κάνει ο Τραμπ στην προεδρία αλλά για το τι ως έθνος τού έχουμε επιτρέψει να κάνει σε εμάς. Βυθιστήκαμε μαζί του καθώς επιτρέψαμε να χαθεί η ευγένεια από τον δημόσιο διάλογο. Κατανοούμε πλήρως τι συμβαίνει. Και προσπαθούμε να κάνουμε το σωστό ακόμα και όταν ο Ντόναλντ Τραμπ δεν το κάνει».

Στην Ουάσιγκτον, βέβαια, αυτή τη στιγμή όλοι προσπαθούν να βρουν ποιος είναι ο ανώνυμος συγγραφέας και γιατί επέλεξε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή για να δημοσιοποιήσει όσα γίνονται στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Δουλεύει μέσα στον Λευκό Οίκο ή σε υπουργείο; Οι αναφορές στη Ρωσία και στον εκλιπόντα Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Τζον ΜακΚέιν υποδηλώνουν κάποιον που ασχολείται με την εθνική ασφάλεια; Το στυλ γραφής θυμίζει κάποιον που εργάστηκε σε think tank; Στο social media της εφημερίδας γίνεται αναφορά στον αρθρογράφο, άρα αποκλείονται οι γυναίκες;

Μεγάλη κουβέντα στο Twitter έγινε και για τη χρήση της λέξης «loadstar» στο άρθρο (σημαίνει πυξίδα), μια ιδιαίτερη λέξη την οποία συχνά αναφέρει στις ομιλίες του ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς. Μπορεί ο ανώνυμος συγγραφέας να βρίσκεται στο περιβάλλον του Πενς; Μπορεί να είναι ο ίδιος ο αντιπρόεδρος; Ή η λέξη χρησιμοποιήθηκε ως αντιπερισπασμός; Η κουβέντα πήρε τέτοιες διαστάσεις, ώστε υπήρξε ανακοίνωση από το γραφείο του Μάικ Πενς ότι δεν ήταν ο αντιπρόεδρος εκείνος που έγραψε το κείμενο. Θέση πήρε και ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, πρώην διευθυντής της CIA, που έσπευσε κι εκείνος να διευκρινίσει πως δεν έγραψε το άρθρο. «Δεν είναι δικό μου», είπε ο Πομπέο σε δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Νέο Δελχί.

Η συγκυρία και οι πολλές συμπτώσεις

Τον συγγραφέα του άρθρου θα τον μάθουμε βέβαια κάποια στιγμή. Το γιατί επελέγη η συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι άλλο ένα σημαντικό ερώτημα. Τελικά είναι σύμπτωση η σχεδόν ταυτόχρονη κυκλοφορία του βιβλίου του Γούντγουορντ «Φόβος: Ο Τραμπ στο Λευκό Οίκο»; Σε αυτό μεταξύ πολλών άλλων περιγράφονται οι προσπάθειες του Τραμπ να σταματήσει την έρευνα από τον ειδικό ανακριτή Μιούλερ για πιθανή συνέργεια βοηθών του στην προεκλογική εκστρατεία με ρώσους αξιωματούχους. Και τώρα, έπειτα και από αυτές τις νέες αποκαλύψεις, ο Μιούλερ μπορεί να του ασκήσει κατηγορίες για παρακώλυση δικαιοσύνης καθώς αρκετοί πρώην συνεργάτες του φαίνεται να προσπάθησαν να βάλουν εμπόδια στην πορεία της έρευνας. Πέραν του ότι ο Τραμπ προσπάθησε δύο φορές να απολύσει τον Μιούλερ. Ο ειδικός ανακριτής θέλει να καλέσει σε κατάθεση τον Τραμπ. Οταν το έμαθαν αυτό οι δικηγόροι του προέδρου πανικοβλήθηκαν. Σε μια δοκιμή κατάθεσης που έκαναν μαζί του διαπίστωσαν ότι ο Τραμπ δεν είναι αξιόπιστος, καθώς διαρκώς πέφτει σε αντιφάσεις και λέει ψέματα. Οπως είπε ένας δικηγόρος στον Γούντγουορντ, ο πρόεδρος «όταν δεν ξέρει τι να απαντήσει, απλά βγάζει κάτι από το μυαλό του. Αυτή είναι η φύση του». Ομως αν συμβεί κάτι τέτοιο μπροστά στον Μιούλερ, όλες οι πιθανότητες είναι ανοιχτές…