Διορίζω, διορίζεις, διορίζει. Διορίζουμε, διορίζετε, διορίζουν. Αναφέρω σε όλες τις κλίσεις και σε όλους τους χρόνους το ρήμα διορίζω,  διότι όπως και να το κάνεις όπως και να το δεις, είναι το ρήμα που «τραβιέται», έχει ιδιαίτερη ζήτηση δηλαδή, επί των ημερών ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. «Ακούγεται», πώς το λένε. Ηχηρά δε ορισμένες φορές. Οπως για παράδειγμα με την περίπτωση του διευθυντή του Ινστιτούτου Βυζαντινών Σπουδών της Βενετίας – θέμα στο οποίο έχω αναφερθεί προ των διακοπών. Ενημερώθηκα, εγκύρως δε, ότι ο αρμόδιος υφυπουργός Εξωτερικών Αμανατίδης, λίγο πριν αποχωρήσει από την κυβέρνηση, συγκρότησε επιτροπή προκειμένου να αποφασίσει αυτή ποιος θα διοριστεί στην επίζηλο θέση. Ολως τυχαίως, προσήλθαν δύο ενδιαφερόμενοι: ένας ομότιμος καθηγητής και ένας επίκουρος καθηγητής, και οι δύο όμως «δικοί» μας άνθρωποι, της «καταστάσεως» που έλεγαν παλιά. Θεσσαλονικείς.

Εννοείται ότι πλην σοβαρού απροόπτου τη θέση θα «κερδίσει» ο ομότιμος κύριος καθηγητής – το όνομα του οποίου επίσης διαθέτω. Η επιτροπή θα συνεδριάσει κατ’ αυτάς αύριο προκειμένου να αποφασίσει το προφανές – τον διορισμό του ομότιμου καθηγητή στη θέση του διευθυντή. Φυσικά τόσο ο ίδιος, όσο και ο αποχωρήσας υφυπουργός Αμανατίδης, θα διατείνονται περί του αδεκάστου της διαδικασίας και ουδείς θα μπορεί (ούτε και εγώ φυσικά) να αντιτάξει  το αντίθετο. Αλλά σε μια επιλογή με μόνο δύο υποψηφίους, εκ των οποίων ο  ένας είναι ομότιμος και ο άλλος είναι επίκουρος, καθηγητές, δεν μοιάζει η περίπτωση του δεύτερου να ανήκει στην κατηγορία για την οποία η λαϊκή σοφία διαθέτει τη ρήση «πού πας ρε Καραμήτρο»; Μοιάζει, αποφαίνομαι.

Με προίκα

Επεξηγηματικά για τα περί «επίζηλης» θέσεως, αναφέρω ότι το Ινστιτούτο Βυζαντινών Σπουδών της Βενετίας είναι το μοναδικό ερευνητικό κέντρο που διαθέτει η χώρα στο εξωτερικό. Για την εξυπηρέτηση δε των σκοπών του διαθέτει μια προίκα η οποία αναλύεται σε 35 αστικά ακίνητα στη Βενετία και την ευρύτερη περιοχή της πόλης, και μεταξύ τους μνημεία σπουδαίας πολιτιστικής αξίας, όπως ο ορθόδοξος ναός του Αγίου Γεωργίου και η Φλαγγίνειος Σχολή. Ακόμη διαθέτει ένα πλήθος από χειρόγραφα, τα οποία αποτυπώνουν  τη ζωή και τη δράση της ελληνορθόδοξης κοινότητας της πόλης για 450 χρόνια καθώς και έναν μεγάλο αριθμό αντικειμένων αξίας (πάνω από  250), όλα από δωρεές μελών της ελληνικής κοινότητας προς το Ινστιτούτο…

 Δεν τον λες και αγγαρεία αυτό τον διορισμό, ε;

«Δικοί μας» άνθρωποι II

Διορίζω, διορίζεις, διορίζει. Διορίζουμε, διορίζετε, διορίζουν (μέρος δεύτερον).  Δεν έχει παρέλθει δίμηνο από την ημέρα που ο Πρόεδρος της Βουλής Βούτσης, έμπλεος οργής ώς και αγανακτήσεως εις βάρος μου, διότι μόνος είχα  επισημάνει το όργιο των διορισμών στη Βουλή, επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είχε αναλυθεί σε έναν αγχώδη φιλιππικό στη Βουλή – μη και νομιστεί από κανέναν ότι αυτός διορίζει. Ταυτόχρονα δε, αν ενθυμείστε,  είχε αποσύρει τροπολογία με την οποία μονιμοποιούνταν εβδομήντα ειδικοί φρουροί που είχαν προσληφθεί από πολλών ετών με σύμβαση έργου, στοχοποιώντας με ως υπεύθυνο γι’ αυτή του την απόφαση.

Χθες, απέδειξε των λόγων του το «αληθές», ανακοινώνοντας στη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής ότι προτίθεται να προσλάβει σύντομα στο Κοινοβούλιο 17 υπαλλήλους. Τους όρους είπε θα τους ανακοινώσει εν ευθέτω χρόνω (προσωπικά δεν καταλαβαίνω το γιατί – είχα την αίσθηση ότι πλέον δεν υπάρχουν… «εβδομαδιαίες» φωτογραφίες…).

Με προσοχή θα συστήσω, οι διορισμοί Πρόεδρε, διότι στο τέλος δεν θα έχουν πού να καθίσουν οι άνθρωποι και θα περιφέρονται ασκόπως στο καφενείο και το Περιστύλιο της Βουλής…

Το μαχαίρι και το πεπόνι

Δεν ξέρω αν είναι λογικά τα αιτήματα των εργαζομένων στην ακτοπλοΐα ή αν είναι παράλογα και εκβιαστικά. Στην τελική, λίγο ενδιαφέρει τους περίπου 200.000 ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια αυτή την περίοδο για να έρθουν στο κέντρο ή να φύγουν από αυτό και να μεταφερθούν στα νησιά. Εκείνο που ξέρω όμως είναι ότι η απεργία πλήττει άγρια τα νησιά σε μια εποχή που το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και οι άνθρωποι περιμένουν να κάνουν ταμείο. Και επειδή απ’ ό,τι φαίνεται ο Αύγουστος δεν ήταν – τουριστικά – αυτός που προβλεπόταν, θα ήταν μια ανάσα για τους επαγγελματίες αυτή η μία εβδομάδα μέχρι να ανοίξουν τα σχολεία. Δυστυχώς όμως επικράτησε η λογική τού αφού έχω το μαχαίρι, εγώ είμαι αυτός που θα γευτεί και το πεπόνι. Και ιδού τώρα πού φτάσαμε. 4 Σεπτέμβρη, νέα 24ωρη απεργία, δεμένα τα καράβια στα λιμάνια και προοπτική να μην υπάρχει, παρά μόνο για συνέχιση της απεργίας.

Εγώ έχω μια ελπίδα πάντως – του υπουργείου θαλασσών προΐσταται πλέον ο θρυλικός μπαρμπα-Φώτης. Θα κάνει κανένα μαγικό πάλι…

Τους χάλαγε την εικόνα

Η γυναικούλα ήθελε να πει τον πόνο της στους υπουργούς – έμαθε ότι θα έρχονταν στα μέρη της, και είπε να τη στήσει εκεί από νωρίς, να τους μιλήσει για ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Αλλά δεν τα κατάφερε. Διότι οι υπουργοί, ο… λαοπρόβλητος υπουργός Πολάκης και ο προϊστάμενός του (λέμε τώρα…) υπουργός Ξανθός είχαν πάει εκεί για ταρατατζούμ, όχι για κουβέντες. Για εγκαίνια. Από κοινού μετέβησαν στου Χαριλάου Θεσσαλονίκης να εγκαινιάσουν κάτι δομές υγείας. Προφανώς μήπως και ξεγελαστεί κανείς «αρειανός» και πάει το Σάββατο στα άλλα εγκαίνια, της ΔΕΘ, διότι αλλιώς τον ρόλο του κοινού θα παίζουν οι αστυνομικοί και οι παρατρεχάμενοι των υπουργείων.

Κι επειδή δεν γίνεται να κόβεις κορδέλες και η άλλη να σου γκρινιάζει ή να διαμαρτύρεται γιατί το κράτος δεν κάνει τίποτε για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, ανέλαβαν τα παλικάρια της ασφάλειας των υπουργών να τη διώξουν. Κι έμεινε η γυναικούλα να μουρμουρίζει πικραμένη, καθώς την απομάκρυναν από τον χώρο που τους χάλαγε την εικόνα, για τη συμπεριφορά των υπουργών και των ανθρώπων τους.

Κακώς κι αυτή. Επρεπε να προσέλθει στα εγκαίνια με δυο-τρεις σημαίες ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε χέρι, να δεις πώς θα καταδέχονταν να της μιλήσουν. Ετσι όπως πήγε, σιγά να μην κάθονταν να την ακούσουν οι υπουργοί, και ειδικά ο Πολάκης…

Γλείψιμο

Δεν ξέρω αν το γνωρίζατε αλλά χθες γιόρταζε μαζί με το ΠΑΣΟΚ την 3η του Σεπτέμβρη και σύσσωμος ο δημοκρατικός κόσμος. Αυτό τουλάχιστον υποστήριξε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο ράδιο-Χατζηνικολάου ο τακτικός πελάτης υπουργός Παππάς, γεγονός που μου επιβεβαίωσε την εδραιωμένη μου άποψη ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν υπάρχουν! Είναι κάτι το νοητό, το εξωπραγματικό, το αλλούτερο. Ο τύπος είπε εν πλήρει διανοία (δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο) ότι την 3η του Σεπτέμβρη, την επέτειο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, την γιορτάζει όλος ο δημοκρατικός κόσμος!..

Το δεύτερο που μου επιβεβαίωσε με αυτή του την αναφορά ο υπουργός Παππάς, ο υπουργός του τίποτα, όπως συχνά έχω αναφέρει εδώ, είναι ότι αληθινά πρέπει να βρίσκονται σε τρομερά δύσκολη κατάσταση οι συριζαίοι για να γλείφουν με τόσο ξεδιάντροπο τρόπο το ΠΑΣΟΚ. Βλέπουν την ήττα να πλησιάζει ολοταχώς, και το ‘χουν ρίξει κανονικά στο ξεσκόνισμα και το γλείψιμο, μήπως και διασώσουν κάτι.

Λες και μπορεί να ξεχάσουν οι οπαδοί και οι φίλοι της  δημοκρατικής παράταξης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που το 2012 τραμπούκισε κανονικά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και δεν επέτρεψε ουσιαστικά να λάβει επί ίσοις όροις μέρος στις εκλογές εκείνου του χρόνου. Αλήθεια Νίκο μου, το 2012 τη γιορτάσατε στον ΣΥΡΙΖΑ την επέτειο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, και πώς ακριβώς;