Επιστολές

Κύριε Διευθυντά,

Η γλώσσα ενός λαού δεν είναι μονάχα άθροισμα από λέξεις και κανόνες γραμματικής, αλλά ταυτόχρονα εγκλείει μέσα της τη σκέψη, την ιδιοφυΐα, την ιστορία, ολόκληρο τον πολιτισμό του λαού.

(…) Οταν ο γερμανός ιστορικός Φαλμεράιερ διατύπωσε την παράδοξη και ανιστόρητη θεωρία του για τον εκσλαβισμό των Ελλήνων, με την επονείδιστη φράση ότι «ούτε μία σταγόνα από γνήσιο ελληνικό αίμα δεν τρέχει στις φλέβες των κατοίκων της σύγχρονης Ελλάδας», οι έλληνες επιστήμονες επιδόθηκαν σε συστηματικές μελέτες, ιστορικές, λαογραφικές και κυρίως γλωσσολογικές, προκειμένου να αποδειχθεί η ιστορική συνέχεια, η γλωσσική και πολιτιστική ενότητα του Ελληνισμού, ανατρέποντας έτσι τη θεωρία του Φαλμεράιερ. Αυτά δυστυχώς δεν είχαν υπόψη τους οι έλληνες πολιτικοί που από δειλία ή σκοπιμότητα που επιβλήθηκε από τους ξένους που διαφεντεύουν ετούτο τον τόπο, ανέχτηκαν, και τελικά αναγνώρισαν ένα σλαβικής προέλευσης κρατίδιο να ποζάρει σε διεθνείς οργανισμούς με το όνομα Μακεδονία, με μακεδονική γλώσσα και με μακεδονική ταυτότητα.

Και εμείς ως κοινωνία τι κάνουμε; Μας το εξήγησε και αυτό, πριν από 22 χρόνια, ο Κορνήλιος Καστοριάδης: «Η σημερινή ελληνική κοινωνία είναι μέσα στην ύβριν και είναι θεμελιωδώς άφρων».

Σπύρος Εργολάβος

Φιλόλογος – Συγγραφέας

Κύριε διευθυντά,

Το διάγγελμα της Ιθάκης, με τον Πρωθυπουργό να παριστάνει τον λυτρωτή Οδυσσέα  που οδηγεί τους έλληνες απελευθερωμένους από τα ευρωπαϊκά δεσμά στο αριστερό πεπρωμένο τους, ήταν άλλη μία κακοπαιγμένη προπαγανδιστική πράξη του θεάτρου του παραλόγου που διαδραματίζεται στην ελληνική πολιτική σκηνή από το μοιραίο 2015.

(…) Είναι κωμικοτραγική η πολιτική εικόνα της Ελλάδας, να λανσάρεται ο Πρωθυπουργός της ως ο νέος Οδυσσέας που οδηγεί τον λαό του στα μεγάλα πεπρωμένα του. Νέος Οδυσσέας ο Τσίπρας;  Ιθάκη των προσδοκιών μας  το καθεστώς των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Αστεία πράγματα.

Είναι ύβρις ιστορική κι ανόητη πολιτική φάρσα η ανοίκεια ταύτιση πολιτικών προτύπων  της αριστερής μυθοπλασίας με ομηρικά μεγέθη και διαχρονικές αξίες του ελληνικού  πολιτισμού. Κι όταν η ασημαντότητα ενός τυχάρπαστου Πρωθυπουργού προβάλλεται να διαλέγεται ιστορικά ισοδύναμη του Ομήρου, του Καβάφη, του Σεφέρη, υψηλών  ελληνικών συμβολισμών, γίνεται κωμικά καταγέλαστη.

Στην πολιτική σκηνή του ελληνικού δράματος ο Τσίπρας δεν είναι ο Οδυσσέας. Είναι  ο Καραγκιόζης Πρωθυπουργός.

Χρίστος Φούντος

Λιτόχωρο Πιερίας

Κύριε Διευθυντά,

– Μπορούν να συνυπάρξουν Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι και έποικοι στο ίδιο κράτος;

– Είναι σε θέση να δεχτεί ο ένας τον πολιτισμό του άλλου;

– Δικαιολογείται ένας εθνικισμός με ασίγαστο μίσος για τον αιώνιο εχθρό;

– Υπάρχουν τα ενδεχόμενα διχοτόμησης, προσάρτησης, κατοχής ολόκληρης της Νήσου;

– Ενας έντιμος συμβιβασμός απομακρύνει τα παραπάνω ενδεχόμενα;

– Η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων: α) Θα είναι στη σωστή κατεύθυνση ή σε μια άλλη συγκυρία θα ήταν καλύτερα; β) Θα βοηθούσε στην εκτόνωση της έντασης;

– Η όξυνση απομακρύνει το ενδεχόμενο επίλυσης με διπλωματικά μέσα;

– Συνδέεται η προεδρία Αναστασιάδη με την κατάρρευση του βιοτικού επίπεδου του κυπριακού λαού, τις κοινωνικές ανισότητες, την ανεργία που είναι μεγαλύτερη του 10%, την αχρείαστη περικοπή καταθέσεων, αποθεμάτων κ.ά. και την αποανάπτυξη που παρατηρείται στο Κυπριακό Κράτος;

– Ποιοι ευθύνονται για το αδιέξοδο των επιτυχημένων συνομιλιών στο Μον Παλεράν και Κραν Μοντανά το 2017;

– Συνδέεται ο ρωσικός παράγοντας, η υποψηφιότητα και η επανεκλογή του Προέδρου Αναστασιάδη με αυτό το αδιέξοδο;

– Η πολιτική των εξορύξεων και οι συμφωνίες με πανίσχυρες εταιρείες εξυπηρετούν τα κυπριακά συμφέροντα ή τα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα τρίτων χωρών;

– Ποιοι απέκλεισαν από αυτές τις συμφωνίες την Τουρκία; Μπορούν να προχωρήσουν ο διάλογος, οι καλές σχέσεις γειτονίας και η ενότητα του Κυπριακού Κράτους με αποκλεισμούς;

– Ισχύει το επιχείρημα ότι Ελλάδα και Κύπρος κατέχουν δυσανάλογους φυσικούς πόρους σχετικά με την έκτασή τους και τους πληθυσμούς τους; Συνδέεται η αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων με την επίλυση του Κυπριακού;

– Ποια θα είναι η τύχη των αφρόνων και επιόρκων στρατιωτικών που μετέβησαν στην Κύπρο για να ανατρέψουν πραξικοπηματικά την κυβέρνηση και τον νόμιμα εκλεγμένο πρόεδρό της και επέστρεψαν ως δήθεν πολεμιστές για την εθνική υπόθεση μετά την παράδοση του «φακέλου της  Κύπρου» στην Κυπριακή Δημοκρατία;

Τάσος Βαγενάς