Υπάρχουν στιγμές στην πορεία των μεγάλων αθλητών που καθορίζονται όχι από όσα έκαναν στο παρκέ, αλλά από όσα πίστεψαν πως μπορούσαν να κάνουν μακριά από αυτό. Για τον Μάικλ Τζόρνταν, η περιπέτεια στην Ουάσινγκτον ήταν ακριβώς αυτό: μια λάθος εκτίμηση, που του κόστισε περισσότερο απ’ όσο φανταζόταν.
Το καλοκαίρι του 2000, ο άνθρωπος που άλλαξε το μπάσκετ όσο λίγοι, επέστρεψε όχι μόνο ως παίκτης, αλλά ως και ισχυρός άνδρας των Γουίζαρντς. Μια ομάδα χωρίς κατεύθυνση, χωρίς ταλέντο και χωρίς προσδοκίες. Ο Τζόρνταν πίστεψε πως μπορούσε να την αναγεννήσει. Όμως το NBA δεν συγχωρεί όσους νομίζουν πως το όνομά τους αρκεί.
Από τις πρώτες ημέρες, η εικόνα θύμιζε περισσότερο άνθρωπο που προσπαθεί να τρέξει δύο μαραθώνιους ταυτόχρονα. Από τη μία, διοικούσε μια ομάδα που βούλιαζε. Από την άλλη, ετοίμαζε την τρίτη επιστροφή του στην ενεργό δράση, στα 38 του. Κι όλα αυτά, ενώ βρισκόταν περισσότερο στο Σικάγο παρά στην Ουάσινγκτον.
Η ομάδα κατέρρεε: 19-63, πειθαρχικά προβλήματα, αποδυτήρια στο όριο. Και τότε ήρθε το draft.
Το λάθος που έγραψε ιστορία
Με το πρώτο πικ στα χέρια του, ο Τζόρνταν είχε τη δυνατότητα να αλλάξει τα πάντα. Οι επιλογές; Πάου Γκασόλ, Σέιν Μπατίερ, Τάισον Τσάντλερ, Έντι Κάρι. Παίκτες που αργότερα άφησαν έντονο αποτύπωμα στο NBA.
Όμως ο MJ πείστηκε από έναν 18χρονο που ακόμη δεν είχε χτίσει ούτε τον χαρακτήρα ούτε το παιχνίδι του για το επίπεδο του πρωταθλητισμού. Ο Κουάμε Μπράουν έγινε το #1. Η συνέχεια ήταν σκληρή. Ο Τζόρνταν πίεζε τον νεαρό να γίνει κάτι που δεν μπορούσε να γίνει — ένας μικρός… Μάικλ. Όταν δεν τα κατάφερε, ο ίδιος ο Τζόρνταν άρχισε να λέει πως η επιλογή ήταν λάθος.
Μια σπάνια στιγμή όπου το τεράστιο ανταγωνιστικό του ένστικτο, τον τύφλωσε.
Η επιστροφή του στα παρκέ
Κι όμως, ο Τζόρνταν πίστευε ακόμη πως μπορούσε να αλλάξει την ιστορία της ομάδας ως παίκτης. Η σεζόν 2001-02 και περισσότερο η 2002-03 έδειξαν ότι το ταλέντο δεν εγκαταλείπει ποτέ:
24 πόντοι μέσο όρο, παιχνίδια στα 39 του χρόνια που θύμιζαν τη λάμψη μιας άλλης εποχής. Αλλά οι Γουίζαρντς δεν άλλαξαν πορεία.
Πήγαν από τον πάτο… λίγο πιο ψηλά. Και αυτό δεν ήταν αρκετό.
Το αναπόφευκτο τέλος
Ο ιδιοκτήτης Έιμπ Πόλιν πήρε μια απόφαση που ακούγεται σχεδόν αδιανόητη: Απέλυσε τον Μάικλ Τζόρνταν από τη διοίκηση, προσφέροντάς του μόνο ένα τιμητικό τέλος ως παίκτη.
Και κάπως έτσι, ο μεγαλύτερος όλων των εποχών βίωσε το δικό του πιο ανθρώπινο λάθος: Το να πιστέψει πως το μπάσκετ, εκτός παρκέ, παίζεται με τους ίδιους κανόνες.
