Ο Ντέιβιντ Γκρόσμαν, ένας από τους πιο διακεκριμένους ισραηλινούς συγγραφείς, προχωρά σε μία βαριά καταγγελία κατά της χώρας του, χαρακτηρίζοντας ως «γενοκτονία» την τακτική που ακολουθεί το Ισραήλ στον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας. Σε συνέντευξή του στη ιταλική εφημερίδα La Repubblica, ο Γκρόσμαν εκφράζει τη βαθιά του απογοήτευση και θλίψη για όσα συμβαίνουν, δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «η καρδιά μου έχει ραγίσει».
Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας παραδέχεται πως για πολλά χρόνια αρνείτο να αποδεχθεί τον όρο «γενοκτονία» ως περιγραφή των πράξεων του Ισραήλ. Ωστόσο, όπως σημειώνει, τα γεγονότα των τελευταίων μηνών άλλαξαν ριζικά την οπτική του:
«Αρνήθηκα επί χρόνια να χρησιμοποιήσω τον όρο “γενοκτονία”. Αλλά τώρα δεν μπορώ να μην τον χρησιμοποιήσω, έπειτα από όσα διάβασα στις εφημερίδες, έπειτα από τις εικόνες που είδα και αφού μίλησα με ανθρώπους που ήταν εκεί».
«Λέξη χιονοστιβάδα» και συλλογικό τραύμα
Μιλώντας ως άνθρωπος που προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποφύγει να χαρακτηρίσει το Ισραήλ ως γενοκτόνο κράτος, ο Ντέιβιντ Γκρόσμαν αναφέρει ότι πλέον νιώθει υποχρεωμένος να καταδείξει τη φρίκη της πραγματικότητας:
«Και τώρα, με τεράστια οδύνη και με ραγισμένη την καρδιά, οφείλω να διαπιστώσω αυτό που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου. “Γενοκτονία”. Είναι μία λέξη χιονοστιβάδα: μόλις την προφέρεις δεν σταματά να μεγαλώνει, σαν χιονοστιβάδα. Και φέρνει όλο και μεγαλύτερη καταστροφή και δεινά».
Όταν ρωτήθηκε για το πώς νιώθει αντικρίζοντας τους αριθμούς των θυμάτων στη Γάζα, ο συγγραφέας απαντά λακωνικά: «νιώθω άρρωστος».
Ηθική ευθύνη και αυτοκριτική
Ιδιαίτερη έμφαση δίνει ο Γκρόσμαν στην ηθική ευθύνη του Ισραήλ απέναντι στην ανθρωπότητα, λόγω της ίδιας του της ιστορίας:
«Το να τοποθετεί κανείς μαζί τις λέξεις “Ισραήλ” και “λιμός”, να το κάνεις αυτό εκκινώντας από την ιστορία μας, από την υποτιθέμενη ευαισθησία μας απέναντι στα δεινά της ανθρωπότητας, από την ηθική ευθύνη που πάντα λέγαμε ότι έχουμε απέναντι σε κάθε ανθρώπινο πλάσμα και όχι μόνο απέναντι στους εβραίους… όλα αυτά είναι συντριπτικά».
Υπέρ της λύσης δύο κρατών
Παρά τα δραματικά γεγονότα, ο Γκρόσμαν επιμένει πως παραμένει προσηλωμένος στην αναζήτηση λύσης μέσω της συνύπαρξης δύο κρατών, Ισραήλ και Παλαιστίνης:
«Εξακολουθώ να είμαι απελπισμένα προσηλωμένος στην ιδέα των δύο κρατών, της Παλαιστίνης και του Ισραήλ, κυρίως διότι δεν βλέπω εναλλακτική λύση».
Χαιρετίζει μάλιστα τη βούληση του προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, να αναγνωρίσει παλαιστινιακό κράτος το Σεπτέμβριο, υπογραμμίζοντας ότι:
«Πιστεύω ότι είναι καλή ιδέα και δεν αντιλαμβάνομαι την υστερία με την οποία την υποδέχθηκε το Ισραήλ».
Καταλήγει, ωστόσο, τονίζοντας την ανάγκη για συγκεκριμένες προϋποθέσεις: «Είναι ξεκάθαρο ότι θα χρειασθεί συγκεκριμένες προϋποθέσεις: όχι όπλα. Και η εγγύηση διαφανών εκλογών από τις οποίες θα αποκλεισθεί οποιοσδήποτε σκέφτεται να χρησιμοποιήσει βία κατά του Ισραήλ».
Η φωνή του Ντέιβιντ Γκρόσμαν, που διακρίνεται για τον ανθρωπισμό και το κριτικό του βλέμμα, ανοίγει ευρύτερο διάλογο για τη στάση του Ισραήλ και τη διεθνή ευθύνη απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα στη Μέση Ανατολή.
