Η ταινία Rocky δεν σημάδεψε μόνο την καριέρα του Sylvester Stallone, αλλά και την ιστορία του κινηματογράφου. Η εμβληματική σκηνή της προπόνησης, με τον Rocky να τρέχει στους δρόμους της Φιλαδέλφειας και να ανεβαίνει τα σκαλιά του Μουσείου Τέχνης, έγινε σύμβολο επιμονής και αγώνα. Ωστόσο, αυτή η ιστορική σκηνή δεν είναι τόσο «απλή» όσο φαίνεται. Κρύβει πίσω της ένα ευφυές κινηματογραφικό τέχνασμα και την εφαρμογή μιας πρωτοποριακής τότε τεχνολογίας λήψης.

Η σκηνή γυρίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’70, περίοδο κατά την οποία η χρήση της Steadicam ήταν σπάνια. Αν και δεν ήταν η πρώτη ταινία που έκανε χρήση αυτής της τεχνολογίας, το Rocky ήταν η πρώτη μεγάλης εμβέλειας παραγωγή που την αξιοποίησε ουσιαστικά. Ο ίδιος ο εφευρέτης της Steadicam, Garrett Brown, παρουσίασε την κάμερα στον σκηνοθέτη της ταινίας John G. Avildsen. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: απόλυτα σταθερές και ρευστές κινήσεις, χωρίς τους κραδασμούς που χαρακτήριζαν παλιότερα τα γυρίσματα εν κινήσει.

Μάλιστα, η σκηνή όπου ο Rocky ανεβαίνει τρέχοντας τα σκαλιά και φτάνει στην κορυφή, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, περιλαμβάνει μια τεχνική έκπληξη. Ένα μικρό, αλλά σημαντικό μέρος της σκηνής έχει γυριστεί ανάποδα – δηλαδή προβλήθηκε αντίστροφα στην τελική μορφή της ταινίας. Συγκεκριμένα, η λήψη κατά την οποία ο Stallone σηκώνει τα χέρια, στρέφεται και κάνει πανηγυρικές κινήσεις, έχει μονταριστεί έτσι ώστε η κάμερα να φαίνεται να πλησιάζει προς το πρόσωπό του, ενώ στην πραγματικότητα η σκηνή είχε γυριστεί με την κάμερα να απομακρύνεται.

Αυτή η απόφαση πάρθηκε διότι ο σκηνοθέτης θεωρούσε ότι η κίνηση της κάμερας προς τα έξω δεν απέδιδε την επιθυμητή ένταση. Έτσι, επέλεξε να αντιστρέψει τη λήψη στο μοντάζ, ενισχύοντας τη δραματικότητα. Το αποτέλεσμα; Μια ελαφρώς «περίεργη» κίνηση στα χέρια και τα πόδια του Stallone, κάτι που –αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά– μοιάζει αφύσικο. Αυτή η ιδιομορφία είναι απόρροια της αντίστροφης απεικόνισης.

Σήμερα, αυτή η σκηνή έχει περάσει στην κινηματογραφική ιστορία ως μια από τις πιο αναγνωρίσιμες και αγαπημένες του κοινού. Όμως, λίγοι γνωρίζουν ότι πίσω από αυτήν την απλότητα κρύβονται καινοτόμες τεχνικές και ευφάνταστα κόλπα στο μοντάζ που άλλαξαν για πάντα τον τρόπο με τον οποίο κινηματογραφούνται σκηνές δράσης. Το Rocky δεν είναι μόνο έργο ζωής του Σταλόνε αλλά και μια τομή στη γλώσσα του σινεμά.