Αναζήτηση
Η Ευρώπη πρέπει να διπλασιάσει τις αμυντικές δαπάνες για αμιγώς στρατιωτικούς εξοπλισμούς στο 4% του ΑΕΠ μέχρι το 2028, δηλώνει στην αποκλειστική συνέντευξή του στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» ο πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ και πρωθυπουργός της Δανίας, Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, ενόψει της όγδοης συνόδου για τη Δημοκρατία στην Κοπεγχάγη (13-14 Μαΐου), η οποία για πρώτη φορά θα επικεντρωθεί στην ανάγκη επανεξοπλισμού της Ευρώπης. Ο δανός πολιτικός, ιδρυτής της Rasmussen Global και του Ιδρύματος Συμμαχίας Δημοκρατιών, προτείνει επίσης τη σύσταση ενός συνασπισμού προθύμων, που θα αναλάβει τη σταδιακή αντικατάσταση των αμερικανικών δυνάμεων που αναμένεται να αποχωρήσουν από την Ευρώπη.
Πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση για την Ευρώπη; Βλέπουμε την προσέγγιση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, την ενίσχυση της σχέσης Πούτιν – Σι.
Είναι μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση για την Ευρώπη. Πλησιάζουμε σε μια τελείως νέα παγκόσμια τάξη με τρεις σφαίρες επιρροής. Η μία υπό τον Τραμπ ο οποίος προσπαθεί να κυριαρχήσει στη Νότια και τη Βόρεια Αμερική, συμπεριλαμβανομένης της Γροιλανδίας, μια ευρω-ασιατική σφαίρα, όπου ο Πούτιν προσπαθεί να κυριαρχήσει στην Κεντρική Ασία και την Ευρώπη, και μια κινεζική σφαίρα στην Ασία, με στόχο επίσης να διαμοιράσουν την Αφρική μεταξύ τους. Στη νέα αυτή παγκόσμια τάξη η Ευρώπη κινδυνεύει να είναι ο χαμένος. Δεν μπορούμε να στηριζόμαστε πλέον στην αυτόματη στήριξη από τις ΗΠΑ. Πρέπει να αυξήσουμε τις αμυντικές μας δαπάνες. Ελπίζω το πρώτο βήμα να γίνει στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο.
Εννοείτε να φτάσουμε στο 5% του ΑΕΠ, που ζητούν οι ΗΠΑ;
Πρέπει να διπλασιάσουμε τον νατοϊκό στόχο από 2% σε 4% του ΑΕΠ για αμιγώς στρατιωτικό εξοπλισμό, χωρίς να περιλαμβάνει αυτό που χαρακτηρίζω δημιουργική λογιστική. Αν διευρύνεις τον ορισμό των αμυντικών δαπανών, τότε το 5% μπορεί να είναι ρεαλιστικός στόχος. Κατανοώ ότι ο Ρούτε μιλάει για 3,5% για στρατιωτικό εξοπλισμό και 1,5% για δαπάνες που περιλαμβάνουν κυβερνοασφάλεια κ.λπ. Αλλά όταν λέω να αυξήσουμε τις αμυντικές δαπάνες σε 4% του ΑΕΠ μιλώ για «πραγματικό» εξοπλισμό, που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο πεδίο της μάχης.
Είναι ο κοινός δανεισμός για αμυντικές δαπάνες αναπόφευκτος για την Ευρώπη;
Είναι απαραίτητος. Οι αμυντικές δαπάνες της Ρωσίας είναι μεγαλύτερες από τις συνολικές αμυντικές δαπάνες στην υπόλοιπη Ευρώπη. Φτάνουν γύρω στο 7% του ρωσικού ΑΕΠ. Αν θέλουμε να αποτρέψουμε τον Πούτιν από το να επιτεθεί σε μια ευρωπαϊκή χώρα πρέπει να δείξουμε ότι έχουμε τη βούληση να επενδύσουμε περισσότερα.
Πόσο δύσκολο είναι για την Ευρώπη να αντικαταστήσει την αμερικανική παρουσία; Ο Μπόρις Πιστόριους είχε προτείνει έναν οδικό χάρτη.
Είναι αναπόφευκτο ότι οι ΗΠΑ θα μειώσουν τη στρατιωτική τους παρουσία. Θα χρειαστούμε έναν οδικό χάρτη για σταδιακή προσαρμογή στη νέα κατάσταση. Πρέπει να αυξήσουμε την ευρωπαϊκή παρουσία. Ο πυρήνας αυτού θα είναι η δημιουργία ενός συνασπισμού προθύμων από ευρωπαϊκές χώρες που έχουν τη βούληση και την ικανότητα να το κάνουν. Βλέπουμε ήδη προσπάθειες από συνασπισμό προθύμων να αναπτύξουν μια ειρηνευτική δύναμη στην Ουκρανία, αρκεί να υπάρξει συμφωνία ειρήνης, υπό την ηγεσία της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Ενα κριτήριο για συμμετοχή μιας χώρας στον συνασπισμό αυτόν θα είναι να επενδύουν επαρκές χρηματικό ποσό στην άμυνα. Δεν θα απέκλεια καμία χώρα εκ των προτέρων, εκτός από τις χώρες που έχουν ήδη επιδείξει επιφυλακτικότητα στις αμυντικές δαπάνες και την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας, όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία.
Ποιον ρόλο βλέπετε για την Τουρκία στην ευρωπαϊκή ασφάλεια; Γνωρίζετε τις ανησυχίες της Ελλάδας έναντι μιας τέτοιας προοπτικής.
Μέχρι τώρα έχουμε διαχειριστεί τις εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας εντός του νατοϊκού πλαισίου με ειρηνικό τρόπο. Αλλά προφανώς ανησυχώ πολύ για αυτές τις εντάσεις. Τούτου λεχθέντος, θεωρώ την Τουρκία έναν απαραίτητο σύμμαχο και θα ανέμενα από την Τουρκία να παίξει κρίσιμο ρόλο σε έναν τέτοιο συνασπισμό προθύμων.
Με δεδομένη την προσέγγιση ΗΠΑ – Ρωσίας κινδυνεύει η ενότητα της Συμμαχίας;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Πούτιν προσπαθεί να δημιουργήσει διάσπαση εντός του ΝΑΤΟ. Είναι προς όφελός του να το αποδυναμώσει. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διατηρήσουμε τη συνοχή εντός του ΝΑΤΟ. Στην Ευρώπη έχουμε ιδιαίτερη ευθύνη να το κάνουμε αυξάνοντας τις αμυντικές μας επενδύσεις. Πρέπει να το κάνουμε και νομίζω ότι θα συμβάλει στη διατήρηση της αμερικανικής εμπλοκής στο ΝΑΤΟ. Αν αποτύχουμε, τότε υπάρχει ο κίνδυνος ο Πούτιν να πετύχει στο να διασπάσει το ΝΑΤΟ. Θεωρώ ότι η κυβέρνηση Τραμπ έκανε ένα μέγιστο στρατηγικό σφάλμα προσφέροντας πολλές παραχωρήσεις στη Ρωσία πριν ακόμα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για ειρήνη στην Ουκρανία, υποδεικνύοντας ότι η Ουκρανία θα πρέπει να παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία, αποκλείοντας την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, δείχνοντας ενδιαφέρον να άρει τις κυρώσεις ενισχύοντας την οικονομική συνεργασία Ρωσίας – ΗΠΑ. Αποδυνάμωσαν έτσι τη διαπραγματευτική διαδικασία.
Κατανοώ ότι δεν είστε αισιόδοξος για την επίτευξη συμφωνίας ειρήνης στην Ουκρανία.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Πούτιν δεν θέλει ειρήνη. Δεν έχει κίνητρο για διαπραγματεύσεις όσο νομίζει ότι μπορεί να κερδίσει στο πεδίο της μάχης. Μπορούμε να αναγκάσουμε τον Πούτιν να κάνει σοβαρές διαπραγματεύσεις μόνο αν δώσουμε στην Ουκρανία όλο τον οπλισμό που χρειάζεται για να απωθήσει τους Ρώσους. Πρέπει να πείσουμε τον Πούτιν ότι δεν μπορεί να κερδίσει. Η νέα γερμανική κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει να δώσει στην Ουκρανία τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς Taurus. Θα στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον Πούτιν ότι είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να βοηθήσουμε τους Ουκρανούς.
Ασπάζεστε την άποψη ότι υπάρχει κίνδυνος να εισβάλει ο Πούτιν σε ευρωπαϊκή χώρα;
Ναι. Σύμφωνα με τις περισσότερες ευρωπαϊκές υπηρεσίες πληροφοριών ο Πούτιν θα έχει την ικανότητα να εισβάλει σε ευρωπαϊκό κράτος μέχρι το 2028 ή το 2029. Για αυτό προτείνω να διπλασιάσουμε τις αμυντικές δαπάνες όσο το δυνατόν συντομότερα ώστε να φτάσουμε σε τουλάχιστον 4% μέχρι το 2028. Ανησυχώ ότι πολλοί Ευρωπαίοι αμφιβάλλουν για το αν είναι πρόθυμοι να υπερασπιστούν τη χώρα τους. Χρειάζεται ισχυρή και αποφασιστική πολιτική ηγεσία για να στείλουμε σαφές μήνυμα στον Πούτιν ότι είμαστε πρόθυμοι να υπερασπιστούμε τις χώρες μας.
