Τα σύγχρονα κονκλάβια είναι τυλιγμένα σε μυστήριο: οι καρδινάλιοι εκλέκτορες ορκίζονται να τηρήσουν μυστικότητα, όπως και οι μάγειρες, οι οδηγοί, οι γιατροί και όλοι όσοι είναι παρόντες στις διαβουλεύσεις τους.
Πριν από την έναρξη του κονκλάβιου την επόμενη εβδομάδα, η Καπέλα Σιξτίνα θα ελεγχθεί ηλεκτρονικά κοριούς, θα εγκατασταθούν συσκευές παρεμβολής και θα τοποθετηθούν ειδικά καλύμματα στα παράθυρα για να εμποδίσουν τους σαρωτές λέιζερ να καταγράψουν οτιδήποτε μπορεί να ακουστεί.
Δεν ήταν πάντα έτσι: στο παρελθόν, επιστολές, ημερολόγια και άλλα γραπτά των καρδιναλίων και των συνοδών τους έδιναν αποκαλυπτικές περιγραφές για το τι συνέβαινε στις συνεδριάσεις που συγκάλεσαν για να επιλέξουν πάπα.
Ο Guardian με τη βοήθεια των ιστορικών Vanessa Corcoran του Πανεπιστημίου Georgetown στην Ουάσινγκτον και Miles Pattenden του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, εξέτασε μερικές από τις πιο αξιοσημείωτες συγκλήσεις του παρελθόντος.
236
Αυτή ήταν η χρονιά που ένα περιστέρι προσγειώθηκε στο κεφάλι ενός ιερέα ονόματι Φαμπιάν, το οποίο οι καρδινάλιοι θεώρησαν ως το Άγιο Πνεύμα που κατέβαινε πάνω του.
Ο Φαμπιάν εκλέχθηκε ομόφωνα πάπας.
1241
Οι καρδινάλιοι κλειδώθηκαν μέσα στο παλάτι Septizodium της Ρώμης, σε αποπνικτική ζέστη και ανθυγιεινές συνθήκες.
Ένας πέθανε και αρκετοί αρρώστησαν, ενώ οι φατρίες δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν για νέο πάπα.
Απογοητευμένοι από τις αργές διαβουλεύσεις, οι Ρωμαίοι απείλησαν να ξεθάψουν το σώμα του πρόσφατα αποθανόντος Γρηγορίου Θ’.
Τελικά, οι καρδινάλιοι επέλεξαν έναν ηλικιωμένο και εξασθενημένο άνδρα, ο οποίος πήρε το όνομα Σελεστίνος Δ΄.
Πέθανε 17 ημέρες αργότερα, πριν καν ενθρονιστεί.
1268-71
Η μακρύτερη παπική εκλογή στην ιστορία διήρκεσε δύο χρόνια και εννέα μήνες, κυρίως λόγω των εσωτερικών διαμαχών μεταξύ των καρδιναλίων. Τρεις από τους 20 καρδινάλιους εκλέκτορες πέθαναν πριν ληφθεί απόφαση.
Οι καρδινάλιοι συνήλθαν στην πόλη Βιτέρμπο, η οποία είχε γίνει η παπική βάση, καθώς η Ρώμη είχε βυθιστεί στην εγκληματικότητα. Δύο χρόνια μετά την έναρξη των διαβουλεύσεων, οι εξοργισμένοι ντόπιοι έλαβαν δραστικά μέτρα για να επιβάλουν την λήψη απόφασης. Κλείδωσαν τους καρδινάλιους στο Palazzo dei Papi, μπάζωσαν τις πόρτες και τα παράθυρα και μείωσαν τις μερίδες σε ψωμί και νερό.
Όταν αυτό απέτυχε, αφαίρεσαν την οροφή, εκθέτοντας τους καρδινάλιους στις καιρικές συνθήκες.
Μέσα σε αυτές τις σκληρές συνθήκες, οι καρδινάλιοι συμφώνησαν τελικά στον Τεομπάλντο Βισκόντι, ο οποίος έγινε Γρηγόριος Ι.
Μία από τις πρώτες του πράξεις ήταν η δημιουργία του κονκλάβιου, με καθημερινή ψηφοφορία, ως τρόπος εκλογής των μελλοντικών παπών.
1378
Η παποσύνη είχε μόλις επιστρέψει στη Ρώμη μετά από 70 χρόνια στην Αβινιόν, στη σημερινή Γαλλία.
Ο Γρηγόριος ΙΑ’, Γάλλος, πέθανε σύντομα μετά. Καθώς οι καρδινάλιοι συνεδρίαζαν για να αποφασίσουν τον διάδοχό του, ένας όχλος – φοβούμενος ότι η επιστροφή στη Ρώμη θα ήταν βραχύβια – περικύκλωσε το κονκλάβιο, απαιτώντας να επιλέξουν έναν Ρωμαίο πάπα – και «se non che tutti vi occideremo» («αλλιώς θα σας σκοτώσουμε όλους»).
Οι καρδινάλιοι εξέλεξαν γρήγορα τον Μπαρτολομέο Πρινιάνο από τη Νάπολη, ο οποίος έγινε ο Ουρβανός ΣΤ΄.
Ωστόσο, η θητεία του ήταν καταστροφική και μέσα σε λίγους μήνες ορισμένοι καρδινάλιοι κήρυξαν άκυρη την εκλογή του και συγκάλεσαν αντίπαλο κονκλάβιο.
Η επιλογή τους, ο Κλήμης Ζ΄, επανέφερε την παπική αυλή στην Αβινιόν. Το σχίσμα διήρκεσε τέσσερις δεκαετίες, με κάθε παπική παράταξη να ισχυρίζεται ότι είναι η νόμιμη διάδοχος και να αφορίζει την άλλη.
1492
Το σώμα των καρδιναλίων συνεδρίασε για πρώτη φορά στη νεόκτιστη Καπέλα Σιξτίνα. Ένας από αυτούς, ο Ροδρίκο Βοργία, ένας ισχυρός και πλούσιος άνδρας που είχε πολλά παιδιά από διάφορες ερωμένες, πρόσφερε στους συναδέλφους του προσοδοφόρες θέσεις σε αντάλλαγμα για τις ψήφους τους.
Έτσι, έγινε ο Αλέξανδρος ΣΤ΄.
1503
Ο θάνατος του Πίου Γ΄ οδήγησε στο συντομότερο κονκλάβιο της ιστορίας. Μέσα σε λίγες ώρες, ο Τζουλιάνο ντελα Ροβέρε, ένας άνδρας με ελάχιστη γοητεία και βίαιο χαρακτήρα, έγινε ο Ιούλιος Β΄, γνωστός και ως «πολεμιστής πάπας» επειδή ηγήθηκε προσωπικά στρατιωτικών εκστρατειών για λογαριασμό των παπικών κρατών.
Ξεκίνησε επίσης την ανοικοδόμηση της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου και ίδρυσε την Ελβετική Φρουρά.
1605
Στο κονκλάβιο του 1605, οι καρδινάλιοι διχάστηκαν μεταξύ της ψήφου για τον εκκλησιαστικό ιστορικό Τσεζάρε Μπαρόνιος ή τον πρώην στρατιώτη Ντομένικο Τόσκο για να γίνει ο επόμενος πάπας.
Τελικά, η κατάσταση έγινε τόσο έντονη που άρχισαν να σπρώχνουν και να χτυπούν ο ένας τον άλλον, με την αναταραχή να ακούγεται έξω από το κτίριο.
Στην αναταραχή, κατάφεραν να σκίσουν ο ένας τα ράσα του άλλου και ο ηλικιωμένος καρδινάλιος Βισκόντι υπέστη πολλά κατάγματα, σηματοδοτώντας την μόνη καταγεγραμμένη περίπτωση τραυματισμού σε παπικό κονκλάβιο.
Τελικά, κανένας από τους δύο δημοφιλείς υποψηφίους δεν επιλέχθηκε, με τους καρδινάλιους να προτιμούν κάποιον με τον οποίο μπορούσαν να συμφωνήσουν και οι δύο πλευρές, τον Παύλο Ε΄.
1655
Μια ομάδα νεαρών καρδιναλίων, βαριεστημένοι από το αδιέξοδο που κρατούσε εβδομάδες, αποφάσισαν να κάνουν φάρσα στους παλαιότερους συναδέλφους τους.
Ένας από αυτούς ντύθηκε Άγιο Πνεύμα και εξέπληξε τα παλαιότερα μέλη του κολεγίου στη μέση της νύχτας. Λέγεται ότι ένας καρδινάλιος πέθανε από πνευμονία αφού έπεσε και έμεινε ξαπλωμένος στο κρύο πάτωμα σε κατάσταση σοκ μετά από μια νυχτερινή επίσκεψη.
Αυτό το κονκλάβιο εξέλεξε έναν άνδρα που έγινε ο μακροβιότερος πάπας μετά τον Άγιο Πέτρο, τον πρώτο πάπα. Ο Πίος ΙΧ ήταν ποντίφικας για 31 χρόνια.
1978
Εκείνη τη χρονιά πραγματοποιήθηκαν δύο κονκλάβια, τον Αύγουστο και ξανά τον Οκτώβριο, μετά τη 33ήμερη θητεία του Ιωάννη Παύλου Α΄. Το δεύτερο κονκλάβιο επέλεξε τον πρώτο μη Ιταλό πάπα μετά από 455 χρόνια, εκλέγοντας τον Πολωνό καρδινάλιο Κάρολ Βοϊτίλα.
Ο χαρισματικός Ιωάννης Παύλος Β΄ – που αργότερα αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Φραγκίσκο – έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς ποντίφικες όλων των εποχών και παρέμεινε επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας για 27 χρόνια.
