Η D-Day του ΣΥΡΙΖΑ

Η D-Day του ΣΥΡΙΖΑ

Με όρους πολεμικής αναμέτρησης, σήμερα λογικά είναι η D-Day για τον ΣΥΡΙΖΑ. Για την απόβαση στη Νορμανδία που σηματοδότησε την αρχή του τέλους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η 6η Ιουνίου 1945. Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι απλά η 11η Νοεμβρίου. Είναι «εκείνη» η ημέρα, όπου θα αναμετρηθεί ο πρόεδρος Κασσελάκης με το παρόν και το μέλλον του, ως ηγέτη του κόμματος της (θεωρητικά πλέον) αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η συνεδρίαση της διήμερης Κεντρικής Επιτροπής, η οποία αναμενόταν από καιρό, και από τις δύο «παρατάξεις» που μάχονται στο παρασκήνιο για τον έλεγχο του «αδειανού πουκάμισου» που συνιστά σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, θα αποδείξει αν ο πρόεδρος Κασσελάκης και όσοι τον στηρίζουν θα επιδιώξουν την άνευ κανόνων σύγκρουση με τους «άλλους» ή θα ανακρούσουν πρύμναν διαπιστώνοντας ότι το βαρύ κλίμα που έχει δημιουργηθεί και έχει επιπτώσεις για όλους, δεν χρειάζεται να επιβαρυνθεί περισσότερο. Προσωπικά, αν πάρω τοις μετρητοίς όσα διακινούνται και από τις δύο πλευρές, ούτε οι μεν θα κάνουν πίσω για τις διαγραφές ούτε οι δε είναι αισιόδοξοι πως με κάποιο μαγικό τρόπο, ο πρόεδρος και η φρουρά του, θα υπακούσουν στη λογική ότι «κανείς δεν περισσεύει».

Απ’ ό,τι φαίνεται, και απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, περισσεύουν τέσσερις (οι υπό διαγραφή) και όσοι… χίλιοι τέσσερις τους στηρίζουν. Ο πρόεδρος είναι αδυσώπητος, και αυτό θέλει να δείξει, σε όλους. Ενας δικός του, μου έλεγε πρόσφατα ότι «δεν ήθελε, ούτε επιδίωξε, εκείνος τη σύγκρουση που οδήγησε τα πράγματα στη σημερινή κατάσταση. Εκείνοι που τον αμφισβητούν, ευθύνονται για όλα».

Πρέπει να πω, ότι ένα δίκιο του το απέδωσα…

Ο νέος πόλεμος

Ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί το διήμερο της Κεντρικής Επιτροπής και αν η σύγκρουση οδηγηθεί όπως όλα δείχνουν στα άκρα, με διαγραφές, αποχωρήσεις, καταγγελίες κ.λπ. ενημερώνω φίλους και γνωστούς, ότι από βδομάδα, επέρχεται νέος μεγάλος πόλεμος! Αυτή τη φορά κατά… βοθροκάναλων και εταιρειών δημοσκοπήσεων! Στο πνεύμα του ακραίου πολακισμού ο πρόεδρος Κασσελάκης, είναι, μου είπαν, τόσο θυμωμένος με την εικόνα του, όπως την καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματά τους τα αναπαράγουν τα κανάλια, ώστε θα πάρει το όπλο του, και «όποιον πάρει ο Χάρος». Οι πληροφορίες τον θέλουν να έχει πειστεί (προφανώς από τον Πολάκη του, ο οποίος κατά καιρούς έχει καταγγείλει διάφορα σχετικά) ότι «όλα αυτά είναι στημένα» και πως υπάρχει οργανωμένο σχέδιο της διαπλοκής να τον υπονομεύσουν. Ο πρόεδρος, είναι σου λέει, έως και έξαλλος με την υπόθεση αυτή, και η σταγόνα που έκανε το ποτήρι του να ξεχειλίσει, είναι η δημοσκόπηση της MRB η οποία προσδιόριζε τη διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ στο 0,8%, δηλαδή πολύ κάτω και από το όριο του στατιστικού λάθους. Προσθέτει δε, σε όλα αυτά και την τακτική διαφόρων καναλιών να στέλνουν στο κατόπι του κάμερες προκειμένου να τα προβάλλουν στα «πρωινάδικα» και να φθείρουν έτσι την εικόνα του, ότι δεν είναι σοβαρός κ.λπ. κ.λπ.

Αναμενόμενο, το δεύτερο. Ο άνθρωπος που κέρδισε ένα κόμμα με τα social media και τις τηλεοράσεις, στρέφεται εναντίον των καναλιών, διότι πλέον δεν τα έχει και ανάγκη. Ωραίος.

Ο… ειρηνοποιός

Και μέσα σ’ αυτόν τον γενικό χαμό, υπάρχουν και κάποιοι που λένε «για σταθείτε ρε παιδιά, κοιτάξτε να τα βρούμε μεταξύ μας, μην το διαλύσουμε το μαγαζί», αλλά πρόκειται για μειοψηφία. Την Τετάρτη ο Γιάννης Δραγασάκης, και ενώ οι «ομπρέλες» και οι λοιποί συγγενείς και φίλοι, μάζευαν υπογραφές στο αντιπροεδρικό κείμενο, είπε ο άνθρωπος να κάνει μια τελευταία απόπειρα μήπως και συνετιστούν όλοι. Απέστειλε μια επιστολή με αποδέκτες τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη, και τους υποψήφιους προέδρους Εφη Αχτσιόγλου, Νίκο Παππά, Ευκλείδη Τσακαλώτο και Στέφανο Τζουμάκα, αλλά και στον Αλέξη Τσίπρα. Τι έλεγε κατά βάση; Οτι «το κόμμα κηρύσσεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης», και ζητούσε ένα μίνιμουμ καλών προθέσεων, με πρώτη πρώτη την ανάκληση των διαγραφών. Την αγωνία του μπαρουτοκαπνισμένου αριστερού εξέφραζε ο άνθρωπος, και τον καταλαβαίνω. Του απάντησε κανείς; Οχι ευθέως – εκτός από κάτι πολάκηδες, του ιδίου συμπεριλαμβανομένου, που επιζητούν τις διαγραφές για να κάνουν το κομμάτι τους στο παρεάκι που τους περιτριγυρίζει, ότι και καλά ο πρόεδρος ακούει τις εισηγήσεις τους.

Ο Δραγασάκης, και ο όποιος Δραγασάκης απομονώνεται εξ αυτού του λόγου, αισθάνεται ως ξένο σώμα στον ίδιο του τον (πολιτικό) χώρο, περιθωριοποιείται, και περιμένει να δει πότε θα επέλθει το μοιραίο.

Δεν έχει μέλλον αυτό το πράγμα, είναι φανερό. Ετσι θα σέρνεται…

Απών ο υπεύθυνος

Ο Δραγασάκης έστειλε επιστολή στον πρόεδρο και τους ανθυποψηφίους του για το προεδρικό αξίωμα, αλλά την ίδια επιστολή κοινοποίησε και στον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, τον βετεράνο. Πού είναι αυτό το παλικάρι; Πού περνάει αυτές τις κρίσιμες ώρες για το κόμμα, τον χρόνο του; Η όλη του δραστηριότητα εξαντλείται στην οργάνωση του γραφείου του στη Λεωφόρο Αμαλίας, όπως τον θέλουν οι κακές γλώσσες ή κάνει και κάτι άλλο; Αγνωστο. Προσωπικά θέλω να ελπίζω ότι συνεχίζει τα μπάνια του στο Σούνιο, ως χειμερινός κολυμβητής που είναι. Και το μόνο ερωτηματικό που έχω σχετικά με αυτόν, είναι αν θα παραστεί σήμερα στη συνεδρίαση, την κρίσιμη συνεδρίαση, της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Αν θα είναι δηλαδή παρών την ώρα της σφαγής, για την οποία είναι καθ’ ολοκληρίαν υπεύθυνος. Αυτός τα δημιούργησε όλα, και όπως και παλιότερα έχω εξηγήσει, του βγάζω το καπέλο για τη μεγαλειώδη πολιτική μεθόδευση που έκανε με Κασσελάκη, τινάζοντας την μπάνκα στον αέρα. Πάντως αν παραστεί, θα είναι μεγάλη απόφαση για τον ίδιο, γιατί οι «άλλοι» που έχουν από καιρό ρίξει το τοτέμ του στο έδαφος και το ποδοπατάνε αλαλάζοντας, δεν θα διστάσουν να του τα χώσουν ενώπιος ενωπίω, υπογραμμίζοντας την ευθύνη του για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα το αντέξει; Δεν είμαι ιδιαίτερα σίγουρος. Γι’ αυτό και θα κρατήσω μια επιφύλαξη σχετικά με την παρουσία του στη συνεδρίαση…

Ενα βιβλίο για τους ιούς

Τον καθηγητή Γκίκα Μαγιορκίνη, τον γνωρίσαμε την περίοδο της πανδημίας, και ήταν μια αληθινή έκπληξη για όλους εμάς που δεν ανήκουμε στον μικρόκοσμο της ιατρικής. Εγκυρος αναλυτής, γνώστης του αντικειμένου που πραγματεύεται, ευφραδής και κυρίως με εύληπτο και κατανοητό λόγο, μπήκε στα σπίτια μας, μας καθησύχασε, μας ενημέρωσε, μας προειδοποίησε όταν έπρεπε για την παγκόσμια απειλή του Covid-19, γενικώς μας έγινε οικείος. Μόλις πρόσφατα έλαβα σε μια καλαίσθητη έκδοση το βιβλίο του «Χρονικό των Ιών» όπου με αφορμή την πρόσφατη πανδημία, εξηγεί τον ρόλο και τη σημασία των ιών στην εξέλιξη του ανθρώπου, αλλά και της ζωής στον πλανήτη μας. Ο καθηγητής Μαγιορκίνης αναφέρεται επίσης στις ιστορικές επιδημίες που σάρωσαν τον κόσμο στη διάρκεια των αιώνων, και εξηγεί τα μεγάλα άλματα της ιατρικής επιστήμης κατά τον 20ό αιώνα, τα οποία κατάφεραν να αντιμετωπίσουν ανίατες, θανατηφόρες μεταδοτικές ασθένειες προσφέροντας πλήρη ίαση.

Βιβλίο, για όποιον θέλει να γνωρίζει τα ενδότερα των έσω, μιας υπόθεσης που μας αφορά όλους, και θα μας απασχολεί, φευ, στο διηνεκές…