Αναζήτηση
Η ενίσχυση του κύματος των προσφύγων και μεταναστών που κατευθύνονται προς την Ευρώπη εντείνει περαιτέρω τις ακροδεξιές πιέσεις στις κοινωνίες και το πολιτικό σκηνικό.
Κι αυτές, με τη σειρά τους, έχουν μια σειρά από άμεσες συνέπειες, όπως η ισχυροποίηση κομμάτων που ανήκουν στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο και η υιοθέτηση ολοένα πιο σκληρών πολιτικών στο συγκεκριμένο θέμα από την ΕΕ.
Μπορούν, όμως, να επιφέρουν ακόμη και πτώση κυβερνήσεων, όπως συνέβη στην Ολλανδία, η οποία είδε τον αριθμό των αιτήσεων για άσυλο να αυξάνεται πέρυσι για τρίτο συνεχόμενο έτος και να φτάνει τις 46.000, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για 70.000 φέτος, αριθμός μεγαλύτερος ακόμη και από το 2015.
«Η μετανάστευση αποτελεί ένα σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα. Καθώς δεν κατέστη δυνατό να φτάσουμε σε συμφωνία σε αυτό, εκτιμήσαμε συλλογικά ότι η πολιτική στήριξη στον συνασπισμό έχει πάψει να υφίσταται», δήλωσε το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής ο Μαρκ Ρούτε, μετά το ναυάγιο και της τελευταίας προσπάθειας για εξεύρεση συμβιβασμού.
Κι αυτό διότι οι δύο από τους τέσσερις εταίρους, η Χριστιανική Ενωση και οι Φιλελεύθεροι του D66, αρνήθηκαν να αποδεχθούν την αυστηροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής που πρότεινε ο Ρούτε, επικαλούμενος τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει έναντι του δικού του κόμματος το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD).
Ετσι, το Σάββατο, ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της Ολλανδίας – υπήρξε επικεφαλής τεσσάρων διαδοχικών κυβερνήσεων από το 2010 ως σήμερα – και δεύτερος μακροβιότερος στην ΕΕ μετά τον Βίκτορ Ορμπαν στην Ουγγαρία αναγκάστηκε να επισκεφθεί τον βασιλιά Γουλιέλμο-Αλέξανδρο (ο οποίος επέστρεψε εσπευσμένα από τις διακοπές του στην Ελλάδα) προκειμένου να υποβάλει την παραίτησή του. Πλέον, αναμένεται το επόμενο βήμα, που είναι ο ορισμός των πρόωρων εκλογών, πιθανότατα για τον ερχόμενο Νοέμβριο.
Κίνημα Αγροτών – Πολιτών, ο νέος «παίκτης»
Οσον αφορά τις εκτιμήσεις για το αποτέλεσμά τους, ουδείς μπορεί αυτή τη στιγμή να διακινδυνεύσει ασφαλή προγνωστικά.
Είναι γεγονός ότι το κόμμα του 56χρονου Ρούτε καταγράφει μια αξιοσημείωτη σταθερότητα και όλα δείχνουν ότι θα παραμείνει πρώτο, ειδικά εάν ο ίδιος – ο οποίος αποκαλείται και «Τεφλόν Μαρκ», εξαιτίας της πολιτικής αντοχής του – επιλέξει να διεκδικήσει και πέμπτη θητεία.
Ηδη, ωστόσο, τα βλέμματα στρέφονται προς τα τρία μορφώματα που εκφράζουν την Ακροδεξιά στην Ολλανδία: το παλαιότερο Κόμμα Ελευθερίας του Γκερτ Βίλντερς (PVV), το Φόρουμ για τη Δημοκρατία του Τιερί Μποντέ (FvD) και το νεότερο από όλα, καθώς ιδρύθηκε μόλις το 2019, που είναι το λαϊκιστικό Κίνημα Αγροτών – Πολιτών της Καρολίν βαν ντερ Πλας (BBB).
Το τελευταίο, μάλιστα, είναι αυτό που ετοιμάζεται να κάνει τη μεγάλη έκπληξη και να καταλάβει τη δεύτερη θέση πίσω από το VVD, διασφαλίζοντας μέχρι και 20 βουλευτές (σε σύνολο 150), έναντι μόλις ενός που πήρε στις εκλογές του 2021.
Αλλωστε, επιβεβαίωσε τη δυναμική του στις περιφερειακές εκλογές που έγιναν τον περασμένο Μάρτιο, που του χάρισαν 16 έδρες στην ολλανδική Γερουσία (σε σύνολο 75) – και μάλιστα με συμμετοχή που ήταν ιδιαιτέρως αυξημένη και έφτασε στο 57,5%.
Με βάση τα παραπάνω και καθώς οι νυν εταίροι του Ρούτε εκτιμάται πως θα καταγράψουν σοβαρές απώλειες στην κάλπη, προμηνύεται από τώρα ένα ιδιαιτέρως περίπλοκο μετεκλογικό σκηνικό.
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι η Ολλανδία είναι συνηθισμένη στις μακρόχρονες διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης μετά τις εκλογές (την τελευταία φορά διήρκεσαν δέκα μήνες), χωρίς αυτό να επιδρά στη λειτουργικότητα του κράτους. Αυτή τη φορά, ωστόσο, τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς στην εξίσωση θα εισέλθει πολύ πιο δυναμικά η Ακροδεξιά.
