Αναζήτηση
Ακριβώς πριν από 90 χρόνια, την 1η Αυγούστου του 1931 έγινε ένα πολύ μεγάλο βήμα για την εδραίωση της τηλεφωνίας στην Ελλάδα.
Η Ανώνυμος Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρία (ΑΕΤΕ), ο οργανισμός – πρόδρομος του ΟΤΕ, ξεκίνησε τις δραστηριότητες της φέρνοντας την επανάσταση των νέων αυτόματων τηλεφώνων, των συσκευών δηλαδή με τις οποίες μπορούσες να καλέσεις απευθείας κάποιον άλλο συνδρομητή, χωρίς την παρέμβαση τηλεφωνήτριας και τηλεφωνικού κέντρου.
Γράφουν τα «AΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ», της 31ης Ιουλίου 1931:
«Σήμερον την 7ην μ.μ. ώρα τελούνται επισήμως τα εγκαίνια του επί της οδού Σταδίου και παρά την βουλήν νέου τηλεφωνικού Κέντρου. (…) Η έναρξις της λειρουργίας των αυτόματων τηλεφώνων θα γίνη αύριον το απόγευμα».
«ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ», 31.7.1931, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
Τα «ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ» εξηγούν στους αναγνώστες τους τον τρόπο που χρησιμοποιούνται τα αυτόματα τηλέφωνα.
«Ο συνδρομητής ο συνδεδεμένος με το αυτόματον κέντρον πλατείας Αγάμων (Πατησίων) όταν θέλη να επικοινωνήση με συνδρομητήν του αυτού κέντρου θα χειρίζεται επι του δίσκου του τηλεφώνου του τον αριθμόν του καλουμένου συνδρομητού και θα επιτυγχάνη αυτομάτως σύνδεσιν.
»Το ίδιον θα συμβαίνη και με του συνδρομητάς του αυτομάτου κέντρου Πειραιώς, οι οποίοι θα ζητούν να επικοινωνήσουν με συνδρομητάς του αυτού κέντρου ή του Νέου Φαλήρου, και το ίδιον θα συμβαίνη με τους συνδρομητάς του αυτομάτου κέντρου Βουλής (συνδρομηταί Κολωνακίου) οσάκις ζητούν να επικοινωνήσουν με συνδρομητάς του αυτού κέντρου.
Διαμαρτυρίες
Δυστυχώς όμως το «κάθε αρχή και δύσκολη» βρήκε μεγαλειώδη επιβεβαίωση σε αυτήν την μεγάλη επανάσταση για τις τηλεπικοινωνίες Ελλάδα. Λίγες ημέρες μετά την «πρεμιέρα» τους τα αυτόματα τηλέφωνα είχαν εξελιχθεί σε «βάσανο».
«ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ», 11.8.1931, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
«Τι έγινε λοιπόν; Απεκτήσαμε τηλεφωνικήν συγκοινωνίαν ή εχάσαμεν και εκείνην που είχαμε; Ο κόσμος διαμαρτύρεται: Η τηλεφωνική συγκοινωνία έχει χειροτερέψει τρομερά. Η εταιρεία δίνει εξηγήσεις: Όλη αυτή η ανωμαλία είναι προσωρινή…Πολύ προσεχώς όλα θα διορθωθούν και τα αυτόματα θα μιλούν… μόνα τους!
»Εν τω μεταξύ όμως έχει δημιουργηθεί σωστός κυκεών! (…) Αποχαιρετήσαμε με συγκίνησιν και ανακούφισιν την τηλεφωνήτριαν: Στο καλό!…Ο Θεός να σου συγχωρήση τας αναριθμήτους αμαρτίας σου!…
»Και επεριμέναμε με δέκα μάτια την ευτυχή στιγμήν κατά την οποίαν θα επαίρναμε το ακουστικό και δεν θα ακούαμε την γλυκυτάτην φωνήν της. Τι έγινε λοιπόν;
»Η στιγμή αυτή ούτε ήλθε ούτε θα έλθη φαίνεται γρήγορα…Η τηλεφωνήτρια όχι μόνον δεν έφυγε από την θέσιν της, αλλά εκδικουμένη ίσως για την στάσι μας, έγινε πλέον τζαναμπέτικη!
– Εμπρός κέντρον;
– Μάλιστα
– Πολιτικόν γραφείον, παρακαλώ…
– Αριθμόν…
– Τον αριθμό του πολιτικού γραφείου δεν ξέρετε δεσποινίς;…
– Όχι!
Και μετά πολλούς αγώνας:
– Ορίστε…Πάρτε βοηθητικόν.
– Εμπρός, τ’ είν’ εκεί;
– Βοηθητικόν. Τι θέλετε;
– Πολιτικόν γραφείον.
– Τι αριθμόν έχει;…
Και ούτω καθ’ εξής…Τα πράγματα έχουν μπερδευτή φοβερά. (…) Υπάρχουν σήμερα και αυτόματα και μη αυτόματα, η συνεννόησις ακριβώς μεταξύ των οποίων είναι αρκετά δύσκολη. Διότι ένας συνδρομητής διαθέτων παλαιόν τηλέφωνον δεν ημπορεί επ’ ουδενί λόγω να τηλεφωνήση σε ένα διαθέτοντα αυτόματον αν δεν περάση από το βοηθητικόν κέντρον. (…)»
Τα επόμενα χρόνια, η χρήση του τηλεφώνου γίνεται καθημερινή συνήθεια. Διαφήμιση καφεκοπτείου, 23.4.1937
Μέσα σε όλα, κομφούζιο δημιούργησε και η περιέργεια των πολιτών…
«Οι διευθυνταί των υπηρεσιών, επιβεβαιώνουν, ότι τας πρώτας ημέρας, με την περιέργειαν του κοινού να δοκιμάζη τα νέα τηλέφωνα, είχαν βρη τον μπελά τους τα κέντρα, τα οποία έτσι δεν ημπορούσαν να εξυπηρετήσουν τον κόσμον. (…)
»Η εταιρεία προσπαθεί να συστηματοποιήση όσον το δυνατόν ταχύτερα όλα τα κέντρα, γιατί η ενοχλητική κατάστασις της συγκοινωνίας διά των χειροκινήτων κέντρων μόνον με την κατάργησίν των θα βελτιωθή. (…)
»Άλλωστε, εδηλώθη σε όλας τας πόλεις που γίνονται εγκαταστάσεις αυτομάτων, περνά ένα χρονικό διάστημα με την ανωμαλίαν αυτήν. Απόδειξις εις τον Πειραιά, όπου τώρα η τηλεφωνική συγκοινωνία με τα αυτόματα λειτουργεί θαυμάσια, και εξυπηρετεί τον κόσμον κατά τρόπον αναμβισβήτητον.
»Πότε θα ανατείλει και για μας η ημέρα αυτή; Οι συμπολίται την αναμένουν ως πραγματικόν μεσσίαν…»
«ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ», 11.8.1931, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
