Μείωση φορολογικών συντελεστών και εισφορών για νοικοκυριά και επιχειρήσεις ζητάει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας προκειμένου να στηριχθούν η απασχόληση, η ανταγωνιστικότητα και η οικονομική ανάπτυξη. Μιλώντας προχθές σε εκδήλωση της Ακαδημίας Φορολογίας και Λογιστικής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου, ο Γιάννης Στουρνάρας αφού επισήμανε ότι το σύστημα φορολογίας εισοδήματος στην Ελλάδα έχει σχετικά υψηλούς φορολογικούς συντελεστές για φυσικά πρόσωπα, με αποτέλεσμα να στρεβλώνονται τα κίνητρα για εργασία και να ενθαρρύνονται η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή, προτείνει επτά παρεμβάσεις για τη μεταρρύθμιση της φορολογικής πολιτικής. Παρεμβάσεις που αφορούν τη δημιουργία κινήτρων, την απλοποίηση και βελτίωση της αποτελεσματικότητας του φορολογικού συστήματος και τη βελτίωση του ελεγκτικού μηχανισμού.

Με τη διόρθωση των στρεβλώσεων του φορολογικού συστήματος να κρίνεται απαραίτητη ώστε να βελτιωθεί η θέση της Ελλάδας στη σχετική κλίμακα φορολογικής ανταγωνιστικότητας, ο Γιάννης Στουρνάρας προτείνει:

1       Αλλαγή του μείγματος της δημοσιονομικής πολιτικής με ελάφρυνση του φορολογικού βάρους εργαζομένων και επιχειρήσεων και δικαιότερη κατανομή του. Σύμφωνα με τον διοικητή της ΤτΕ μια περαιτέρω μείωση των φορολογικών συντελεστών και των ασφαλιστικών εισφορών θα λειτουργήσει ως κίνητρο για μείωση της φοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας. Ημείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων θα συμβάλει σημαντικά στην προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων, οι οποίες βελτιώνουν τη συνολική παραγωγικότητα της οικονομίας.Επίσης, ένα καλά σχεδιασμένο και στοχευμένο σύστημα φορολογικών κινήτρων θα μπορούσε να λειτουργήσει ως εργαλείο ενθάρρυνσης της επιχειρηματικής ιδιωτικής πρωτοβουλίας με στόχο την έρευνα, την καινοτομία και την εξωστρέφεια. Γ

ια τον εργαζόμενο, η μείωση του φορολογικού βάρους αυξάνει τον καθαρό μισθό, την κατανάλωση και ισχυροποιεί το κίνητρο για προσφορά εργασίας. Εάν μάλιστα η μείωση της φορολογίας είναι μεγαλύτερη για τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά κλιμάκια, το θετικό αποτέλεσμα εισοδήματος είναι εντονότερο, δεδομένης της υψηλότερης ροπής προς κατανάλωση των κλιμακίων αυτών σε σχέση με τα υψηλά εισοδηματικά κλιμάκια. Θα πρέπει επίσης να εξεταστεί η δυνατότητα μεγαλύτερης ελάφρυνσης του φορολογικού βάρους στη μισθωτή εργασία, σε σχέση με τη μη μισθωτή. Ενισχυτικά στην τόνωση της συνολικής ζήτησης λειτουργεί και η μείωση της έμμεσης φορολογίας, μέσω της ενίσχυσης της καταναλωτικής δαπάνης.

2       Διεύρυνση Φορολογικής Βάσης μεβελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης των φορολογουμένων και ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

3      Ενίσχυση ηλεκτρονικών συναλλαγών με παροχή φορολογικών κινήτρων, όπως η δυνατότητα κατοχύρωσης αφορολόγητου ορίου εισοδήματος μέσω ηλεκτρονικών συναλλαγών με ειδική έμφαση σε κλάδους με υψηλή ροπή για απόκρυψη εισοδημάτων, όπως τα ελεύθερα επαγγέλματα.

4       Μέτρα για την καταπολέμηση φαινομένων διαφθοράς.

5       Δημιουργία φορολογικής συνείδησης και καλλιέργεια φορολογικής παιδείας.

6       Εξορθολογισμός των φόρων στην ακίνητη περιουσία, η ενοποίησή τους και η απόδοσή τους σε τοπικό επίπεδο. Επίσης, προτείνεται ο εναρμονισμός των αντικειμενικών αξιών ακινήτων με τις πραγματικές αξίες της αγοράς. Η απόδοση του ΕΝΦΙΑ στους ΟΤΑ, με ταυτόχρονη μείωση των ποσών που εισπράττουν οι τελευταίοι από τα έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού, αποτελεί μια σημαντική και ταυτόχρονα φιλόδοξη μεταρρύθμιση. Επιπλέον, θα μπορούσε να εξεταστεί η κατάργηση του συμπληρωματικού φόρου ώστε να μειωθούν οι στρεβλώσεις.

7       Σταθερότητα και περαιτέρω απλοποίηση του φορολογικού συστήματος για την προσέλκυση μεσο-μακροπρόθεσμων επενδύσεων.