Αναζήτηση
Ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς. Κάπως έτσι θα μπορούσε να είναι η βραδιά στο Μάντσεστερ. Μια απερχόμενη βασίλισσα. Η Μάντσεστερ Σίτι. Απώλεσε τον τίτλο της, που καταλήγει στη Λίβερπουλ.
Απώλεσε, πια, και τον τίτλο του… αφεντικούς της πόλης. Όχι δεν είναι εκείνη. Τουλάχιστον για φέτος. Η συμπολίτισσα και μισητή εχθρός της παίρνει ξανά τα κλειδιά της πόλης. Βάφει και πάλι το Μάντσεστερ σε κόκκινο χρώμα.
Και ο Όλε Γκούναρ Σόλτσκιερ, μετά το 2-0 του Ολντ Τράφορντ το απόγευμα της Κυριακής (Μαρσιάλ και ΜακΤομινέι οι σκόρερ) μπορεί να περηφανεύεται πως ο Πεπ Γκουαρντιόλα δυσκολεύεται απέναντί του όσο με κανέναν άλλον.
Πως αλλιώς να εξηγηθεί το ότι η δική του Γιουνάιτεντ για πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια χρόνια (σεζόν 2009-2010) και στην «μετά Σερ Άλεξ Φέργκιουσον» εποχή κερδίζει δύο φορές σε μια σεζόν τη Σίτι στην Πρέμιερ Λιγκ;
Πως αλλιώς να εξηγηθεί πως τις τέσσερις φορές που οι δυο τους ήρθαν αντιμέτωποι τη φετινή χρονιά, οι τρεις βρήκαν νικητή τον Νορβηγό; Πως αλλιώς να εξηγηθεί πως τούτο έχει συμβεί μονάχα τρεις φορές στο παρελθόν; Σεζόν 1956-57, 1995-96 και 2009-10. Ο Σόλτσκιερ γίνεται ο ήρωας της εξέδρας. Ξανά. Όπως τότε που αγωνιζόταν.
Ένας άλλος ήρωας, ο Άντονι Μαρσιάλ, αποτελεί πια τον… δήμιο της Μάντσεστερ Σίτι. Άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη με το καταπληκτικό του πλασέ στο πρώτο μέρος και έγινε ο πρώτος παίκτης που σκοράρει κόντρα στη Σίτι εντός και εκτός έδρας μέσα στην ίδια σεζόν. Ο προηγούμενος; Ο μεγάλος Κριστιάνο Ρονάλντο πριν από 13 ολόκληρα χρόνια. Δικαίως τα φώτα πάνε και σε αυτόν.
Το… κερασάκι στην τούρτα σημείωσε στην τελευταία φάση του αγώνα ο ΜακΤομινέι, με σουτ από τα 30 μέτρα, έπειτα από τραγικό λάθος του Έντερσον, που του έστρωσε την μπάλα και άφησε κενή την εστία του. Το δεύτερο λάθος του Βραζιλιάνου τερματοφύλακα της Σίτι, ο οποίος φέρει ευθύνη και στο πρώτο γκολ του Μαρσιάλ.
Αφανής ήρωας; Ο σπουδαίος Μπρούνο Φερνάντες. Η μεταγραφή της χρονιάς, όχι μόνο για τη Γιουνάιτεντ, αλλά για ολόκληρη την Πρέμιερ Λιγκ. ‘Εχει αρχίσει ήδη να κάνει απόσβεση στα 60 εκατομμύρια που σπατάλησε η Γιουνάιτεντ για να τον πάρει από τη Λισσαβόνα. Ήταν παντού, μοίρασε το πρώτο γκολ, έτρεξε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον και απόλαυσε το standing ovation των οπαδών τη στιγμή της αλλαγής του.
Όσο για τη Σίτι; Η στατιστική, στο 93′ του αγώνα, έδειξε πως είχε φτάσει τις 727 πάσες, έναντι 272 της Γιουνάιτεντ. Όμως με τις πάσες δεν κερδίζεις τα παιχνίδια. Σπατάλησε τις όποιες – λίγες η αλήθεια είναι – ευκαιρίες είχε, πέταξε ένα ημίχρονο βλέποντας τη Γιουνάιτεντ να κάνει ό,τι θέλει, έτρεχε μα δεν έφτανε στο δεύτερο μέρος, σε μια από τις χειρότερες εμφανίσεις της σε ανάλογο ντέρμπι.
