Την αντίθεσή τους στην καύση των νεκρών εκφράζουν με ψήφισμά τους οι κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, υπογραμμίζοντας ότι δεν θα δεχθούν να τελούν «νεκρώσιμη ακολουθία (κηδεία), υπέρ αναπαύσεως της ψυχής ατόμου, το οποίο αποφάσισε και ζήτησε, το ίδιο ή το οικογενειακό περιβάλλον του, την καύση και όχι την ταφή του νεκρού σώματός του».

«Η ταφή του νεκρού σώματος του ανθρώπου στη γη, προϋποθέτει και υπονοεί πίστη στην Ανάσταση των νεκρών κατά τη Δευτέρα Παρουσία και σημαίνει την ελπίδα και εσχατολογική προσδοκία της ζωής του μέλλοντος αιώνος. Αντιθέτως η καύση και αποτέφρωση υποδηλώνει έλλειψη πίστης και ελπίδας, καθώς σημαίνει τον πλήρη αφανισμό και εκμηδενισμό του ανθρώπου», αναφέρει μεταξύ άλλων το ψήφισμα.

Παράλληλα επισημαίνεται ότι η αποτέφρωση των νεκρών σε ειδικές εγκαταστάσεις αποτεφρωτηρίων, μπορεί να λύνουν προβλήματα για τη δημόσια υγεία, για το περιβάλλον αλλά και χωροταξικά, ωστόσο για την εκκλησία, το ζήτημα έχει και άλλες προεκτάσεις. Κι αυτό γιατί «άπτεται του δόγματος και σχετίζεται με την ανθρωπολογία της Ἁγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας».

Και διευκρινίζεται: «Η Εκκλησία δεν δέχεται για τα μέλη της την αποτέφρωση του σώματος, διότι τούτο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, στοιχείο της υποστάσεως του κατ’ εἰκόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεούῦ πλασθέντος ανθρώπου και περιβάλλει αυτό με σεβασμό και τιμή ως έκφραση αγάπης προς το κεκοιμημένο μέλος της και ως εκδήλωση πίστεως στην κοινή πάντων ανάσταση».

Κατά τους υπογράφοντες το ψήφισμα «Είναι αδιανόητο συνειδητός Ορθόδοξος Χριστιανός να αρνείται τον ἐνταφιασμό και να επιλέγει την αποτέφρωση».

Κι αυτό επειδή «Ένας τέτοιος άνθρωπος με την επιλογή του αυτή δηλώνει έμπρακτα ότι αυτονομήθηκε και αποξενώθηκε από την πίστη και πράξη της Εκκλησίας, εφόσον ο ενταφιασμός ήταν και είναι ο μόνος χριστιανικά αποδεκτός τρόπος «διαχείρισης» των νεκρών σωμάτων».

Άλλωστε «Ο τόπος ταφής του νεκρού σώματος γίνεται σημείο αναφοράς, αγάπης, τιμής, εκφράσεως πόνου και οδύνης που ψυχολογικά ανακουφίζουν και αναπαύουν τους συγγενείς και φίλους του εκλιπόντος ».

Δεν πρόκειται για σκοταδισμό, φανατισμό ή άλλες σκοπιμότητες από μέρους της Εκκλησίας,  υπογραμμίζει το κείμενο αλλά όλα τα παραπάνω, βασίζονται «στη μακραίωνη ορθόδοξη παράδοση».

Κι αφού ξεκαθαρίζει ότι δεν τίθεται κάποιο ζήτημα για τους ετεροδόξους, αλλοθρήσκους, αθέους ή αθρήσκους, καταλήγει διευκρινίζοντας ότι «κάθε πρόταση για δήθεν «ιερολογία» της διαδικασίας αποτέφρωσης πέφτει ἐξ ὁρισμού στο κενό ὡς αντίθετη προς τους ιερούς κανόνες και την Αλήθεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας… Οι Κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας θέλοντας νά παραμείνουμε πιστοί στά δόγματα, τήν ἐκκλησιαστική παράδοση αἰώνων, τούς ἱερούς κανόνες, δεσμευόμαστε ότι δε μπορούμε να δεχθούμε να τελέσουμε νεκρώσιμη ακολουθία (κηδεία), υπέρ αναπαύσεως της ψυχής ατόμου, το οποίο αποφάσισε και ζήτησε, το ίδιο ή το οικογενειακό περιβάλλον του, την καύση και όχι την ταφή του νεκρού σώματός του».

Το ψήφισμα των κληρικών της Ιεράς Μητρόπολης Θηβών και Λεβαδείας, που προέκυψε ύστερα από συζήτηση κατά την ετήσια γενική ιερατική σύναξη των κληρικών της Βοιωτίας χθες Δευτέρα.

Σημειώνεται ότι πριν από λίγες ημέρες άρχισε τη λειτουργία του το πρώτο αποτεφρωτήριο νεκρών στη χώρα, στην Ριτσώνα.