Παραμονή Δεκαπενταύγουστου όπως και σήμερα, το αρκετά μακρινό πια 1996, η ελληνική κοινή γνώμη συγκλονίστηκε από το αποτρόπαιο έγκλημα που έλαβε χώρα στην Αμμόχωστο της Κύπρου, τη δολοφονία του 26χρονου ελληνοκυπρίου Σολωμού Σολωμού από τις τουρκικές κατοχικές δυνάμεις. Τρεις μόλις ημέρες νωρίτερα είχε δολοφονηθεί ο εξάδελφός του Τάσος Ισαάκ στο οδόφραγμα της Δερύνειας από τούρκους και τουρκοκύπριους εξτρεμιστές.

Στις 14 Αυγούστου 1996 λοιπόν, ημέρα της κηδείας του Τάσου Ισαάκ αλλά και ημέρα μνήμης της κατάληψης της Αμμοχώστου, μια ομάδα Ελληνοκυπρίων κατευθύνθηκε προς το οδόφραγμα της Δερύνειας, για να αφήσει στεφάνια και λουλούδια στον τόπο της δολοφονίας του Tάσου Iσαάκ. Με την οργή και τη συγκίνηση να είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα στους κόλπους των συγγενών και φίλων του Ισαάκ αλλά και εν γένει των Ελληνοκυπρίων,  αρκούσε απλώς μια σπίθα για να τεθεί η κατάσταση εκτός ελέγχου.

Αυτό έγινε τελικά πραγματικότητα, όταν εμφανίστηκε μια ομάδα Γκρίζων Λύκων και ξεκίνησε τον πετροπόλεμο, μετατρέποντας την περιοχή σε πεδίο μάχης. Ξαφνικά, ξεπετάχτηκε μπροστά από τους Ελληνοκυπρίους ο Σολωμός Σολωμού και, αφού ξέφυγε από τους Κυανόκρανους του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, πέρασε στην κατεχόμενη ζώνη και προσπάθησε να ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει τη σημαία ενός τουρκικού φυλακίου. Σκοπευτές από το απέναντι τουρκικό φυλάκιο πυροβόλησαν και δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Σολωμό Σολωμού την ώρα που προσπαθούσε να αναρριχηθεί στον ιστό.

Η κηδεία του Σολωμού Σολωμού έγινε παρουσία πλήθους κόσμου στις 16 Αυγούστου 1996, στο Παραλίμνι.

Βάσει του διαθέσιμου οπτικοακουστικού υλικού, οι ελληνοκυπριακές Αρχές κατάφεραν να αναγνωρίσουν τους δολοφόνους του Σολωμού. Έτσι, εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης για πέντε δράστες, μεταξύ των οποίων και ο Κενάν Ακίν, υπουργός Γεωργίας του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους.