Αναζήτηση
Τα παραμύθια είναι σαν τα ψέματα. Εχουν κοντά ποδάρια.
Τι έλεγε δεξιά κι αριστερά ο Κοτζιάς; Οτι η Ευρωπαϊκή Ενωση θέλει τη συμφωνία με τα Σκόπια ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξή τους.
Μάλιστα. Κι από κοντά τις γνωστές παπάτζες για «σταθερότητα στα Βαλκάνια», «ευρωπαϊκή προοπτική» και «δεν τραβάει ο Μέσι».
Τι συνέβη τελικά; Η συμφωνία έγινε αλλά η Ευρωπαϊκή Ενωση έριξε πόρτα στα Σκόπια.
Εβαλαν βέτο η Γαλλία, η Ολλανδία και η Δανία. Που μάλλον λογικά είπαν «τόσα προβλήματα έχει η Ευρώπη, τα Σκόπια κι η Αλβανία μάς έλειπαν!».
Κι έμεινε ο Κοτζιάς με το τηλέφωνο στο χέρι και με τον Ζάεφ να δηλώνει συγκινημένος για τον δικό μας (!) υπουργό ότι «το παλεύει σαν να ήταν δική του χώρα».
Αυτό λέει πολλά για το μυαλό του Κοτζιά. Λέει όμως πολλά και για όσους (εντός Ελλάδος) πήραν στα σοβαρά το μυαλό του Κοτζιά.
Διότι τα ίδια παραμύθια έχω ακούσει όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά κι από διαφόρους πρόθυμους που συγκινήθηκαν με τη συμφωνία λόγω …Ευρώπης.
Θυμάμαι μάλιστα που ο Θεοδωράκης, ο Κύρκος και άλλοι ισχυρίζονταν ότι δεν μπορούμε να αρνηθούμε μια συμφωνία που θα έχει «τη σφραγίδα της Ευρώπης και του ΟΗΕ».
Σιγά τη σφραγίδα. Εκτός κι αν νομίζουν ότι Ευρώπη είναι η Μογκερίνι και ο Χαν. Δεν είναι.
Πάμε λοιπόν από την αρχή. Κάποιοι στην Ευρώπη θέλουν τα Σκόπια στην παρέα. Κάποιοι άλλοι δεν τα θέλουν. Αυτά έχει η πολιτική. Αλλά τα παραμύθια αλλού.
Θα μου πείτε βεβαίως πως το ζήτημα δεν είναι η Ευρώπη. Αλλά ότι η Ελλάδα κάνει εξωτερική πολιτική στα πρωινάδικα και τα καφενεία.
Οταν λοιπόν ο Βούτσης ζητάει «δημοκρατική επαγρύπνηση», θα πρέπει να διευκρινίσει ποιους αφορά η επαγρύπνηση.
Τους φίλους του; Διότι στη δημοκρατία δημοκρατική επαγρύπνηση υπέρ πάρτης δεν υπάρχει.
Θα πρέπει να απαντήσει ποιους εννοούν με τη διαβεβαίωση του Σκουρλέτη ότι η κυβέρνηση «έχει εφεδρείες».
Τον Ρουβίκωνα; Διότι στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα κρυφές εφεδρείες δεν υπάρχουν.
Και με την ευκαιρία να απαντήσει και για τον Μητσοτάκη.
Γνωρίζει ο Πρόεδρος της Βουλής αν ο αρχηγός της αντιπολίτευσης «βιάζεται να προλάβει εξελίξεις στα ανοιχτά θέματά του με τη Δικαιοσύνη» όπως λέει το Μαξίμου; Κι αν το γνωρίζει, ποια είναι αυτά τα «ανοιχτά θέματα»;
Διότι στα δημοκρατικά καθεστώτα δεν γίνεται ένας βουλευτής να έχει «ανοιχτά θέματα με τη Δικαιοσύνη» εν αγνοία της Δικαιοσύνης, άρα της Βουλής.
Ρωτώ λοιπόν ώστε τώρα που οργανώνουμε τη δημοκρατική επαγρύπνηση να την οργανώσουμε χωρίς κενά!
