Την επιβεβαίωση που έψαχνε έλαβε ο Ερντογαν από τον τουρκικό λαό, κερδίζοντας την προεδρία και αφήνοντας πίσω τους πολιτικούς του αντιπάλους. Μπορεί ο Μουχαρεμ Ιντζέ να κέρδισε τις εντυπώσεις καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, οι Τούρκοι πολίτες όμως εμπιστεύθηκαν τον Ερντογαν για να τους βγάλει από το δύσκολο μονοπάτι στην οικονομία.

Παρόλα αυτά, για τον ίδιο αποτελεί τεράστια επιτυχία το ότι έφτασε το 30% στις προεδρικές εκλογές καθώς κάτι τέτοιο είχε να συμβεί παραπάνω από 30 χρόνια για το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Η προεδρία χωρίς τον έλεγχο της Βουλής θα ήταν πονοκέφαλος για τον Ερντογαν όμως και σε αυτό ο Σουλτάνος βρήκε… λύση, έχοντας ως άσο στο μανίκι τη συμμαχία με το εθνικιστικό MHP.

Η τύχη της χώρας είναι και με τη σφραγίδα του τουρκικού λαού στα χέρια του Ερντογαν και αναμένεται να δουμε πως ο ίδιος θα χειριστεί τις εκτελεστικές εξουσίες. Το CHP, το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του χαρισματικού Μουχαρέμ Ιντζέ, μπορεί να είχε τον δυνατότερο παλμό, αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να φέρει την αλλαγή. Ψηφοφόροι αλλά και στελέχη τα οποία μίλησαν στα «ΝΕΑ» με μια φωνή τόνιζαν την ίδια μεγάλη ιδέα: αν δεν καταφέρουμε να νικήσουμε, τουλάχιστον να βοηθήσουμε την Τουρκία να βρει έναν πιο δημοκρατικό χαρακτήρα. Το πρωί του Σαββάτου, οι δρόμοι του Μάλτεπε πλημμύρισαν με πάνω από 5 εκατομμύρια ψηφοφόρους του Ιντζέ, οι οποίοι εν χορώ και υπό καταρρακτώδη βροχή εξέφραζαν την ελπίδα τους για νίκη του CHP. Τραγούδια, μουσική, χαμόγελα και χορός συνόδευαν όλο αυτό το διάστημα τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Ιντζέ. Αλλωστε, κάτι στο οποίο πόνταρε ο ίδιος ήταν η εξωστρεφής πολιτική κόντρα στο σοβαρό και συντηρητικό προφίλ του προέδρου Ερντογάν.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ασυνήθιστα ήρεμος τις τελευταίες ημέρες, προέβη σε ανασκόπηση του έργου του και υποσχέσεις για το μέλλον, αλλά το κύριο επιχείρημά του ήταν η αδυναμία της αντιπολίτευσης να χειριστεί τις εξωτερικές υποθέσεις καθώς και την πορεία της οικονομίας. Εκμεταλλευόμενος την εξουσία του, κατάφερε να γεμίσει τα κεντρικά σημεία της Κωνσταντινούπολης με γιγάντιες αφίσες του ίδιου με συνθήματα που τόνιζαν την ηγετική φυσιογνωμία του, όπως «Η Τουρκία θέλει ανδρεία» ή «Η Τουρκία χρειάζεται ηγέτη».

Από την άλλη, ο Ιντζέ στηρίχθηκε στην επικράτηση της δημοκρατίας και στις απολυταρχικές τάσεις του Ερντογάν που καταστρέφουν τη χώρα. Σε κάθε ομιλία του αναφερόταν στους φυλακισμένους δημοσιογράφους, ενώ τόνιζε ότι τίποτα δεν θα αλλάξει στην Τουρκία αν δεν αποκτήσει πρώτα ισχυρό σύστημα Δικαιοσύνης.

Από νωρίς το πρωί βρεθήκαμε σε περισσότερα από επτά εκλογικά τμήματα σε διαφορετικές περιφέρειες της Κωνσταντινούπολης, συνομιλώντας με ψηφοφόρους, εκλογικούς αντιπροσώπους και δικηγόρους των κομμάτων.

Ανάμεσα στους δικηγόρους η γραμμή ήταν κοινή για τη διαφάνεια των εκλογών. Στο ίδιο κλίμα δεν βρίσκονταν οι εκλογικοί αντιπρόσωποι, καθώς σε κάθε ευκαιρία κατήγγελλαν τη διαδικασία, με την κατάσταση ορισμένες φορές να ξεφεύγει μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Το AKP με ρητή εντολή στους αντιπροσώπους απείχε από… πηγαδάκια στους χώρους των κέντρων και παρέμενε προσηλωμένο στις κάλπες και στους φακέλους. Αυτό βέβαια δεν συνέβη σε γειτονιά του Ερζουρούμ, όπου ύστερα από συμπλοκή μελών του AKP και του IYI Parti ο πρόεδρος της τοπικής οργάνωσης του κόμματος της Ακσενέρ έπεσε νεκρός έπειτα από πυροβολισμό.

Οι λιγοστοί πλέον Ελληνες της Πόλης στην πλειονότητά τους παρακολούθησαν από μακριά τις εκλογές, χωρίς να είναι οργανωμένοι σε κάποιο κόμμα. Σε γενικότερο πλαίσιο, οι μειονότητες δηλώνουν μεν ευχαριστημένες από τα έργα του Ερντογάν, από την άλλη όμως αναμένουν καλύτερη αντιμετώπιση όσον αφορά τις κοινότητες και τις παραδόσεις. Λίγοι είναι αυτοί που στήριξαν τον Ιντζέ, ο οποίος ηγείται του CHP, που είναι κόμμα κατεξοχήν κεμαλικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον Ελληνισμό και τις αναμνήσεις του. Οπως είναι φυσικό, μηδαμινή είναι η στήριξη στα εθνικιστικά κόμματα, ενώ το ριζοσπαστικό κουρδικό κόμμα φέρεται να παίρνει ψήφους από τις μειονότητες.

Οπως είναι φυσικό, ένα από τα βασικά ζητήματα που προβληματίζει τους πολίτες είναι η οικονομία και σε μεγάλο βαθμό οι κοινωνικές ανισότητες, που άλλωστε μπορεί να δει κανείς σε όλη τη χώρα. Ενδεικτικά της κατάστασης, τα πρωτοσέλιδα των τελευταίων ημερών που αναφέρονταν στις τιμές των τροφίμων, οι οποίες σε μόλις έναν χρόνο έφτασαν ακόμη και να πενταπλασιαστούν.

Την ίδια ώρα, ο βασικός μισθός παραμένει κάτω από τις 1.800 λίρες Τουρκίας. Με την ισοτιμία ευρώ και δολαρίου να ανεβαίνει ιλιγγιωδώς, οι Τούρκοι εξηγούν ότι είναι σχεδόν αδύνατο να ταξιδέψουν εκτός της χώρας, ενώ οι εκτιμήσεις οικονομολόγων που βλέπουν το ευρώ να φτάνει ακόμη και στο 1 προς 6 ώς το τέλος του έτους φέρνουν δυσαρέσκεια.
Η αντιπολίτευση αμφισβητεί το αποτέλεσμα

Μπορεί ο Ταγίπ Ερντογάν να ανακήρυξε τη νίκη του όταν τα ανεπίσημα αποτελέσματα που μετέδιδε το πρακτορείο Αναντολού του έδιναν το 53% των ψήφων, η αντιπολίτευση ωστόσο συνέχιζε να επιμένει ώς αργά χθες το βράδυ ότι δεν είχαν ανοιχτεί παρά μόνο οι μισές κάλπες, με τον Ερντογάν εκείνη τη στιγμή να αποσπά το 44% και τον Μουχαρέμ Ιντζέ, υποψήφιο του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και βασικό αντίπαλο του Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές, να ακολουθεί με 40%.

Στη Βουλή, όπου εισήλθε και το φιλοκουρδικό κόμμα, η πλειοψηφία του Ερντογάν φαίνεται να εξασφαλίστηκε χάρη στη συμμαχία του με τους εθνικιστές. Με καταμετρημένο το 90% των ψήφων, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) φερόταν να αποσπά το 43,1%, ενώ οι εθνικιστές του ΜΗΡ το 11,4%. Στο στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP) λάμβανε το 22,3% και το φιλοκουρδικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) το 10,6% –το όριο εισόδου στη Βουλή είναι το 10%.

Ο Μουχαρέμ Ιντζέ κάλεσε τους παρατηρητές να παραμείνουν στα εκλογικά κέντρα ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος νοθείας, ενώ στελέχη του κόμματός του έκαναν λόγο για παραποίηση στη μετάδοση των αποτελεσμάτων. Την ίδια ώρα, οπαδοί του τούρκου προέδρου και του ΑΚΡ συγκεντρώνονταν έξω από τα γραφεία του κόμματος στην Αγκυρα για να πανηγυρίσουν. Εκεί θα εμφανιζόταν αργότερα ο Ερντογάν για τις επινίκιες δηλώσεις του: «Ο τουρκικός λαός μου έδωσε την εντολή» είπε στο συγκεντρωμένο πλήθος που τον επευφημούσε. «Τα ανεπίσημα αποτελέσματα των εκλογών είναι σαφή. Σύμφωνα μ’ αυτά, ο λαός μου εμπιστεύτηκε την ευθύνη του προέδρου της Δημοκρατίας».

Σε κάθε περίπτωση, οι διπλές εκλογές δεν άφησαν καθόλου ασυγκίνητους τους τούρκους πολίτες. Σύμφωνα με την εκλογική επιτροπή, η συμμετοχή και στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις έφτασε το 87%, ενώ την εκλογική διαδικασία παρακολούθησαν μισό εκατομμύριο παρατηρητές που είχαν τοποθετηθεί στα εκλογικά τμήματα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και μη κυβερνητικές οργανώσεις, καθώς ήταν διάχυτος ο φόβος για νοθεία. Ο Ερντογάν πάντως περιέγραψε μια εντελώς διαφορετική εικόνα: «Η Τουρκία ζει μια δημοκρατική επανάσταση» δήλωσε μετά την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος.