Ζητώ εκ προοιμίου συγγνώμη για τον ξενικό τίτλο και για το αν προς στιγμήν νομίσατε πως αντί για «ΤΑ ΝΕΑ» ο περιπτεράς ή ο ψιλικατζής έκανε λάθος και σας έδωσε τους «Times» ή τον «Guardian»!

Ή την αγγλόφωνη έκδοση της «Pravda»!

Aπό τη Ρωσία με αγάπη, λοιπόν, μόνο που εδώ δεν ανακατεύονται ο Τζέιμς Μποντ, η Τατιάνα Ρομάνοβα και η Spectre, αλλά ολόκληρη η χώρα του Πούτιν ως οικοδέσποινα του Μουντιάλ, έχοντας σπάσει για τα καλά τα δεσμά της εσωστρέφειας και της καχυποψίας, ένθεν και ένθεν.

Κύλησε ο τέντζερης της FIFA και των υπολοίπων μεγάλων διεθνών αθλητικών οργανισμών και βρήκε το καπάκι που άλλοτε ήταν σφηνωμένο στην κατσαρόλα του σιδηρού παραπετάσματος! Οταν η ΔΟΕ ανέθεσε στην τότε Σοβιετική Ενωση τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980, που σημαδεύθηκαν κιόλας από το μποϊκοτάζ των δυτικών χωρών, εκείνο το πρωτίστως πολιτικό άνοιγμα, μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου, θεωρήθηκε ως μια επικίνδυνη ακροβασία.

Τέσσερις δεκαετίες αργότερα οι γεωπολιτικές και οικονομικές εξελίξεις έχουν αλλάξει δραματικά τον χάρτη και οι χώρες του άλλοτε ανατολικού μπλοκ παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο (και) στο αθλητικό γίγνεσθαι. Το 2014 η Ρωσία διοργάνωσε τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σότσι, ενώ το 2008 οι Θερινοί είχαν διεξαχθεί στο Πεκίνο, που θα φιλοξενήσει και τους Χειμερινούς του 2022. Το Euro του 2012 διαμοιράσθηκε στην Πολωνία και στην Ουκρανία και πλέον το παιχνίδι παίζεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.

Το 2010 η FIFA έκλεισε τα αφτιά της στις… βουβουζέλες των Νοτιοαφρικανών, σε τέσσερα χρόνια από τώρα θα διαβάζει το Κοράνι στην Ντόχα και έχει ο Θεός. Ο Θεός, ο Μωάμεθ, ο Βούδας, ο Κομφούκιος και πάει λέγοντας…

ΥΓ: Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι εκείνα τα δάκρυα του αρκουδάκου Μίσα, στις 3 Αυγούστου του 1980, έπιασαν τόπο!