«Ορίστε λοιπόν πού οδηγεί η άλλη στρατηγική.Η στρατηγική που αφετηρία της έχει το όχι στη Δεξιά, το όχι σε ευτράπελα μέτωπα λογικής.Για να φτάσει εδώ ο Σάντσεθ ξεκίνησε με ένα απόλυτο όχι σε συγκυβέρνηση με τη –διεφθαρμένη όπως αποδείχτηκε –ισπανική Δεξιά και μάλιστα παραιτήθηκε και από βουλευτής». Το ποστ ανήκει στον Γιάννη Ραγκούση και απευθύνεται στους συντρόφους του στο Κίνημα Αλλαγής. Οπως ήταν αναμενόμενο εκτιμήθηκε δεόντως από τα φίλια στην κυβέρνηση media, που άρχισαν να φιλοξενούν στις σελίδες τους προτροπές τύπου κάν’ το όπως ο Πέδρο. Η ραγκούσεια άποψη –στα όρια σχεδόν της εμμονής –για τον Μητσοτάκη είναι γνωστή στους συνομιλητές του από τα παλιά. Το ίδιο και η επιμονή του να αυτοσυστήνεται ως αντιδεξιός –αυτή ήταν εξάλλου και η τακτική του στις εσωκομματικές της Κεντροαριστεράς τον Νοέμβριο. Οσο για τον ενθουσιασμό του που οι ισπανοί Σοσιαλιστές συνεργάστηκαν με τους Podemos; Εύλογος, αφού για χάρη τής –κατά την εκδοχή του –προοδευτικότητας ζητεί συνεργασία με το εγχώριο αδελφό τους κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ασυγκίνητοι

Η ανάγνωση όμως του φιλοκυβερνητικού Τύπου είναι σωστή; Ταρακουνήθηκε το Κίνημα Αλλαγής από τις εξελίξεις στην Ισπανία επειδή ποστάρισε ο Ραγκούσης μια μπηχτή για τη Φώφη; Οπως το θέτει έμπειρο στέλεχός του, «δεν συγκινήθηκε καν». Στη χθεσινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, π.χ., υπήρξαν δύο αναφορές στα ισπανικά τεκταινόμενα. Μία από στέλεχος της ΔΗΜΑΡ που τα σχολίασε –σύμφωνα με παριστάμενο –«από θεωρητικά ώς μελλοντολογικά». Ο δημαρίτης, αναφέρει η ίδια πηγή, υποστήριξε πως η συνεργασία Σοσιαλιστών και Podemos είναι ίσως μια καλή κίνηση, που οφείλουν να παρακολουθήσουν πώς θα εξελιχθεί. Με την επισήμανση ωστόσο ότι για να σκεφτούν να την αντιγράψουν με τον ΣΥΡΙΖΑ «θα πρέπει η Κεντροαριστερά να είναι η κυρίαρχη δύναμη του χώρου, σαν τον Σάντσεθ στην Ισπανία». Και μια δεύτερη από γνωστό πράσινο στέλεχος με ευρωπαϊκή εμπειρία, ο οποίος εμφανίστηκε επιφυλακτικός για το κατά πόσο θα αποδειχθεί βιώσιμη μια τέτοια συνεργασία. Με δυο λόγια, η στρατηγική του «διακριτού ρόλου» δεν αλλάζει. Για την ακρίβεια, κανείς –πλην Ραγκούση –δεν ζητεί να αλλάξει.