Ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς επέκρινε τον Κυριάκο Μητσοτάκη λέγοντας ότι στόχος του είναι «να φέρει ένα νέο Μνημόνιο», γι’ αυτό ζητάει εκλογές μετά το τέλος του Μνημονίου το οποίο υπέγραψε το κόμμα του μαζί με τους ΑΝΕΛ. Ο σκοτεινός προπαγανδιστής Νίκος Παππάς που, όπως λέει ο Βαρουφάκης, έλεγε εν επιγνώσει του ψέματα, δεν σκέφτηκε ότι ο σανός δεν χωνεύεται όταν, λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις του, θα κυκλοφορούσε το συμπληρωματικό Μνημόνιο (Supplemental Memorandum of Understanding) ήδη συμφωνημένο μεταξύ Ελλάδας και τρόικας, που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τη λένε θεσμούς;

Και τι λέει το κείμενο που επί της ουσίας διασαφηνίζει το πλαίσιο του τέταρτου Μνημονίου; Ορισμένα ευλόγως κατεδαφιστικά των κυβερνητικών θέσεων που αποδεικνύουν πόσο η προπαγάνδα απέχει από την πραγματικότητα:

1. Η Ελλάδα δεσμεύεται ρητά ότι θα επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% ώς και το 2022, χωρίς αστερίσκους.

2. Η Ελλάδα δεσμεύεται ότι οι θεσμοί θα επιτηρούν και θα βοηθούν τεχνικά προκειμένου όλες οι συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις να προχωρήσουν, όσος καιρός κι αν χρειαστεί.

3. Στην ουσία το συμπληρωματικό Μνημόνιο δένει χειροπόδαρα κάθε κυβέρνηση ώς το 2022, προβλέπει μέτρα και μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν στο τρίτο, αποκρατικοποιήσεις που επίσης δεν έγιναν, και αυστηρή επιτροπεία. Μνημόνιο που τελειώνει τον Αύγουστο έχει μέτρα μέχρι και το 2023!

Το τέταρτο Μνημόνιο, όμως, δεύτερο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έχει μια σημαντική διαφορά από όλα τα προηγούμενα: περιέχει δεσμεύσεις και μέτρα χωρίς οικονομική βοήθεια. Τα οικονομικά είναι από όλους συμφωνημένο να τα αναλάβουν οι πολίτες –όχι μόνο μέσω εισπρακτικών μέτρων για πλούτο που δεν παράγεται, αλλά και με διάλυση του κοινωνικού κράτους και των υπηρεσιών του Δημοσίου.

Διαβάζοντας, έστω και βιαστικά, ανάμεσα στις γραμμές, βρίσκει κανείς και μερικά ενδιαφέροντα για διάφορους αστέρες πωλητές σανού. Ετσι, Σπίρτζης και Γεροβασίλη υποχρεούνται να πάρουν πίσω τις παρεμβάσεις τους για την Εγνατία. Ο Γαβρόγλου (αλλά και οι προκάτοχοί του, Μπαλτάς και Φίλης), οφείλει να επαναφέρει τις βασικές προβλέψεις του νόμου Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ. Και οι ασυναρτησίες του Τσακαλώτου αποδεικνύονται ασυναρτησίες: προβλέπεται και «τελική αξιολόγηση» πέραν της τέταρτης –μέχρι τότε η χρονική μεταφορά των μέτρων του αφορολόγητου είναι στη δικαιοδοσία του ΔΝΤ. Και ο υφυπουργός Εργασίας Πετρόπουλος υποχρεούται να ανακοινώσει άμεσα τις περικοπές στις συντάξεις που θα γίνουν από 1/1/2019.

Η ανάδειξη των ψεμάτων Τσίπρα, Παππά και συντροφίας, πάντως, και η πίεση που θα επιφέρει και στο εσωτερικό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έστω και αν οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, δεν προϋποθέτουν φως στο βάθος. Η καταστροφή πλέον έχει επέλθει.

Δυστυχώς, μάλιστα, το νέο Μνημόνιο αναδεικνύει επιπόλαιη ανάγνωση των δεδομένων και από την αντιπολίτευση. Είναι καθαρό πως είτε η επόμενη κυβέρνηση θα μπορεί να διαπραγματευτεί εναλλακτική έξοδο που θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από τους εταίρους, είτε η χώρα θα ξαναμπεί σε φαύλο κύκλο στη δίνη του οποίου η χώρα θα συνεχίζει να σέρνεται. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ καταρρέουν, αλλά δεν βλέπω να έχουν σπεύσει η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ. Και δεν υπάρχει χρόνος.