Κύριε Διευθυντά,

Οπως γράφτηκε στον Τύπο και σύμφωνα και με ανακοίνωση της Αστυνομίας και οι τέσσερις συλληφθέντες οι οποίοι παραδέχθηκαν την διάπραξη του διπλού στυγερού φονικού, ενός από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα που έχουν ποτέ διαπραχθεί στην Κύπρο, είναι χρήστες σκληρών ναρκωτικών.

Το ότι όλοι ήταν χρήστες σκληρών ναρκωτικών δεν χρειαζόταν να μας το πουν οι φωστήρες μας, αποδεικνύεται από τα πολλά λάθη που έκαναν κατά την διάπραξη του εγκλήματος, καθώς επίσης και από τις πολλές μανιώδεις μαχαιριές που επέφεραν στα θύματά τους.

Κόμματα, Αστυνομία και πολιτικοοικονομικό γενικότερα σύστημα χρηματοδοτούνται από τον υπόκοσμο και τους εμπόρους ναρκωτικών για να τους κάνουν πλάτες. Αυτό δεν το λέγω μόνο εγώ είναι πλέον κοινό μυστικό. Αυτό το ομολόγησε επίσης με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο, στον ραδιοφωνικό σταθμό της Λεμεσού Κανάλι, ο πρώην βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ Χρίστος Πουργουρίδης. Ο κ. Πουργουρίδης ανάφερε επίσης ότι κατέχει στοιχεία για τα όσα συγκλονιστικά αναφέρει. Σε ένα ευνομούμενο και δημοκρατικό κράτος που κάποιοι ακόμα διατείνονται ότι είμαστε, δεν έπρεπε ο Γενικός μας Εισαγγελέας, ο οποίος δυστυχώς κατάντησε ένα διακοσμητικό στοιχείο και ο »Yes Man» του διεφθαρμένου πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, να ενεργήσει αυτεπάγγελτα και να καλέσει τον κ. Πουργουρίδη να του δώσει τα στοιχεία τα οποία ο ίδιος λέει ότι κατέχει και να τα διερευνήσει;

Οι πλείστοι νέοι μας που καταφεύγουν στα ναρκωτικά είναι οι νέοι που τους περιθωριοποιεί το σύστημα. Ενα σύστημα που προάγει το ρουσφέτι, την αναξιοκρατία, τον νεποτισμό, ένα σύστημα που δεν διασφαλίζει ίσες ευκαιρίες στους νέους, που καταπατεί ανθρώπινες αξίες και δικαιώματα. Ενα σύστημα που οδήγησε την Κύπρο ένα βήμα πριν την τουρκοποίηση και τον λαό της στην οικονομική εξαθλίωση και τον κοινωνικό αμοραλισμό. Αν πραγματικά θέλουμε να σώσουμε τους νέους μας από την μάστιγα των ναρκωτικών, πρέπει πρώτα να ωριμάσουμε πολιτικά σαν λαός. Να συνειδητοποιήσουμε ότι όσο εναλλάσσουμε και ανακυκλώνουμε στην εξουσία το ελεεινό παλαιοκομματικό κατεστημένο, το οποίο αποτελεί συγκοινωνούντα δοχεία με τον υπόκοσμο και τους εμπόρους ναρκωτικών, τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα. Ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι οι μεγαλύτεροι εχθροί της Κύπρου και τους λαού της δεν είναι οι ξένοι, οι μεγαλύτεροι μας εχθροί βρίσκονται εντός των τειχών και από αυτούς πρέπει να βρούμε τρόπους να απαλλαγούμε.

Ομηρος Αλεξάνδρου

Το τέλος των «ψευδαισθήσεων και της παραμυθίας»

Κύριε Διευθυντά,

Η κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα έχει πλέον αναδείξει την πλήρη κατάρρευση του ιδιότυπου καθεστώτος «ανοχής και ελέγχου» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που είχε παγιωθεί κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης και έχει αποδομήσει την, μέχρι τώρα, παγιωμένη αντίληψη και τακτική της Αθήνας, που ήταν ένα μείγμα κατευνασμού και «ραθυμίας» απέναντι στα μηνύματα που εξέπεμπε πάντοτε το τουρκικό στρατιωτικό και πολιτικό κατεστημένο.

Ετσι, σήμερα βιώνουμε το οδυνηρό τέλος των ψευδαισθήσεων και της «παραμυθίας», με τις οποίες πορεύθηκε ο Ελληνισμός στη σύγχρονη περίοδο, που οι κυριότερες εξ αυτών είναι:

Πρώτη παραμυθία: Οτι η κατευναστική πολιτική για την εξημέρωση του τουρκικού «θηρίου» θα απέτρεπε τον κίνδυνο και θα προωθούσε την ειρήνευση των δύο χωρών, ενόψει μάλιστα και της προοπτικής εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ. Αντίθετα, η έως τώρα «κατευναστική» πολιτική είχε τα αντίθετα αποτέλεσμα, δηλαδή το σταδιακό άπλωμα των τουρκικών αξιώσεων στο Αιγαίο.

Δεύτερη παραμυθία: Οτι η συμμετοχή της Ελλάδος σε ευρύτερους διεθνείς οργανισμούς, κυρίως στην ΕΕ και δευτερευόντως στο ΝΑΤΟ, καθώς και η πλήρης πρόσδεση και η παροχή όλων των διευκολύνσεων στις ΗΠΑ, θα δημιουργούσε μια ισχυρή αποτρεπτική «ομπρέλα» και θα θωράκιζε τα σύνορά μας. Αυτή η αντίληψη αποδείχθηκε «φενάκη», αφού η μεν ΕΕ απέχει παρασάγγας από μια Ενωση με κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Αντίθετα, σε αυτήν κυριαρχούν τα εθνικά συμφέροντα των ισχυρών κρατών, τα οποία σημειωτέον (Γερμανία) ιστορικά ήταν υπέρ της Τουρκίας. Το δε ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, παρά τον «αντιδυτικισμό» που εμφανίζει στον λόγο και στην πράξη το νεοοθωμανικό σύστημα Ερντογάν, συνεχίζουν τα «δώρα» προς αυτόν.

Τρίτη παραμυθία: Οτι η χώρα μπορεί να συνεχίζει αμέριμνα την πορεία της, χωρίς παραγωγική βάση και με κυρίαρχο στοιχείο τον παρασιτικό καταναλωτισμό και τη σταθερή γιγάντωση του «αδηφάγου» πελατειακού κράτους. Είναι προφανές ότι χωρίς ριζική αλλαγή – ανατροπή αυτού του χρεοκοπημένου νεοελληνικού οικονομικού – πολιτικού «παρασιτισμού», οι κίνδυνοι που περιμένουν τη χώρα είναι πολύ μεγάλοι.

Γεώργιος Παπασίμος

Δικηγόρος, μέλος της Πρωτοβουλίας 14ης Μάη