Γιατί πήγε ο Πρωθυπουργός στη Λήμνο, πριν πάει στη Λέσβο, όπου ήταν σίγουρο ότι θα αποδοκιμαστεί; Αν καταλαβαίνω καλά τη λειτουργία των προπαγανδιστικών μηχανισμών του Μαξίμου, πήγε και σε ένα άλλο νησί για να γίνει δυνατόν να συλλέξει εικόνες στις οποίες να μπορεί να φαίνεται ότι οι πολίτες συζητούν μαζί του, ότι γενικώς έχει λαϊκή αποδοχή.

Κι όμως. Στη Λήμνο, όπου η τοπική κοινωνία δεν έχει τα προβλήματα της Λέσβου, ο Πρωθυπουργός κατάφερε να θολώσει την εικόνα του. Και σε μερικές περιπτώσεις να γίνει αφορμή για δηκτικά σχόλια και για καλαμπούρια. Γιατί άραγε;

Επειδή ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να παριστάνει τον λαϊκό. Αλλά κάνει λάθος, αντί για παιδί του λαού καταφέρνει να συμπεριφέρεται σαν παιδί της πιάτσας. Με αγένεια, προπέτεια και, τελικά, προσβλητικά.

Ενδεικτική ήταν η συνομιλία του μπροστά στις κάμερες με έναν 87χρονο αγρότη, ο οποίος του εξέφρασε την αγωνία του για τις περικοπές στη σύνταξή του, γεγονός που τον αναγκάζει σε αυτή την ηλικία να καλλιεργεί ακόμα το χωράφι του. Ο Πρωθυπουργός εξεπλάγη και, προσπαθώντας να το γυρίσει στην πλάκα, του απευθύνθηκε αγενέστατα, με την προσφώνηση «ρε». Νομίζοντας ότι ο φτωχός και ηλικιωμένος αγρότης είναι κανένας φιλαράκος του στο γυμναστήριο.

Σε άλλη περίπτωση, μια ηλικιωμένη ήταν πιο σαφής. «Μου έκοψες τη σύνταξη», είπε στον Πρωθυπουργό. «Τι να σου κάνω μωρέ;», απάντησε χαμογελαστά εκείνος, πιθανόν νομίζοντας ότι αντάλλασσε αστειάκια με χάρτινους ανθρώπους –και λησμονώντας ότι οι πολίτες δεν ξεχνούν όσα τους είχε τάξει και δεν τήρησε. Πόσο να κρατήσει η κοροϊδία;

Αλλά οι πολίτες τιμωρούν εξίσου σκληρά με την κοροϊδία την αγένεια. Ισως γι’ αυτό το Τwitter πλημμύρισε με απίστευτα χλευαστικούς διαλόγους αυτής της συμπεριφοράς. Μερικοί τέτοιοι φανταστικοί διάλογοι:

«Πεινάμε, δεν έχουμε ψωμί να φάμε». «Τι να σου κάνω μωρέ, φάτε παντεσπάνι».

«Πρόεδρε, δεν είχες πει 12.000 αφορολόγητο;». «Τι να σου κάνω μωρέ, κάνει πολλά ταξίδια ο Τέρενς».

«Πρόεδρε, η κατάσταση στα νησιά είναι απελπιστική». «Τι να σου κάνω μωρέ, φύγε μετανάστης τέτοιος φασίστας που είσαι».

Αλλά το καλύτερο αστείο ήταν ο υποτιθέμενος διάλογος του Πρωθυπουργού με τον Θεό: «Δεν μπορούσες Θεέ μου να κάνεις να πετύχει το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης;». Και ο Θεός απαντά: «Τι να σου κάνω μωρέ».