Αναζήτηση
Η φράση «δεν θα μείνουμε στήλη άλατος» ακουγόταν τον τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνά στη Χαριλάου Τρικούπη –εκ του αποτελέσματος, όλα δείχνουν πως προετοίμαζαν το έδαφος για μια τολμηρή κίνηση. «Δεν θα μετράμε τις ίσες αποστάσεις με το υποδεκάμετρο», δήλωσε στο ίδιο κλίμα και η Φώφη Γεννηματά στην πρόσφατη εισήγησή της προς την Εκτελεστική Γραμματεία, δίνοντας τον τόνο της επόμενης μέρας. Παρότι τελικά δεν απέσπασε τη συναίνεση όλων των σχημάτων στο Κίνημα Αλλαγής, το αίτημα για εκλογές πριν το τέλος του Μνημονίου διαχώρισε πλήρως τη θέση του νέου φορέα από τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν αφήνει πλέον χώρο για πολιορκητικές τάσεις. Για την ακρίβεια, αναγκάζει εκ των πραγμάτων την κυβέρνηση να επανεξετάσει τον τρόπο που προσεγγίζει την Κεντροαριστερά.
Παρότι, βέβαια, στο Κίνημα Αλλαγής ζητούν εκλογές, δεν τις βλέπουν άμεσα. Αντίθετα, θεωρούν πως ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει να «παίξει» με τους τοπικούς συσχετισμούς μέσα στην άνοιξη του 2019, σε έναν συνδυασμό περιφερειακών και εθνικών εκλογών. Παρ’ ολ’ αυτά, η εντολή για εκλογική ετοιμότητα παραμένει, καθώς κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι η συγκυβέρνηση μπορεί να εξαντλήσει τετραετία. Οι «εκλογολόγοι» της Χαριλάου Τρικούπη έχουν ήδη πιάσει δουλειά –με πρώτη και κύρια τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων, η οποία εκτιμούν πως, αν γίνει σωστά, μπορεί να αυξήσει τα τελικά ποσοστά της Παράταξης.
ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ. Κάπως έτσι ξεκινάει για το Κίνημα Αλλαγής η προσπάθεια προσέλκυσης μιας ευρύτερης προοδευτικής βάσης, η οποία τα τελευταία χρόνια επένδυσε στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως απογοητεύτηκε μετά το 2015. Γι’ αυτό και το αίτημα για εκλογές ήταν στρατηγικά τοποθετημένο και αφορούσε την οικονομία -χωρίς να πλαισιώνεται από ένα διχαστικό δίπολο, που θα επέτρεπε στον Αλέξη Τσίπρα να μιλήσει με όρους «προοδευτισμού» και «συντήρησης». Την ίδια στιγμή, η θέση που προέβαλε η Γεννηματά ως προς τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών δεν την ταύτισε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Σκοπός, πέρα από το να καταδείξει ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση για να αποφασίσει τη μετά το Μνημόνιο εποχή, ήταν «να θέσει τη ΝΔ προ των ευθυνών της», κατηγορώντας την εμμέσως πως ενδιαφέρεται μόνο για την εξουσία και όχι «για το μέλλον της χώρας».
Παράλληλα, στη Βουλή «τρέχει» το νομοσχέδιο που περιλαμβάνει το δικαίωμα αναδοχής στα ομόφυλα ζευγάρια, όπου παρά τις εσωτερικές διαφωνίες, ΔΗΣΥ και Ποτάμι προσανατολίζονται να ψηφίσουν και στην Ολομέλεια. Και αυτή η προοδευτική στάση πάνω σε θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων έρχεται τη στιγμή που στα σωματεία εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια επαναπατρισμού ψηφοφόρων –ένα καλό σημάδι για τον νεότευκτο φορέα που δίνει επιπλέον κίνητρα στα κεντροαριστερά στελέχη να «κλείσουν» τις οργανωτικές τους εκκρεμότητες.
Στο εσωτερικό μέτωπο, τα πράγματα κυλούν σε πιο χαλαρούς ρυθμούς. Μια εκ των πραγμάτων αργή διαδικασία πολιτικής ενοποίησης, σε συνδυασμό με τις ισορροπίες που πρέπει να κρατηθούν από την ηγεσία, δημιουργεί πρόσθετες καθυστερήσεις. Η συζήτηση για τη συγκρότηση των τομέων πολιτικής ακόμα δεν έχει μπει στην τελική ευθεία, κάνοντας και τον υπόλοιπο σχεδιασμό να μένει πίσω. Με βάση, όμως, το χρονοδιάγραμμα που εγκρίθηκε στην Εκτελεστική Γραμματεία, όλα θα πρέπει να έχουν ρυθμιστεί ώς το τέλος του μήνα, όταν κλιμάκια του κόμματος, ανάμεσά τους και η ηγεσία, θα ξεκινήσουν περιοδείες σε όλη τη χώρα.
