Αναζήτηση
Το σκορ έμοιαζε με αγώνα τένις που κρίθηκε στο τάι μπρέικ: 7-6. Είκοσι γκολ στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, 13 μόνο στις αναμετρήσεις της Λίβερπουλ με τη Ρόμα.
Είμαστε θεατές μιας θεαματικής αλλαγής που συντελείται στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ζούμε την εποχή του ελεύθερου ποδοσφαιρικού πνεύματος, των ποιημάτων χωρίς λέξεις. Του θριάμβου της φαντασίας επί της πραγματικότητας. Μιας ώσμωσης όμοιας με των πρώτων χρόνων του ποδοσφαίρου. Οταν δεν είχαν ανακαλυφθεί οι σκοπιμότητες, τα συστήματα, δεν είχαν γεννηθεί οι ανοργασμικοί προπονητές. Μιας ώσμωσης όμοιας με την επανάσταση του Γιόχαν Κρόιφ. Της ανυπακοής, της οργανωμένης αποδιοργάνωσης, της αντίδρασης, της επανάστασης.
Οι λυτρωτές είναι ένας κοντός και ένας υπερφυσικός. Είναι ο Μέσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο που απελευθέρωσαν την ομορφιά του ποδοσφαίρου, την έντυσαν με τα ωραιότερα χρώματα και μας έκαναν να την αγαπήσουμε ξανά.
Μέσα από τις περίτεχνες ενέργειες και τα δεκάδες γκολ οι δύο ποδοσφαιριστές δημιούργησαν ένα κίνημα μέσα στο ίδιο το ποδόσφαιρο.
Ο καταιγισμός τερμάτων σε κάθε παιχνίδι, ανεξάρτητα με τη βαρύτητά του, είναι η μεγαλύτερη νίκη των δύο μεγαλύτερων σκόρερ της σύγχρονης ιστορίας του αθλήματος.
Το επέβαλαν με το ταλέντο και τις επιτυχίες τους αλλά και με την ανυπακοή τους. Δεν δέχθηκαν να καλουπώσουν το θείο ταλέντο τους στις διεστραμμένες σκέψεις κάθε αποτυχημένου ποδοσφαιριστή που έγινε προπονητής και ενδόμυχα επενδύει την επιτυχία του στα πόδια αυτών των παικτών.
Οι ζωγράφοι δεν δέχθηκαν να γίνουν μπογιατζήδες, οι ποιητές αρνήθηκαν γραφιάδικη δουλειά.
Δύσκολο να λες «όχι». Οσοι όμως το είπαν στο παρελθόν και σήμερα ο Αργεντινός και ο Πορτογάλος πιστεύοντας στην αξία τους, βοήθησαν πρώτα τον εαυτό τους και μετά το ποδόσφαιρο.
Ο Σαλάχ που λατρεύεται ως φαραώ από τα εκατομμύρια των Αιγυπτίων δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να ακολουθεί το φως των τηλαυγών. Και να δείτε πόσοι ακόμα θα σταθούν στην ουρά.
