«Η κοινωνία δεν είναι έτοιμη για την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια»

«Δεν είναι ντροπή να χάνεις εκλογές», λέει ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, «ντροπή είναι να ευτελίζεις τους θεσμούς και να ευτελίζεσαι ο ίδιος με τον τρόπο που έχουν επιλέξει οι κυβερνώντες». Εξού και ζητά, όπως άλλωστε και το κόμμα του, να στηθούν οι κάλπες το συντομότερο δυνατό. Στην ανάγνωσή του, μάλιστα, αυτό πρέπει να γίνει προκειμένου να αποφύγει η χώρα το διχαστικό μονοπάτι στο οποίο τη σύρει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, από την υπόθεση της Novartis κι έπειτα. Ο Χατζηδάκης, ένας από τους εκπροσώπους του φιλελευθερισμού και τους κατεξοχήν μετριοπαθείς πολιτικούς της Κεντροδεξιάς, απαντά και σε όσους έχουν χρίσει εαυτούς εκπροσώπους του κοινωνικού Κέντρου και επιτίθενται στη ΝΔ παρουσιάζοντάς την ως δεξιότερη της Δεξιάς. Τι; Να μην ξεχνούν την κοινωνική δυναμική.

Η παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία είχε μέχρι τώρα μια χρησιμότητα: να δοκιμαστεί η Αριστερά στην εξουσία και να απαλλαγούμε, έτσι, από το εθνικό μας απωθημένο. Τα συμπεράσματά μας, όμως, τώρα πια τα βγάλαμε. Αντί να πάει η χώρα μπρος, πήγε πίσω. Και τη νύφη την πλήρωσαν ακόμα πιο πολύ οι φτωχοί. Με 21 περικοπές συντάξεων οι συνταξιούχοι. Και με την πραγματικότητα της γενιάς των 360 ευρώ οι μισθωτοί. ΣΥΡΙΖΑ, διαπιστωμένα πια, σημαίνει μιζέρια, τέλμα, έλλειψη προοπτικής. Γι’ αυτό είναι αναγκαία η πολιτική αλλαγή. Το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζω ότι ούτε ο κ. Τσίπρας το γνωρίζει. Ενα είναι βέβαιο: όλες οι αντεπιθέσεις του από τον Σεπτέμβριο και μετά –διεθνείς συναντήσεις, κοινωνικό μέρισμα, επιχείρηση διχασμού της ΝΔ με μοχλό το Σκοπιανό, Novartis κ.λπ. –αποδείχθηκαν μάταιες. Κάθε μέρα που περνάει μπορεί να είναι εις βάρος του. Γι’ αυτό δεν αποκλείεται καθόλου να επιλέξει απόδραση οποιαδήποτε στιγμή.

Δεν είναι ντροπή να χάνεις εκλογές. Ντροπή είναι να ευτελίζεις τους θεσμούς και να ευτελίζεσαι ο ίδιος με τον τρόπο που έχουν επιλέξει οι κυβερνώντες. Οσο συνομιλούν με επιχειρηματίες, όλα είναι μια χαρά. Οταν οι ίδιοι άνθρωποι δεν εξυπηρετούν τις επιδιώξεις τους, τότε τους βάζουν απέναντι, τους επιτίθενται και τους απειλούν. Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή καταγγελία για χρηματισμό κυβερνητικών στελεχών, η κυβέρνηση, κατά την προσφιλή τακτική της πλέον, επιτέθηκε εναντίον των Μέσων που το προέβαλαν. Δεν θα ήταν πιο λογικό να καταθέσουν μια μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση εναντίον του προσώπου που τους καταγγέλλει; Γιατί το απέφυγαν; Ηταν, δε, τόσο το μένος τους, που το Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού κυκλοφόρησε non paper το οποίο συνιστά ωμή παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης. Διότι υιοθέτησαν φήμες, υποθέσεις ή κατηγορίες μιας δικογραφίας που βρίσκεται υπό δικαστική διερεύνηση και έβγαλαν μόνοι τους απόφαση. Είναι πρωτοφανές αυτό σε ένα ευρωπαϊκό κράτος. Στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία. Ωστόσο, θα είναι τεράστια ζημιά για τον τόπο αν πάνε σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο με ακραία πόλωση. Ο κ. Τσίπρας δεν έχει το δικαίωμα να διχάζει τη χώρα για να διαχειριστεί την ήττα του. Γι’ αυτό είναι καλύτερο οι εκλογές να γίνουν το ταχύτερο.

Η υιοθέτηση της απλής αναλογικής, δηλαδή εμμέσως της ακυβερνησίας, είναι ακόμα μία απόδειξη της ανευθυνότητας του ΣΥΡΙΖΑ, που πορεύεται με το δόγμα «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων αλλοφύλων». Γι’ αυτό η ΝΔ παλεύει για τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία. Και πιστεύω ότι καθώς θα πλησιάζουμε και τις εκλογές, τόσο με την ανανέωση στα ψηφοδέλτιά μας όσο και με την προβολή της ατζέντας μας σε σχέση με την καθημερινότητα, οι περισσότεροι αναποφάσιστοι θα στραφούν προς τη δική μας κατεύθυνση και θα δώσουν ισχυρή εντολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την επόμενη μέρα. Ούτως ή άλλως, όμως, είμαστε αποφασισμένοι ακόμα κι αν δεν έχουμε αυτοδυναμία να στραφούμε στις φιλευρωπαϊκές δυνάμεις, με στόχο τον σχηματισμό μιας μεταρρυθμιστικής συμμαχίας που θα υπογραμμίζει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ότι η χώρα μας αλλάζει πραγματικά σελίδα.

Θα θυμάστε, ίσως, ότι ήμουν μεταξύ εκείνων που ψήφισαν υπέρ του συμφώνου συμβίωσης για άτομα από το ίδιο φύλο, θεωρώντας ότι είναι άσκηση ατομικού δικαιώματος από την οποία δεν παραβλάπτεται κανείς. Εχω υποστηρίξει αυτήν τη θέση εδώ και πολλά χρόνια. Είμαι, όμως, εναντίον της υιοθεσίας, αλλά και της αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια. Θεωρώ ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να δεχθεί ένα τέτοιο βήμα, με αποτέλεσμα, πέρα από τις καλές προθέσεις, τα παιδιά αυτά να πέφτουν, ενδεχομένως, θύματα bullying από τους συνομηλίκους τους. Τοποθετούμαι λοιπόν έτσι, διότι βλέπω το θέμα από την πλευρά του παιδιού, το οποίο, στο μέτρο του δυνατού, πρέπει να προστατεύεται.