Νοέμβριος 2016, ο Τσίπρας κάνει ανασχηματισμό. Το πρόσωπο που μονοπωλεί την επικαιρότητα είναι η διάδοχος του Γιώργου Κατρούγκαλου. Στην κίτρινη μιντιακή εκδοχή γιατί είναι μόλις 31 ετών και γυναίκα, στη θετική επειδή ενσαρκώνει τη νέα γενιά του ΣΥΡΙΖΑ που αναλαμβάνει σιγά σιγά πρωταγωνιστικό ρόλο. Ηταν ο ανασχηματισμός που ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να πλασάρει ως πεμπτουσία της ανανέωσης επιλέγοντας μια σειρά από νεαρούς και άγνωστους στο ευρύ –αλλά όχι στο πιστό συριζαϊκό –κοινό. Εξού και μετά την ορκωμοσία της νέας του κυβέρνησης κυκλοφορεί ένα φωτογραφικό ενσταντανέ από το Μαξίμου που αποτυπώνει το μήνυμα που θέλησε να στείλει. Εκείνος, χωρίς σακάκι και «χαλαρός», κάθεται στο λευκό καναπέ και γύρω του οι Δημήτρης Λιάκος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, Εφη Αχτσιόγλου, Αλέξης Χαρίτσης, Μιχάλης Καλογήρου και ο πανταχού παρών Νίκος Παππάς. Η διαρροή τότε ήθελε τον Τσίπρα να τους συμβουλεύει «προχωρήστε με θάρρος στην ανάληψη των καθηκόντων σας. Η κοινωνία περιμένει να κομίσετε το νέο, όχι μόνο με την ηλικία σας, αλλά και με την πρακτική σας στην άσκηση της διακυβέρνησης».

Ή μήπως παλιοί;

Επικοινωνιακά μιλώντας, οι περισσότεροι είναι κινήσεις που του βγήκαν. Αν, ας πούμε, αναλογιστεί κανείς τι έχει ψηφίσει η κυβέρνηση σχετικά με τα εργασιακά χωρίς να συναντήσει την παραμικρή αντίδραση από το πεζοδρόμιο, η Αχτσιόγλου έχει πετύχει. Οπως το θέτει χαρακτηριστικά και έμπειρο στέλεχος της αντιπολίτευσης, «αν τα είχαμε φέρει εμείς θα είχε καεί η Αθήνα». Οπότε; Το κομίσανε το νέο στην άσκηση της διακυβέρνησης; Μια ματιά στο ύφος που έχει υιοθετήσει –όχι μόνο το τελευταίο χρονικό διάστημα που μιλάει για σκουπιδότοπους –ο Τζανακόπουλος, ο οποίος ανέλαβε σε εκείνο τον ίδιο ανασχηματισμό να γίνει η φωνή της κυβέρνησης, δεν θα ωθούσε κάποιον να δώσει καταφατική απάντηση. Οχι πολύ πίσω, τον Ιανουάριο, με τιτίβισμά του, φέρ’ ειπείν, ειρωνεύεται δημοσιογράφο επειδή διαφωνεί με άρθρο του αναφορικά με τις σχέσεις κυβέρνησης και Τραπέζης της Ελλάδος, αιτούμενος «να γυρίσει στο δημοτικό προκειμένου να μάθει ανάγνωση». Οι προσδοκίες, άρα, πως η νέα συριζαϊκή γενιά θα μπορούσε να κάνει τη στροφή στη σοσιαλδημοκρατία διαψεύδονται από τη σταλινική νοοτροπία που εκείνη κουβαλά.