Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει λάθος. Η Μαρέβα Μητσοτάκη δεν στοχοποιήθηκε από τα σκοτεινά υπόγεια του Μαξίμου, όπως καταγγέλλει. Είχε στοχοποιηθεί στο φως της ημέρας από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα και όλους εκείνους τους υπουργούς του που χρησιμοποίησαν το «σπίτι του Βολταίρου» ως τοπόσημο μιας ελίτ που κολυμπάει προκλητικά στα πλούτη. Ως μπούνκερ «των εχθρών του λαού», ως πειστήριο όχι μόνο ποινικής, αλλά και κοινωνικής ενοχής: «Εγώ, κ. Μητσοτάκη, στο Παρίσι –είχε πει ο Πρωθυπουργός στη Βουλή –έμεινα σε ξενοδοχείο, όχι στο σπίτι του Βολταίρου».

Ηταν μια δήλωση που θα συμπλήρωνε αργότερα η Μπέττυ Μπαζιάνα λέγοντας ότι «ο κόσμος των παραδείσιων τόπων ανήκει σε διαφορετικό από μένα αξιακό σύστημα». Στη συνέντευξη εκείνη, η σύζυγος του Πρωθυπουργού δεν ανέλαβε μόνο έναν πολιτικό ρόλο με τη θέλησή της. Προσέδωσε πολιτικό ρόλο και στη σύζυγο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης χωρίς τη δική της θέληση, ακολουθώντας πιστά την κομματική γραμμή που είχαν υποδείξει στη Βουλή ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί του: από την ημέρα εκείνη η μάχη δεν ήταν ανάμεσα σε δύο πολιτικά πρόσωπα αλλά ανάμεσα σε δύο ζεύγη. Ανάμεσα σε ένα ζεύγος που υποδύεται τον «λαό» και ένα που υποδεικνύεται ως «Κολωνάκι».

Ολα αυτά δεν θα ήταν παρά μια πολιτική ηθογραφία, αφελής, σχηματική και διασκεδαστική σαν τις ηθογραφίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Είναι όμως στοχοποίηση. Πρώτον, επειδή η Μαρέβα Μητσοτάκη δεν επιδίωξε τον ρόλο που της φόρτωσε το πρωθυπουργικό ζεύγος. Και, δεύτερον, επειδή, αντίθετα από το παλιό σινεμά, αυτή η πολιτική ηθογραφία έχει σκηνές με γκαζάκια. Με μια βία που δεν προκαλεί η στοχοποίηση, αλλά η στρεβλή αντίληψη πως όποιος στοχοποιείται, είτε από τα σκοτεινά υπόγεια είτε από τα ρετιρέ της εξουσίας, είναι λογικό να κινδυνεύει. Κι εδώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κάνει λάθος.