Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι θα υπήρχε σήμερα υπουργός Παιδείας που θα μπορούσε να κάνει μεγαλύτερο κακό στην ανώτατη παιδεία απ’ αυτό που έκαναν οι Πανούσης και Κλάδης με τον Νόμο 1268/82, που φέρει την υπογραφή του τότε υπουργού Απόστολου Κακλαμάνη. Κι όμως, ο κ. Γαβρόγλου το πέτυχε ή φιλοδοξεί να το πετύχει με το νομοσχέδιο που έχει ετοιμάσει.

Εν ολίγοις, το νομοσχέδιο, αν γίνει νόμος ως έχει, καταργεί τα καλά του νόμου Διαμαντοπούλου, επαναφέρει τα κακά του Ν. 1268/82 και καταφέρει θανάσιμα πλήγματα στα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, καταργούνται ουσιαστικά, λόγω των απαλλαγών που προβλέπει, τα δίδακτρα και έτσι τα ΑΕΙ στερούνται τους πόρους που είναι αναγκαίοι για την καλή λειτουργία των μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Ενας καθηγητής μπορεί να διδάξει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα, αλλά χωρίς αμοιβή. Για να αμειφθεί πρέπει να διδάσκει στο προπτυχιακό πρόγραμμα τουλάχιστον δέκα ώρες εβδομαδιαίως. Αν διδάσκει εννέα ή λιγότερες, τότε για να αμειφθεί πρέπει να διδάξει και ένα δεύτερο μάθημα στο μεταπτυχιακό χωρίς αμοιβή. Η ρύθμιση αυτή σημαίνει υπερβολικό διδακτικό βάρος, για το οποίο η προβλεπόμενη μέγιστη αμοιβή είναι απαράδεκτα μικρή. Στις ώρες αυτές, προσθέστε την προετοιμασία για τη διδασκαλία, τις επιτροπές, τις γενικές συνελεύσεις, τις ώρες γραφείου για τους φοιτητές, τις διορθώσεις ασκήσεων και γραπτών και πείτε μου αν μπορείτε να ζητήσετε σοβαρή επιστημονική έρευνα από τον μέσο καθηγητή. Η ρύθμιση αυτή είναι ουσιαστικά καταδίκη των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε παρακμή.

Επίσης, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει κάτι μισόλογα για το ακαδημαϊκό άσυλο, το οποίο βεβαίως δεν προστατεύει, καθώς και πολλά και μεγάλα λόγια για Ακαδημαϊκό Συμβούλιο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ερευνας, το οποίο, ακούσατε ακούσατε, «συστήνεται σε κάθε διοικητική περιφέρειας της χώρας» και γύρω από το οποίο δημιουργείται μια τεράστια γραφειοκρατία.

Αναρωτιέται κανείς: Καλά, δεν τα καταλαβαίνει αυτά ο κ. Γαβρόγλου; Στο πανεπιστήμιο δεν ήταν; Δεν σπούδασε στην Αγγλία; Εκεί δεν κατάλαβε τίποτα για το τι σημαίνει πανεπιστήμιο; Η απάντηση είναι ότι ασφαλώς ο κ. υπουργός ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Ενεργεί εν πλήρη γνώσει τού τι σημαίνει πανεπιστήμιο και τι συνέπειες θα έχει το νομοσχέδιό του, αν γίνει νόμος, για τα ΑΕΙ. Ομως, η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι βέβαια και επιλογή του κ. Γαβρόγλου, δεν είναι ένα πανεπιστήμιο που θα προσφέρει συνθήκες λαμπρών επιστημονικών επιδόσεων για καθηγητές και φοιτητές, ένα πανεπιστήμιο που θα διδάσκει τους φοιτητές επιστήμη, πειθαρχία, σεβασμό, ένα πανεπιστήμιο – ναός της γνώσης. Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πανεπιστήμιο όπου θα επικρατούν η μετριότητα και η αγραμματοσύνη, η σύγχυση, η αναταραχή οποιαδήποτε στιγμή και ο πολιτικός ακτιβισμός και στο οποίο θα κυριαρχούν οι τραμπούκοι των κομματικών παρατάξεων.

Ο κ. Γαβρόγλου έχει προαναγγείλει αλλαγές και στο σύστημα εισαγωγής φοιτητών στα ΑΕΙ. Κρίνοντας από το περιεχόμενο του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, παρότι έχω πολλές αμφιβολίες για την ύπαρξη θεών, δεν μπορώ παρά να παρακαλέσω την Αθηνά, την κόρη του Δία, να βάλει το χέρι της.

Ο Θεόδωρος Π. Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Τελευταία Νέα